2 สิงหาคม 2547 16:38 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
.ภาพเธอยังก้าวเดินตะกายหาความฝัน
ในหัวใจของความรู้สึกนั้นยังเฝ้าหา
หัวใจถูกเส้นกราฟกำหนดเป็นค่าของเวลา
ถูกน้ำตากลบความทรงจำด้วยหัวใจ......
......ในความทรงจำของหัวใจเมื่อครั้งก่อน
ฉันยังเป็นเด็กน้อยๆที่ยังไม่รู้ภาษา
วันนี้ฉันจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมา
ด้วยหัวใจแห่งกาลเวลาที่มีค่าของตัวเอง
............ หวังว่าจะได้บินไปในความฝันที่ฉันสร้างขึ้น
บินขึ้นไปถึงจุดตรงนั้นที่ได้หวังไว้
บางครั้งปีกหักแต่ก็ลงมาพักที่ต้นไม้แห่งหัวใจ
จะรักษาปีกตัวเองให้ฟื้นที่จะกลับไปบินบนฟ้าอีกครั้งนึง
2 สิงหาคม 2547 16:23 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
สักวันหนึ่งฉันต้องทำได้
จะทำให้ได้อย่างใจฝัน
ไม่มีอะไรยากเกินกว่าคำว่ามุ่งมั่น
ไม่มีอะไรยากไปกว่านั้นถ้าพยายาม
ฉันยืน ณ อยู่ตรงนี้
ในขณะที่โลกของเธออยู่ตรงนั้น
ทุกคนต่างมีความฝันต่างกัน
ต่างมุ่งมั่นที่จะทำฝันให้เป็นจริง
มันง่ายเพียงแค่ความรู้สึก
บางอย่างที่ลึก ๆ ให้เราต้องค้นหา
ชีวิตถูกกำหนดให้เดินตามเวลา
ฉันจึงรู้ว่าค่าของคนอยู่ที่หัวใจ
I can sometime do it.
My dream is not difficult ,If try.
While I am here,you were that.
Each everybody have dream, want dream real.
Its easy only fell.
sometimes, in the life found follow time.
Im know value for person in the heart.
2 สิงหาคม 2547 14:43 น.
=^..ปากกาใบไผ่..^=
.....ยังรอคอยเธออยู่ตรงนี้
ที่ตรงนี้ที่มีเธอกับฉัน
และหวังว่าสักวันหนึ่งเราจะมีกัน
ที่ตรงนั้นอยากให้มันเหมือนเดิม
ยังจำภาพตรงนั้นได้ไหม
สองเราเดินจูงมือไปด้วยกัน
บันทึกเรื่องราวของกันและกัน
ใส่ไดอารีทุกวันผูกพันด้วยหัวใจ
ทำได้เพียงมองดูรูปถ่าย
มันมีความหมายต่อความรู้สึกฉัน
ได้เพียงมองรูปความผูกพัน
ทำได้แค่นั้นก็สุขเกินพอแล้วหัวใจ
Im wait for you here .
It s have me and you here.
and hope someone I have just you.
Please, I want to give resemble .
When are the picture?
Im walk especially by the hand go with you.
Im note a story for you.
Im note a diary everday as heart.
I do but see in the photo.
It s have mean per fell me.
Im see the photo commit.
I do as happy over .