หน้าส่วนตัว
ยืนเข้าเวรสุดแสนจะปวดขา
เมื่อใดหนาเวลาจะก้าวผ่าน
มองดูแล้วมองดูอีกจนตาลาน
ชีวิตเวณรักษาการณ์แสนเศร้าใจ
ยืนคนเดียวรอคอยเวลาหมด
ยืนแล้วอดหลับตาเป็นไม่ได้
ยืนทีไรปล่อยใจให้ลอยไป
แล้วเมื่อไรจะตามหาหัวใจเจอ
633
