20 กุมภาพันธ์ 2549 16:07 น.
ปักษาวายุ
..........\^i^/..........
กาลเวลาผันและผ่านดั่งธารน้ำ
สรรพสิ่งหมุนวนตามความเคลื่อนไหว
หนึ่งชีวิตคิดก้าวหน้าเดินมุ่งไป
จนบางครั้งลืมหัวใจไว้กลางทาง
กาลเวลาผันและผ่านวันวารลับ
ทางชีวิตผจญกับสิ่งกีดขวาง
วันพรุ่งนี้ยังไม่รู้ดูเลือนลาง
จึงหลับตาลองปล่อยวางสิ่งกวนใจ
กาลเวลาผันและผ่านวันวารฟื้น
ความทรงจำได้ย้อนคืนจากหลับไหล
พบรอยยิ้มพบความสุขที่จากไป
อยู่ที่นี่ตรงนี้ไงที่เคยมา
กาลเวลาผันและผ่านจารวันใหม่
แต่หัวใจกลับเรียกร้องถวิลหา
ความทรงจำอันแสนดีกลับคืนมา
ย้อนเวลาที่หายไปให้ดังเดิม
กาลเวลาผันและผ่านนานเพียงไหน
ความทรงจำยังสดใสใจฮึกเหิม
แม้วันใหม่เคยก้าวล่วงใจดวงเดิม
ไม่ย่อท้อขอริเริ่มจากวันวาน