2 สิงหาคม 2550 00:18 น.
ปักษาสวรรค์
* ใครแทนพ่อแม่ได้ ไป่มี เลยท่าน
คือคู่จันทร์สุรีย์ศรี สว่างหล้า
สิ้นท่านทั่วปฐพี มืดหม่น
หมองมิ่งขวัญซ่อนหน้า นิ่งน้ำตาไหลฯ
* พ่อแม่เสมอพระเจ้า บนสวรรค์
ลูกนิ่งน้อมมิ่งขวัญ กราบไหว้
น้ำตาต่างรสสุคันธ์ กลิ่นร่ำ หอมฤา
หอมค่าน้ำใจไซร้ ท่านให้หมดเสมอฯ
* ถึงตายเกิดใหม่ซ้ำ ไฉนสนอง
คุณพ่อแม่ทั้งสอง สั่งฟ้า
น้ำนมที่ลูกรอง ดูดดื่ม
หวานใหม่ในชาติหน้า กี่หล้าฤาสลายฯ
* รอยเท้าพ่อแม่ได้ เหยียบลงใดแล
เพียงแค่ฝุ่นธุลีผง ค่าไร้
กราบรอยท่านมิ่งมง- คลคู่ ใจนา
กายสิทธิ์ใส่เกล้าไว้ เพื่อให้ขวัญขลังฯ.
1 สิงหาคม 2550 23:51 น.
ปักษาสวรรค์
* เพราะพระแม่ธาตุทิพย์ธรณี
ชีวิตนี้จึ่งเลิศประเสริฐขลัง
มหาภูติรูปบุญฤทธิ์สิทธัง
พลังเอกภาพดินน้ำลมไฟ
* คือธาตุน้ำนมแห่งดินฟ้า
ดั่งมารดาสรรพสัตว์สบสมัย
ทุกโลกานุโลกเสมอไป
ยิ่งใหญ่กำเนิดเอนกประการฯ
* เพราะพระแม่เจ้าสิริมหามายา
ผู้งามกว่าฝันอันวิเศษวิศาล
จึ่งเกิดพระพุทธเจ้าจอมจักรวาล
หว่านธรรมะอมตะอเนกอนันต์ฯ
* เป็นทานแด่สัตว์อสงไขย
เวียนว่ายในสังสารวัฏฏฝัน
พึงพบสัจจธรรมมหัศจรรย์
นิมิตมิ่งขวัญใหม่มุชนะมารฯ
* คุณค่ามิติวิเศษของชนนี
ไป่มีวันสุดสิ้นอวสาน
อมตะค่าคู่ฟ้าอนันตกาล
ทุกลมปราณฤปลดหนี้ชีวาฯ
* ชนนีคำนี้ซึ้งประเสริฐ
เกิด ณ กุลสตรีที่ปรารถนา
สิทธิมิติทิพย์ของมารดา
ปฏิบัติบูชาค่ามนุษย์จริงฯ
* กุลสตรีคำนี้ชี้เกียรติยศ
งดงามด้วยบารมีใหญ่ยิ่ง
ชีวิตหลากหลายได้พึ่งพิง
พุ่มกิ่งฉัตรแก้วร่มโพธิ์ทองฯ
* เปรียบเหนือกว่ารัตนาค่าไร้
ระลึกไว้รุ้งมณีมิมีสอง
สติปัญญาเก่งกล้าเนืองนอง
ฤ เป็นรองบุรุษรัตนเวไนยฯ
* ฉะนั้นไซร้กุลสตรีที่ประเสริฐ
เล็งผลเลิศนฤมิตรสังคมใหม่
เพื่อธาติยุติธรรมอันเกรียงไกร
สู่หลักชัยศานติสุขวิเศษเทอญ.
31 กรกฎาคม 2550 00:35 น.
ปักษาสวรรค์
เธอจ๋าเธอ เธอดีนัก รักแล้วนะ
แล้วเธอหละ รักมั่น กับฉันไหม
ระยะทาง ห่างหลายร้อย กิโลไมล์
แต่หัวใจ สองดวงชิด สนิทกัน
จะรักเธอ ทุกระยะ ขณะจิต
มีแต่คิด- ถึงเธอแน่ แม้ในฝัน
แม้ยากแค้น ทุกข์ท่วม ร่วมฝ่าฟัน
พร้อมด้นดั้น จนกว่าเห็น ถึงเส้นชัย
จะกี่วัน กี่เดือน ที่เคลื่อนผ่าน
ก็ไม่หาญ มาแยกเงา ของเราได้
บนเส้นทาง ของนักฝัน มุ่งมั่นไป
จูงมือไว้ ผลัดกันช่วย ไปด้วยกัน
หากเธอเปลี่ยน ด้วยเวลา พาเธอจาก
หากเธอพราก หนีไกล ไปจากฉัน
ฉันจะไม่ โศกา หรือจาบัลย์
เพราะรักฉัน รักแท้ มอบแด่เธอ.
31 กรกฎาคม 2550 00:21 น.
ปักษาสวรรค์
แสงสีทอง แห่งธรรม งดงามนัก
แสงแห่งรัก ชูเชิด งามเพริศพริ้ง
แสงศรัทธา แห่งมุ่งมั่น นั้นงามจริง
งามสูงยิ่ง แสงแกร่งกล้า ศรัทธาธรรม
พงษ์เผ่าพี่ โดดเด่น เป็นสง่า
เผ่าน้องยา ขอหลอมรวม ไม่เกรงขาม
หลอมดวงใจ สองตระกูล ผุดผ่องงาม
ให้ลือนาม งามทั่วหล้า ฟ้าสีทอง
นานแค่ไหน ใจดวงนี้ ไม่มีหวั่น
กี่กัปป์กัลป์ หนึ่งดวงนี้ ไม่มีสอง
กี่ภพชาติ แสงแห่งรัก ยังเรืองรอง
ฉาบสีทอง ด้วยแรงกล้า ศรัทธาเดียว.
21 กรกฎาคม 2550 12:12 น.
ปักษาสวรรค์
ไม่มีถ้อย ภาษาใด ที่ในโลก
บรรยายโศก แทนใจ ได้แม้นเหมือน
รู้ว่าเจ้า โฉมตรู อยู่ห่างเรือน
มองดูเดือน เคลื่อนยามดึก แสนเดียวดาย
ดาวกระพริบ เคยมองงาม เมื่อมีเจ้า
อิงแอบเอา ปรางค์นวล เกษสยาย
ซบแอบอิง สองแขนกอด สนิทกาย
ไหล่ขวาซ้าย เจ้าเคยหนุน เขนยนอน
แม้ไม้พฤกษ์ เคยพริ้วไหว ยามลมต้อง
เสียงเรไร หริ่งร้อง ลั่นสิงขร
หมู่นกไพร เคยขานขับ ลำนำกลอน
ให้เจ้านอน อิงอกอุ่น แอบพี่ยา
ไฉนหนอ ใยจึงเงียบ สงัดนัก
ฤารู้จิต ฉันจักสั่น ขวัญผวา
ด้วยข้างกาย ไม่เห็นเจ้า แม่กานดา
จึงโศกา ไปกับฉัน นั้นหรือไร
เจ้าขวัญพี่ เจ้าคนดี เจ้ายอดรัก
เจ้าประจักษ์ เจ้าแสนรัก เจ้ารู้ไหม
เจ้าจ๋าเจ้า เจ้าคือชีพ เจ้าคือใจ
สุดหทัย สุดคนึง คิดถึงเจ้า...จัง.