23 มกราคม 2549 17:23 น.
ปักปลายฝัน
สวัสดีพี่น้องสองน้ำหมึก
ที่เติมตรึกสร้างสีสันบรรจงแต่ง
นำความรู้คู่สรรหามาดัดแปลง
รวมพลิกแพลงเป็นสายธารงานแต่งกลอน
ขอแนะนำสำหรับตัวมัวงานเขียน
ขอฝึกเรียนเขียนโคลงฉันท์ปันคำสอน
แม้ยังด้อยสอยโลกกว้างช่วยอวยพร
เพียงทอดถอนวอนวาจารักษางาน
ปักปลายฝัน ปักจันทร์หวาน ปักงานเขียน
ปักรักเรียน ปักเพียรรู้ ปักคู่อ่าน
ปักหัวใจ ปักใส่ถ้วย ปักกรวยตาน
ปักละลาน ปักสานรัก ปักพักพิง
ปักปลายฝันขอปันบทกลอนนี้
ให้ผองพี่น้องสามสายละลายสิ่ง
เพียงบรรจงสบัดปลายลายเส้นนิ่ง
เขียนเรื่องจริงอิงนิยายปลายพู่กัน
๒๓ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๗.๑o น.
22 มกราคม 2549 16:13 น.
ปักปลายฝัน
ขอขอบคุณ thaipoem เว็บนี้หนา
ที่ได้พาเหล่าชาวไทยรักษาศรี
ประเพณีวัฒนธรรมที่งามดี
ส่งเสริมสีสันสร้างงานแต่งกลอน
ขอขอบคุณ thaipoem ให้โอกาส
เก็บกลอนภาพกระดาษเขียนเรียงคำสอน
ไว้ให้ผู้ที่สนใจได้อาวรณ์
ขออวยพร thaipoem เต็มดวงใจ
๒๒ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๖.o๙ น.
22 มกราคม 2549 11:25 น.
ปักปลายฝัน
ทุกวันเช้าตะวันฉายร่ายเวตมนตร์
ความหมองหม่นเลือนหายกลับกลายเปลี่ยน
เมฆปุยน้อยลอยล่องไปตามทางเกวียน
เหล่าวิหกผกผินเพียรเรียนทำงาน
แม้นฟ้าครึ้มดื่มด่ำกับพร่ำฝน
แม้นใจคนจะเศร้าหมองครรลองกาล
แสงตะวันกำลังร้องเรียกขาน
ฟ้าหลังฝนยังละลานงดงามตา
ถึงฟากฟ้าอันแสนไกลใจไปถึง
ห้วงคำนึงเปรียบฝันน้อยคอยเรียกหา
แต่อย่าลืมเพื่อนฟากฟ้าที่ยังครา
ส่องแสงมาดุจแสงใจให้กำลัง
ทุกวันเช้าตะวันฉายร่ายเวตมนตร์
ขึ้นโผล่พ้นตะวันออกเพียงลำพัง
สัตว์น้อยใหญ่มุ่งหน้าออกจากรัง
มนุษย์ถึงฝันฝั่งด้วยพันธ์ใจ
๒๒ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๑.o๙
21 มกราคม 2549 17:46 น.
ปักปลายฝัน
ใบหน้าแย้มแกมชมพูเมื่อดูเขา
อยากมีคำว่าเราคอยใฝ่หา
เสียงของเขากระทบใจทั้งกายา
เมื่อสบตาเขินอายใจหลุดลอย
อยากพูดคุยสบตาบอกว่ารัก
แต่ต้องหักดวงจิตคิดหยุดคอย
แม้นดวงเดือนดวงดาวยังต้องพลอย
เพียงนิดน้อยที่ได้พบและสบตา
ขอเพียงเธอหันหน้ามายิ้มให้
ขอเพียงใส่อ่อนหวานด้วยวาจา
ขอเพียงเธออยู่คู่เคียงคอยเรียกหา
ฉันมีเพียงเรียงคำว่าฉันรักเธอ
๒๑ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๒.o๖ น.
21 มกราคม 2549 17:35 น.
ปักปลายฝัน
แม้นเธออยู่เดียวดายในสายลม
แม้นเธอจมมหาสมุทรอันสุดลึก
แม้นเธอเหม่อลอยล่องไปคงคิดตรึก
แม้นเธอนึกถึงขอบฝันอันแสนไกล
บอกเธอว่าวันนี้เธอมีเพื่อน
บอกเธอว่าจะคอยเตือนเธอด้วยใจ
บอกเธอว่าจะคอยเป็นที่พิงให้
บอกเธอว่าแม้นอยู่ไกลแต่ใกล้กัน
ยามเธอท้อฉันจะเป็นกำลังใจ
ยามเธอเดินไห้อาลัยเธอมีฉัน
ยามเธอเศร้าฉันจะรับเอาแบ่งปัน
ยามเธอพันผูกปัญหาฉันรับมา
แม้อยู่เดี่ยวเดียวดายในสังคม
หรืออยู่ตรมความทุกข์เธอสรรหา
อย่าลืมว่าเธอมีเพื่อนผู้พึ่งพา
เพื่อนมนุษย์ คือคำว่า เราเพื่อนกัน
๒๑ มกราคม ๒๕๔๙ ๑๑.o๔ น.
หน้าส่วนตัว
797
