16 พฤศจิกายน 2547 21:04 น.
ปานดาว
ฉันเลิกกับแฟนได้หลายเดือนแล้ว หลังจากที่เราคบกันมา 3 ปี เพียงเพราะด้วยเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ทำให้เราต้องเลิกกัน(ขอไม่บอกว่าเรื่องอะไร)
ฉันคอยเฝ้าถามตัวเองว่าเราทำถูกแล้วเหรอ ที่เราเลิกกัน เวลา 3 ปีที่ผ่านมามันไม่มีค่าเลยเหรอ ต่อไปนี้มันจะเหลือเพียงแค่ความทรงจำเท่านั้นใช่ไหม
ถึงแม้เรื่องนี้มันจะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่ความรู้สึกของฉันมันไม่เคยเปลี่ยนเลย ฉันยังคิดถึงเขา และคิดเสมอว่าฉันยังมีเขาอยู่ พรุ่งนี้เราก็เจอกันแล้ว แต่พอฉันมาโรงเรียน เห็นหน้าเขาทีไร น้ำตาที่เก็บกลั้นเอาไว้มันก็ทะลักออกมาทุกที
ฉันอยากจะลืมเขาแต่ฉันไม่เคยทำได้ ภาพของเขาคอยหลอกหลอนฉันอยู่ตลอดเวลาคำว่ารักที่เขาเคยบอกมันยังอยู่ในหู
แต่ใจหนึ่งฉันอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม กลับมารัก กลับมาคอยห่วงใยกัน แต่ฉันรู้มันคงเป็นได้แค่ความฝันเท่านั้น
แต่ถึงยังไงเขาก็อยู่ในความทรงจำที่ดีของฉันตลอดไป ฉันลืมเขาไม่ได้จริงๆ
11 พฤศจิกายน 2547 17:57 น.
ปานดาว
ฉันคิดเสมอว่าคนเราต้องมีความรัก อย่างน้อยๆก็คือการรักตัวเอง รักพ่อ แม่ หรือใครสักคนนึง
คุณเคยไหมคะที่แอบรัก แอบชอบใครสักคน ถ้าคุณเคย คุณคงรู้ว่ามันมีความสุขมากแค่ไหนที่ในวันหนึ่งๆ ไม่ต้องทั้งวันหรอกแค่นาทีเดียวเทานั้นที่ได้เห็นหน้าเขาเราก็มีความสุขได้ ฉันดิดเสมอว่ารักแท้ คือรักที่ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน และเป็นรักที่สามารถทำให้คนสองคนมีความสุขได้