13 มกราคม 2545 03:50 น.
ปากกาดาว
นาฬิกาหมุนไปทุกนาที
ใจดวงนี้เฝ้าคอยแต่จะหา
อยากจะเห็นหน้าเธอทุกเวลา
อยากรู้ว่าเธอนั้นเป็นอย่างไร
ตอนนี้เธอหิวหรือเปล่าเหงาหรือเปล่า
เธอง่วงเหงาหาวนอนอยู่ที่ไหน
เธอคนดีอยู่ห่างฉันไกลแสนไกล
เป็นอย่างไรบ้างหนอเฝ้ารอเธอ
ตอนเช้าเช้าเธอคิดถึงกันไหม
ตอนไหนไหนใจของฉันมันก็เพ้อ
เพ้อถึงเพียงแต่คนนี้เพียงแค่เธอ
ฝันละเมออยากเจอเธอเพียงคนเดียว
13 มกราคม 2545 03:21 น.
ปากกาดาว
หากฉันเป็นผีเสื้อสวยสดใส
จะบินไปในทุ่งกว้างทุกสถาน
ฉันจะชมทุ่งหญ้าดอกไม้บาน
ฉันจะท่องในกาลที่น่าชม
หากฉันเป็นท้องฟ้าที่กว้างใหญ่
จะเป็นไปตามที่เขาวาดหวัง
ฉันจะเป็นท้องฟ้าที่มีพลัง
เป็นความหวังให้กับคนที่หม่นใจ
หากเป็นนั่นหากเป็นนี่เป็นไหนไหน
เป็นทำไมหากเป็นแล้วไม่เกิดผล
เป็นคนดีเป็นตัวเราเป็นตัวตน
เกิดเป็นคนจงพอใจในตนเอง
13 มกราคม 2545 02:38 น.
ปากกาดาว
บนขอบฟ้ายังคงมีแสงจันทร์
บนความฝันยังคงมีความหมาย
บนความจริงยังคงมีอันตราย
บนเส้นสายยังคงมีทางเดิน
คนตามฝันเดินไปบนถนน
ระวังตนดั่งนกน้อยที่หกเหิน
เช้าขึ้นมาคนตามฝันออกก้าวเดิน
ไปเผชิญเรื่องราวตามทางตน
12 มกราคม 2545 03:50 น.
ปากกาดาว
น้ำใสใสไหลเย็นเป็นลำธาร
เหมือนกับฝันไหลไปไม่จบสิ้น
อยากจะเอื้อมคว้าดาวจากบนดิน
อยากโบยบินเป็นนกไปคว้ามา
หากทำไปได้ตามดั่งใจฝัน
คว้าหมู่ดาวเหล่านั้นจากเวหา
ได้เก็บดาวลงมาจากนภา
จากท้องฟ้าสู่มือของเราเอง
คงจะดีใจไม่น้อยแสนสุขสันต์
ทำตามฝันไม่ให้ใครมาข่มเหง
เก็บดวงดาวมาบนดินด้วยตนเอง
ร้อยเป็นเพลงจากฟ้ามาสู่ดิน
บทเพลงดาวที่แต่งแสนไพเราะ
สุดเสนาะดั่งนกน้อยที่ผกผิน
เพลงของดาวเพลงของคนเดินบนดิน
ใช้ชีวินของข้ามาบรรเลง
12 มกราคม 2545 02:52 น.
ปากกาดาว
วันเวลาที่ผ่านมาเหมือนยาขม
ทุกข์สุขตรมหม่นหมองมากหลากหลาย
ได้พบเจอสิ่งต่างๆมามากมาย
ดีและร้ายระคนปะปนไป
แหงนมองฟ้ามีดาวอยู่เป็นเพื่อน
มีดวงเดือนส่องแสงดูสดใส
เหมือนกับว่ามันคอยบอกความในใจ
สู้ต่อไปนะเพื่อนยากจงโชคดี