หอมใดเล่าเท่าผกามาลาร้อย กรุ่นกลิ่นลอยตามสายลมให้ชมชื่น เก็ตถวาค่อยๆร่ำ ยามค่ำคืน ยากจะฝืนด้วยนาสาข้าอาลัย กลีบขาวนวลชวนชิดสนิทแก้ม ยามเจ้าแย้มเย้ายวนชวนหวั่นไหว สิ้นกลิ่นเจ้า ก็ร้าวรานปานสิ้นใจ หรือเยื่อใยสายสวาทเจ้าขาดแล้ว ปล. ปาณาดี เป็นภาษาพม่า (ถามจากเด็กที่บ้าน... แปลว่าขนุนค่ะ)
หน้าส่วนตัว
1191
