ฉันเฝ้านับการกลับมาของเธอ

ปาลิน

รอเธออยู่ตรงนี้
เลื่อนลอยเต็มทีเธอรู้ไหม
จากวันที่เธอไม่อยู่...ฉันก็ปิดประตูตรงหัวใจ
และเหมือนชีวิตมีบางอย่างขาดหาย...
ค้นเจอไม่ได้เลยสักที

เธออยู่ตรงนั้นหรือเปล่า
ที่ที่มีความฝันของสองเราเมื่อก่อนนี้
กาลครั้งหนึ่งนานแสนนาน...
หรือเลือนหายในรอยกาลแล้วคนดี
ฉันบรรจุความเหงาอยู่ทุกนาที...เมื่อหลับตา

เธอจะยังคิดถึงกันไหม
หากกาลเวลาก็เคลื่อนไป...ช้าๆ
จำฉันได้หรือเปล่า
คนที่มีรอยยิ้มเศร้าๆในรอยตา
หรือเธอจะลืมเลือนไปแล้วว่า
เมื่อครั้งที่เราร่ำลา...ฉันยังรอ

มันผ่านไปแล้วอีกวัน
ความทุกข์เศร้ายังเป็นของฉัน...จนทดท้อ
นานเหลือเกินที่ไม่ได้พบเจอ
ภาพความเป็นเธอก็เอ่อคลอ
หลั่งรินอย่างไม่ย่นย่อ...ในบ่อน้ำตา

ฉันพาตัวเองไปที่ทะเล
ปล่อยลมเหงาไหวเห่..จนเหว่ว้า
เพราะคิดถึงเสมอ...และยังมีแต่เธอตลอดมา
ความรักหล่นกระจายเกลื่อนฟ้า...
จากคนที่มีแต่คำว่า... ยั ง รั ก เ ธ อ