ราวกับเป็นก้อนหินเปรอะดินทราย
คุณปัดปลายชายตาแลมาเห็น
เลี่ยงเลยผ่านลืมไปไม่ยากเย็น
คล้ายถูกเว้นละไว้ไร้ตัวตน
จะเช้าสายบ่ายค่ำเพียรย่ำผ่าน
เกาะรั้วบ้าน...ตื๊อไว้เผื่อได้ผล
จะร้อนหนาวเท่าไรไม่รีบรน
เป็นก้อนหินอดทนและทุ่มเท
แม้ใจคุณเช่นเคยยังเฉยนิ่ง
แม้ใจผมวุ่นวิ่งและไขว้เขว
กระสับกระส่ายหลายครั้งที่ลังเล
แต่ไม่เคยหันเห..เหล่มองใคร
หากวันหนึ่งบังเอิญคุณเดินผ่าน
ขาดอาการขยับเขยื้อนจะเคลื่อนไหว
อาจเป็นเพราะก้อนหินมันสิ้นใจ
เดินเลี่ยงเลี่ยงหลบไป...ก็ได้คุณ!!
อั๊ยยะ ... จบแบบ happy สวัสดีปีใหม่ไทยครับ
หน้าส่วนตัว
3865
