10 มีนาคม 2549 22:35 น.
ปากกาดาว
เกิดเป็นคนทั้งทีอย่าสับสน
ทะนงตนว่าข้านี้เก่งหนักหนา
ประเทศนี้จะไม่มีหากไร้ข้า
อย่าคิดว่าตัวนั้นสำคัญไป
คนทุกคนเกิดมาล้วนมีค่า
มีราคาความสำคัญอย่าสงสัย
อย่าปล่อยตัวจนลืมควบคุมใจ
คนอื่นไซร้เขาก็ดีมิต่างกัน
ยามใดจะพูดจาหรือปราศรัย
จงถนอมน้ำใจมิหุนหัน
เกิดใต้ร่มธงไตรรงค์ร่วมชีวัน
เธอกับฉันก็พี่น้องเชื้อชาติไทย
มีปัญหาก็พูดจาและปรึกษา
ขาดแคลนมาเราก็พอช่วยกันได้
เราคนไทยต้องช่วยเหลือเกื้อกูลไป
มิเช่นนั้นจะให้ใครช่วยเหลือเรา
8 มีนาคม 2549 21:43 น.
ปากกาดาว
ทางเดิน ชีวิต ลิขิตยาก
อุปสรรค ขวากหนาม คอยขัดขวาง
จงค่อยเดิน ค่อยย่าง คอยระวัง
มิพลาดพลั้ง ทุกก้าว ของชีวา
จงอดทน ยิ้มสู้ ตั้งใจมั่น
เพื่อล่าฝัน สิ่งที่ตน จะค้นหา
มีความเพียร ความตั้งใจ ที่พกมา
ช่วยตามหา เส้นชัย ที่งดงาม
2 มีนาคม 2549 13:01 น.
ปากกาดาว
ชั่งchlopheniramine มาเป็นผง
เทลงโกร่ง บดไป ด้วยใจฉัน
sorbitol alcohol มาเติมพลัน
จะได้ทันเอาไว้กินตอนเจอเธอ
แล้วเติมสีชมพูให้สดใส
แต่งกลิ่นให้เป็นกลิ่นรักเธอเสมอ
คนให้เข้ากันดีในบีกเกอร์
ยาแก้แพ้ใจเธอมีขวดเดียว