30 มิถุนายน 2549 04:23 น.
ปักษาวายุ
-: แว่ว :-
-: แว่วดนตรีอ่อนหวานกังวานนุ่ม :-
ลึก-แหลม-ทุ้ม เสียงเสนาะเคยเพราะหู
กระทบใจอ่อนล้าน้ำตาพรู
คนไหนเลยจะรับรู้ความเดียวดาย
-: ทำนองอุ่นคุ้นใจในคืนเหงา :-
ดึงภาพเก่ารื้อฟื้นตามมากความหมาย
ใจร้าวรอนปวดแปลบแทบมลาย
เวิ้งว่างเปล่าข้างกายไร้เธอเคียง
-: แว่วหัวใจกระซิบถามด้วยความห่วง :-
ฝากดนตรีผ่านล่วงแทนสายเสียง
ปลอบคนดียามภวังค์ลำพังเพียง
ยินสำเนียงส่งไปบ้างไหมเธอ?
-: กี่วันเลื่อนคืนล่วงแม้ทวงถาม :-
คำว่ารักยังงอกงามอยู่เสมอ
จะเนิ่นนานเพียงใดไม่พบเจอ
แว่วเสียงใจว่าใช่เธอยังชัดเจน
-: แล้วเธอนั้นยามนี้มีบ้างไหม :-
จะคิดถึงห่วงใยแม้ไม่เห็น
ทุกเวลาผ่านเลยที่เคยเป็น
เปรียบดังเช่นเธอคล้ายลมหายใจ
-: ปักษาวายุ :-
25 มิถุนายน 2549 22:59 น.
ปักษาวายุ
-: ทึกทัก :-
-: พลิ้วสายลมโลมไล้ในคืนค่ำ :-
สองดวงใจดื่มด่ำถ้อยคำหวาน
จันทร์หยอกดาวเย้าฟ้าราตรีกาล
สองฝั่งทางค่อยเคลื่อนผ่านเราเคียงเดิน
-: พลิ้วลมพัดสะบัดไหวกิ่งใบสน :-
เพียงสองคนสองดวงใจให้ขัดเขิน
ปลายกิ่งสนโอนอ่อนอย่างหยอกเอิน
เพียงเราเพลินคุยกันใต้จันทร์นวล
-: พลิ้วลมโชยโปรยสายระบายเงา :-
กลิ่นยวนเย้าจากปลายผมยามลมหวน
ปานดอกแก้วกลีบกลั่นหอมรัญจวน
กลิ่นจางจางพาใจป่วนชวนละเมอ
-: งามแสงดาวพราวกระพริบระยิบฟ้า :-
แอบมองตาคนงามยามเจ้าเผลอ
ประกายแย้มพริ้มพรายสายตาเธอ
แอบอมยิ้มแก้เก้อเธอหันมอง
-: งามดนตรีสำเนียงเสียงกล่อมป่า:-
เพลินน้ำเสียงเริงร่ากลางมืดหมอง
จักจั่นขับขานประสานร้อง
เพลินทำนองแห่งราตรีมีเพียงเรา
-: เสียงเจื้อยแจ้วแก้วตาพาชมชี้ :-
โน่นดาวศุกร์ดวงนี้คงดาวเสาร์
มั่วเอาค่ะขำตัวเองอยู่เบาเบา
รู้หรือเปล่าแล้วดวงไหนใจหมายปอง
-: มือชนมือสะดุ้งนิดจิตประหม่า :-
ตาสบตาตรึงประทับเผลอจับจ้อง
คิดอะไรในตานั้นมันแอบฟ้อง
จะขอลอง ...ทึกทัก... เรารักกัน
-: ปักษาวายุ :-
หน้าส่วนตัว
1101
