17 กรกฎาคม 2550 03:02 น.
ปักษาสวรรค์
ส่งรักจริง จากหญิงซื่อ ผู้ถือสัตย์
ทะยานลัด ข้ามขอบฟ้า มาที่นี่
มอบกลางใจ ชายประเสริฐ เลิศวจี
จะขยี้ หรือขย้ำ ก็ตามใจ
รักวันนี้ วันไหน ก็ใหญ่ยิ่ง
เป็นรักแท้ รักจริง ที่ยิ่งใหญ่
รักแสนรัก หวงแสนหวง ดั่งดวงใจ
มั่นคงไป ตราบฟ้าดิน สิ้นเวลา.
17 กรกฎาคม 2550 02:55 น.
ปักษาสวรรค์
สายแห่งธาร กาลเวลา พัดพาผ่าน
แลเนิ่นนาน ดังหลับฝัน ค่อยผ่านพ้น
จากคิมหันต์ วสันต- ฤดูดล
สายลมฝน พลันเปลี่ยนกลับ รับเหมันต์
หากความรัก จะเปรียบดั่ง ฤดูว่า
จับดวงจิต ติดดวงตา อุราฉัน
ทั้งจิตหน่วง คนึงหา ทุกคืนวัน
อยากอยู่ใกล้ เธอนั้น ทุกวันคืน
จันทร์เห็นดวง ดารา ยามฟ้าค่ำ
ชายหาดงาม ยังดื่มด่ำ พบเจอคลื่น
ต่างเรียงร้อย ถ้อยคำรัก จักยั่งยืน
มิแปรเปลี่ยน เป็นอื่น ทุกคืนวัน
เจ้าจะเห็น ดวงใจพี่ หรือเปล่าหนอ
ที่เฝ้ารอ พบหน้าเจ้า แม้คราวฝัน
เวลาพบ แสนสั้นนัก ต้องจากกัน
ทุกทุกวัน แสนห่วงหา และอาวรณ์.
14 กรกฎาคม 2550 15:27 น.
ปักษาสวรรค์
ดุจไม้คู่ ยืนต้นอยู่ เป็นคู่สม
ยามแรงลม ต้องยอดกิ่ง ระวิงไหว
วายุพัด สะบัดโบก ลู่กิ่งใบ
ยะโยกไหว ยะยักเยื้อง ขยับตามฯ
กิ่งเกี่ยวกิ่ง บ้างเกี่ยวต้น กระหวัดกอด
พร่ำเสียงพรอด กระส่ำสันต์ จนยามสาม
วลาหก หมึนมัว รัวคำราม
พลันสายน้ำ หลั่งไหล ระรวย.....ระริน.
14 กรกฎาคม 2550 13:26 น.
ปักษาสวรรค์
เธอจ๋า....คิดถึงมากรู้ไหม
เหมือนสร้อยแหวน คนึงหา มณีงาม
เธอจ๋า...ห่วงมากรู้ไหม
เหมือนฟ้าคราม คนึงหา ดาราเดือน
เธอจ๋า...หวงมากรู้ไหม
เหมือนนางซิน รอเจ้าชาย มาเป็นเพื่อน
เธอจ๋า...รักมากรู้ไหม
มาย้ำเตือน ให้รู้ว่า ข้าคิดถึง.
14 กรกฎาคม 2550 13:15 น.
ปักษาสวรรค์
คลี่หัวใจ ให้แบน แทนกระดาษ
ความรักวาด แทนหมึก ผนึกอักษร
ความคิดถึง ร้อยลำนำ เป็นคำกลอน
ความอาทร หวงแหน แทนตราดวง
ความภักดี เป็นไปร -ษณีย์ส่ง
ความมั่นคง พัดพาไป ให้ลุล่วง
ส่งให้ถึง ตัวพี่ ที่กลางทรวง
สุขทั้งปวง แนบมาให้ ด้วยใจจริง.
หน้าส่วนตัว
1346
