12 พฤษภาคม 2552 16:53 น.
ปาณาดี
ขวัญใจเอย
ยามเมื่อลมรำเพยก็คำนึง
ดาริการะยับแสงก็ประหนึ่ง
จะร้อยรักรัดรึงถึงขวัญใจ
ค่ำแล้วเอย
เจ้านั่งอิงพิงเขนยอยู่หนใด
ข้ายืนอยู่ดายเดียวเปลี่ยวหทัย
เจ้า....ระลึกรู้บ้างหรือไม่ ....ว่าใครครวญ
คืนนี้...เดือนตรง
แจ่มแจ้งเต็มวง...งาม...ขาวนวล
เพ่งพิศสิ่งใดก็ไห้หวล
ทั้งหมดทั้งมวลคือขวัญใจ
ขวัญใจเอย
เจ้าเฉลยเอ่ยคำได้หรือไม่
ไมตรีมีมอบแล้ว.....หรือเลือนไป
ทรมานข้าเสียนี่กระไร.... ขวัญใจเอย
8 พฤษภาคม 2552 22:48 น.
ปาณาดี
หอมใดเล่าเท่าผกามาลาร้อย
กรุ่นกลิ่นลอยตามสายลมให้ชมชื่น
เก็ตถวาค่อยๆร่ำ ยามค่ำคืน
ยากจะฝืนด้วยนาสาข้าอาลัย
กลีบขาวนวลชวนชิดสนิทแก้ม
ยามเจ้าแย้มเย้ายวนชวนหวั่นไหว
สิ้นกลิ่นเจ้า ก็ร้าวรานปานสิ้นใจ
หรือเยื่อใยสายสวาทเจ้าขาดแล้ว
ปล. ปาณาดี เป็นภาษาพม่า (ถามจากเด็กที่บ้าน... แปลว่าขนุนค่ะ)
หน้าส่วนตัว
1062
