31 มีนาคม 2553 19:22 น.
ปาลิน
หวัง ผนึกรอยร้าวจากดาวใส
พาตัวเองมาแสนไกลเพื่อใฝ่ฝัน
เดินตามรอยเท้าของใครกัน
แสวงหาวารวันโลกนิทาน
ฟอนไฟในแววตา
มีความไร้เดียงสาในหมอกม่าน
ความสุขเล็กๆเบ่งบาน
บนรอยร้าวรานของพระจันทร์
ตากับยายตำข้าว
เอ่ยปากถึงเรื่องราวเด็กช่างฝัน
ความอบอุ่นคุ้นจำนรรจ์
หากแต่ไร้ความผูกพันเมื่อแหงนมอง
เข้าใกล้ความด้านชา
ปวดร้าวรอนล้าไปทุกห้อง
หัวใจไร้คำตอบการครอบครอง
ไม่มีเจ้าของความเป็นเรา
เงาหม่นก็หม่นพร่า
สะกดคำอำลาอย่างเงียบเหงา
นับหนึ่งถึงศูนย์ขึ้นเบาๆ
หุ่นกระบอกตัวเก่าไร้คนดู
ฉันหยิบมันขึ้นมา
จะเดินหน้าหันหลังยังไม่รู้
บางขณะฉันเตลิดคอย เชิด-ชู
เพื่อแทนการมีอยู่ของตัวเอง
ท่ามกลาง คืนค่ำคนรำพึง
แสงดาวส่องถึงจะปลั่งเปล่ง
รอยร้าวรอยนั้นจะบรรเลง
ขับกล่อมบทเพลงสู่นิทรา
เพื่อปฏิเสธความรู้สึก
แห่งมโนสำนึกว่าห่วงหา
แม้ดาวร้อยลอยเลื่อนนั้นเลือนลา
จะวาดฝันบนฟ้าไว้แหงนมอง
30 มีนาคม 2553 20:37 น.
ปาลิน
บานประตูปิดตาย
เก้าอี้หวาย เกลื่อนกองสัมภาระ
แมงมุมวนวิ่งสะเปะสะปะ
เศษกระดาษเกะกะอยู่เกลื่อนพื้น
โคมไฟเปรอะเปื้อนสนิมฝุ่น
นาฬิกาหยุดหมุนไม่ยอมตื่น
แจกันแห้งกรังมาทั้งคืน
ผ้าม่านเย็นชื้นด้วยปื้นน้ำ
เมื่อคืนนี้มีฝน
ละอองความสับสนคงหล่นย่ำ
หลับใหล ในราตรีแห่งสีดำ
เนาว์นานจารจำฝันหลอนลวง
มีไหมดาวดวงใดเหน็บหนาว
มีไหมเรื่องราวความแหนหวง
มีไหมนักเดินทางสมองกลวง
มีไหมผู้ตักตวงความเดียวดาย
ซุกจินตนาการในม่านหลืบ
กลัวแม้มด กระทืบรุมทำร้าย
ตรงนี้ ตรงนั้น อันตราย
รื้อค้น เคลื่อนย้าย อลวน
ห้องสี่เหลี่ยมทาสีเทา
มุ้งหมอนทิ้งคราบเหงาในเงาหม่น
ค่ำนี้ฉันระบายความร้อนรน
หยากไย่เบื้องบนเป็นพยาน
20 มีนาคม 2553 20:34 น.
ปาลิน
ท้องฟ้าทาสีเทา
กลบรอยเหงาเมื่อเช้าวาน
ดอกไม้แผ่กิ่งก้าน
ริมสายธารแห่งการรอ
เม็ดฝนหล่นระบาย
ผลิตสายต่อลายช่อ
ดินชื้นเคล้าตื่นคลอ
ยังฝันต่อกับสายฝน
หวังเอ่ยคำขอบคุณ
อย่างว้าวุ่นและหมุนวน
เวียนรับความสับสน
อย่างทุรนทุรายมา
มือนุ่มเธอกุมทาบ
เธอฉายภาพในดวงตา
ไออุ่นก็เกินกว่า
ร้อยวาจามาเรียบเรียง
อยากถามใจเธอดูสักหน่อย
หากวันนี้ร้างถอยสิ้นรอยเสียง
จะครุ่นคิดซาบซึ้งประหนึ่งเพียง
เคยกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงอยู่ดูแลกัน
หรือค่ำวันหายห่างจะว่างเปล่า
เหลือทิ้งร่องเงารอยเท้านั้น
จะคำนึงเหลือที่ไม่มีวัน
อย่างเคยมีเธอ-ฉันเหมือนก่อนมา
ความรู้สึกของหมาตัวหนึ่ง
จะส่งถึงผ่านใจได้ไหมหนา
ยามจนตรอกร่ำร้องด้วยสองตา
และเปียกปอนกับฝนฟ้าบนบ่าเธอ
หน้าส่วนตัว
1644
