18 เมษายน 2550 22:01 น.
ปักษาวายุ
-: ผิดไปแล้ว :-
-: วอนกระต่ายคนดีพี่ขอโทษ :-
รู้ว่าโกรธจริงจังกว่าครั้งไหน
มีบางสิ่งบอกเล่าให้เข้าใจ
โปรดรู้ไว้อย่าคิดเคืองเป็นเรื่องราว
-: ฟังสักหน่อยครั้งนี้นะที่รัก :-
แค่ทายทักเยี่ยมเยือนคือเพื่อนสาว
คุยถูกคอมีบ้างเป็นบางคราว
ใช่โน้มน้าวแบ่งใจหญิงใดแทน
-: เพื่อนสนิทเท่านั้นนะขวัญตา :-
เพียงบางคราจับมือควงถือแขน
ไม่เคยคิดล่วงล้ำคำว่าแฟน
อย่าหวงแหนเคืองขุ่นว้าวุ่นใจ
-: สำนึกผิดนานแล้วแก้วตาพี่ :-
เธอคนดียกโทษหายโกรธไหม
แม้เมตตาที่ร้องขอพออภัย
เพียงนิ้วก้อยมาเกี่ยวไว้แทนวาจา ^-^
-:ปักษาวายุ:-
ฟังคำที่วอนเว้าเฝ้าขอโทษ
แอบนึกโกรธแสนหมั่นไส้กระไรหนา
ทำไปแล้วมาเว้าวอนอ้อนวาจา
โปรดเมตตาอย่าคิดเคืองเป็นเรื่องราว
ยกสองมือปิดหูไม่รู้เรื่อง
ยังแค้นเคืองขุ่นข้องที่จ้องสาว
เห็นตำตาหยอกล้อหลายครั้งคราว
สายตาพราวยั่วหยอกเย้าราวรักกัน
เป็นใครหรือที่จับมือควงถือแขน
หรือเป็นแฟนแทนที่ใครจึงหมายมั่น
เพราะว่าน้องใช่คนดีที่สำคัญ
พี่จึงหันแปรเปลี่ยนไปไม่ไยดี
แค่สำนึกผิดมิอาจให้อภัยได้
มาไวไวยืนกลางแขนอย่าเดินหนี
เดินเข้ามาจะตีให้เข็ดซักหลายที
ถ้าไม่จำปืนยังมีหนีให้ทัน :P
กระต่ายใต้เงาจันทร์
1 เมษายน 2550 23:11 น.
ปักษาวายุ
-: ฉันจะอยู่กับเธอ :-
-: เธอคงรู้ความในของใจนี้ :-
ว่ามันพร้อมยอมพลีอยู่ที่ไหน
คนสำคัญมีค่ายิ่งกว่าใคร
เรื่องทิ้งเธอจากไปไม่มีทาง
-: แค่มีเธออยู่ใกล้จะไม่หวั่น :-
แม้ทุกข์ท้อขีดคั่นคอยกั้นขวาง
ขอปกป้องดูแลตลอดทาง
จะคอยเคียงอยู่ข้างไม่ห่างกัน
-: แม้วันใดเจ็บช้ำมีน้ำตา :-
จำสัญญาฝากไว้จากใจฉัน
อ้อมกอดนี้จะคุ้มครองคอยป้องกัน
แม้เนิ่นนานยืนยัน..จงมั่นใจ
-: เพียงสัญญาคำหนึ่งซึ่งอยากขอ :-
แม้หวาดกลัวหวั่นท้อต่อสิ่งไหน
อย่าปล่อยมือจากกันจับมั่นไว้
จากนี้ไป ฉันจะอยู่เคียงคู่เธอ
-: ปักษาวายุ :-