11 เมษายน 2548 21:47 น.
ปากกาเวทมนตร์
...ธงชาติไทยไกวกวัดสะบัดพลิ้ว
แลริ้วริ้วสลับงามเป็นสามสี
ผ้าผืนน้อยบางเบาเพียงเท่านี้
แต่เป็นที่รวมชีวิตและจิตใจ
...ชนรุ่นเยาว์ยืนเรียบระเบียบแถว
ดวงตาแน่วนิ่งตรงธงไสว
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ฟังคราวใดเลือดซ่านพล่านทั้งทรวง
...ผืนแผ่นดินถิ่นนี้ที่พำนัก
เราแสนรักและแสนจะแหนหวง
แผ่นดินไทยไทยต้องครองทั้งปวง
ชีพไม่ล่วงใครอย่าล้ำมาย่ำยี
...เธอร้องเพลงชาติไทยมั่นใจเหลือ
พลีชีพเพื่อชาติที่รักทรงศักดิ์ศรี
เพลงกระหึ่มก้องฟ้าก้องธาตรี
แม้ไพรีได้ฟังยังถอนใจ
แต่สิ่งหนึ่งซึ่งไทยร้าวใจเหลือ
คือเลือดเนื้อเป็นหนอนคอยบ่อนไส้
บ้างหากินบนน้ำตาประชาไทย
บ้างฝักใฝ่ลัทธิชั่วน่ากลัวเกรง
ทุกวันนี้ศึกไกลยังไม่ห่วง
แต่หวั่นทรวงศึกใกล้ไล่ข่มเหง
ถ้าคนไทยหันมาฆ่ากันเอง
จะร้องเพลงชาติไทยให้ใครฟัง!
โดย... นภาลัย (ฤกษ์ชนะ) สุวรรณธาดา , ๒๕๑๐.
หลังจากเหตุการณ์ระเบิดที่ผ่านมาในจังหวัดสงขลา
สร้างความหวาดประหวั่นพรั่นพรึงให้แก่ชาวสงขลามากมายนัก
จากสามจังหวัดเป็นสี่จังหวัด
ต่อไปพวกเจ้าคงจะรุกล้ำมาเป็นห้าจังหวัด หกจังหวัด
และรุกรานไปทั่วแผ่นดินไทยหรือไร
การปล่อยข่าวเรื่องขโมยปืนที่เจ้าอ้าง
ว่าทหารปล้นกันเอง
การวางระเบิดที่ไม่มีผู้ใดเอ่ยความรับผิดชอบ
น้ำตาของผู้เป็นแม่ผู้ลงจากเครื่องบิน
แล้วพบว่าสูบเสียสามีตราบนิรันดร์
และยังลูกน้อยผู้หายใจอย่างรวยระริน
เจ้าเคยสำนึกในความเป็นคนบ้างมั้ย
ผมแอบไปเยี่ยมน้องฮ่องเต้อย่างเงียบๆ
วางดอกไม้เยี่ยมไข้และผลไม้ที่น้องไม่สามารถทานได้
ครั้งผมเป็นเด็ก
เมื่อผมทำผิด
ผมยอมรับผิด
และไม่ยอมให้เสียน้ำตาเพราะพ่อลงโทษด้วยไม้เรียวแม้แต่ครั้งเดียว
ผมสอนไว้เมื่อทำผิดต้องรับผิดโดยมิอิดเอื้อน
แม้ขบวนการก่อการร้ายที่ผ่านมา
ได้เข่นฆ่าหลากชีวิต
หลายผู้คนต้องร้องไห้
แต่เขาเหล่านั้นเล่า
ต่างออกมายอมรับว่าเป็นฝีมือตน
และเรียกร้องสิ่งที่ต้องการ
ต่างยืดอกบ่งบอกถึงอุดมการที่ตั้งมั่น
ยอมแลกด้วยความชั่วกับสิ่งที่ร้องขอ
ผมไม่เคยตำหนิคนพวกนี้
ได้แต่รู้สึกสลดใจกับการกระทำเท่านั้น
แต่พวกเจ้า
เหล่าลูกหลานศาสนาแห่งศาสดาที่ต่างเราเคารพ
กลับก่อการอย่างไร้อุดมการ
หรือเพียงต้องการสนองตัณหา
แล้วพากันไปซุกหัวบนผืนแผ่นดินไทยที่บูรพกษัตริยาธิราชของเจ้าได้พลีชีพแลกมา
สยามประเทศมีอายุนับพันปี
ครั้นเปลี่ยนเป็นไทยเพื่อรวมสายเลือดและเสรีชนอันยิ่งใหญ่
เจ้ากลับทำรายบ้านเกิดเจ้าอย่างไม่สำนึกในแผ่นดินแม่
หรือเลือดเจ้ามิใช่เลือดสีไทย มิใช่สีสยาม
แม้เพียงเกิดบนแผ่นดินไทยก็ถือว่าเลือดไทย
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
ขึ้นต้นเพลงที่เสนาะหู
ชาวต่างชาติที่ผมทำงานด้วยถามความหมาย
พอผมตอบกลับไป เขาก็สวนคำถามเรื่องการแบ่งแยกดินแดน
แค่นี้ผมก็อายแทบแทรกแผ่นดิน
ตอบอะไรไม่ได้นอกจากความไม่รู้
ณ ผืนดินถิ่นนี้ที่เลอเลิศ
คือบ้านเกิดของข้าอยู่อาศัย
ไม้ทุกต้นฝนทุกห่าหญ้าทุกใบ
หล่อลหลอมใจให้ข้านั้นกตัญญู
จักหวงแหนรักษาป่าทุกผืน
จะหยัดยืนสู้ไปไม่อดสู
ใครข่มเหงบ้านเกิดข้าเป็นน่าดู
เราจักสู้เพื่อแผ่นดินถิ่นแหลมทอง
ฤาทุกศาสนา
ไม่ได้สอนให้คนเป็นคนดี
ฤาเจ้า......ไร้ศาสนายึดเหนี่ยวใจ
ข้าพเจ้าขอไว้อาลัยแก่ผู้ที่จากไป
และขอไว้อาลัยให้แก่เจ้า
ผู้ก่อการ มารของแผ่นดิน
ผู้ไร้อุดมการ