18 กันยายน 2545 16:56 น.
ปากกาดาว
ทุกอย่าง ไม่มี ตัวตน
ทุกอย่าง สับสน ว่างเปล่า
ทุกอย่าง เป็นเพียง แค่เงา
ทุกอย่าง บางเบา ล่องลอย
ทุกสิ่ง ไม่จริง แน่แท้
ทุกสิ่ง ล้วนแต่ เหงาหงอย
ทุกสิ่ง เฝ้าเพียง รอคอย
ทุกสิ่ง ล่องลอย จากไป
ไม่มี อะไร แน่แท้
ไม่มี แม้แต่ ความหมาย
มีเพียง แค่ความ เดียวดาย
มีเพียง ความไกล ห่างกัน...
18 กันยายน 2545 16:27 น.
ปากกาดาว
อากาศ...ล่องลอยไปทั่ว
อากาศ...มืดมัวหม่นหมอง
อากาศ...ไปตามครรลอง
อากาศ...ครอบครองใจคน
อากาศ...ทำให้คนสุข
อากาศ...ช่างทุกข์หนักหนา
อากาศ...เบาบางร้างลา
อากาศ...ทำข้าช้ำใจ
อากาศ...ช่างดูน่าเบื่อ
อากาศ...จุนเจือข้าไหม
อากาศ...ทำข้าปางตาย
อากาศ...ลอยไปตามเดิม...
21 สิงหาคม 2545 17:57 น.
ปากกาดาว
โลกกลมกลมยังคงหมุนทุกทุกวัน
เธอกับฉันยิ่งห่างไกลดูหงอยเหงา
ยิ่งนับวันผ่านพ้นไปก็ยิ่งเศร้า
เรามีเรากลับกลายจางหายไป
ที่เคยบอกว่ารักว่าห่วงหา
แต่เวลาเดินพ้นผ่านเธออยู่ไหน
ยิ่งผ่านไปเนิ่นนานสักเพียงใด
เธอห่างไกลไปจากฉันเข้าทุกที
ณ วันนี้สบายดีหรือเปล่า
รู้สึกเหงาอ้างว้างหรือสุขี
ส่วนตัวฉันสุขกายสบายดี
และยังคงคิดถึงเธอคนนี้ตลอดไป
21 สิงหาคม 2545 17:48 น.
ปากกาดาว
ค่ำคืนนี้แสงดาวบนท้องฟ้า
จะทอมายังพื้นดินถิ่นแห่งไหน
โอ้...ดาวจ๋า ดาวโปรดทอแสงมาใน
ณ ที่แห่งฉันอาศัยเอนกายนอน
วอนแสงดาวช่วยคลายเหงาให้กับฉัน
ให้มีวันคืนที่ดีเหมือนใครเขา
อยากจะขอดาวเป็นเพื่อนให้กับเรา
ดาวจ๋าดาวช่วยฉันทีได้ไหมดาว
16 พฤษภาคม 2545 21:21 น.
ปากกาดาว
โอ้ท้องฟ้าสีครามแสนสดใส
บันดาลใจให้คนฝันและตามหา
มีฟ้าเป็นกำลังใจคอยนำพา
สู่บรรดาความสำเร็จก้าวต่อไป
หากวันใดฟ้ามืดฉันคงเศร้า
คงนั่งเหงาไร้แรงใจสู่จุดหมาย
เหลือแต่เพียงแรงกายไร้แรงใจ
ก้าวอย่างไรก็ไม่ไหวไม่สู้ทน
หากมีฟ้าแต่ฟ้าแห้งจางเหือดหาย
ฝันสลายมลายไร้แห่งหน
หมดสิ้นแล้วความฝันในใจคน
สู้อดทนไม่ไหวใจอาดูร
เหงาเศร้าสร้อยร้อยฝันเป็นช่อใหญ่
กำลังใจไขว่คว้าไม่สิ้นสูญ
สู้ต่อไปมีฟ้าคอยเกื้อค้ำจุน
ฝันเพิ่มพูนยิ่งใหญ่สมใจตน
หน้าส่วนตัว
1004
