4 ธันวาคม 2557 07:18 น.
ปาณาดี
รักเจ้าดวงเดือนเอย
เมื่อเดือนเลื่อนลาไกลไปกลางหาว
อาลัยหนอ...น้ำตาดาวก็พราวหล่น
ดวงเดือนเอยดวงเดือนเจ้าคงเป่ามนต์
ให้หนึ่งใจต้องทุกข์ทนด้วยคำนึง
ส่งคำหวานมธุรสพจนารถ
แลเยื่อใยสายสวาทจงไปถึง
อย่าเลือนหายขอรักร้อยคอยรัดรึง
นำคำนึงหนึ่งอาลัยไปถึงเดือน
ตราบเท่านานหัวใจที่ไหวเต้น
ยังคงเป็นเช่นใจ...ไม่ไหวเคลื่อน
มั่นคงรักภักดีต่อดวงเดือน
ตะวันแรงไม่อาจเลือนเงาของจันทร์
หอมเอยหอมกลิ่นผกาใกล้ฟ้าใหม่
หอมอวลรักติดตามไปแม้ในฝัน
จนเมื่อกาลมาพบบรรจบกัน
รักดวงเดือนดวงนั้น.....นิรันดร
4 ธันวาคม 2557 07:28 น.
ปาณาดี
ณ ขอบฟ้าของราตรีที่เงียบเหงา
หัวใจเต้นเพียงเบาๆก็รู้เสียง
ถวิลหาใครคนหนึ่งซึ่งเคยเคียง
คิดถึงเพียงแค่ไหน ได้แต่คอย
วิบวับไหวแสงไฟในคืนหม่น
หัวใจเอยใยร้อนรนปนเศร้าสร้อย
ฟ้าฝั่งนี้ส่งความรักให้ล่องลอย
และคิดถึงปลดล่อยไปตามกาล
โอ้รักหนอ....ไกลกันถึงเพียงนี้
ทุกค่ำคืนกล่อมฤดีจากฟ้าผ่าน
เจือด้วยรักด้วยคิดถึงอันทรมาน
อีกกี่กาลจึงจะพบบรรจบกัน
หน้าส่วนตัว
2210
