1 กรกฎาคม 2548 14:16 น.
ปะการังสีเงิน
ที่รักจ๋า...ลืมตา...มองฉันหน่อย
เจ้าหญิงน้อย...ที่คอย....เฝ้าเรียกหา
รู้ตัวไหม....ทำฉัน.....เสียน้ำตา
เคยสัญญา...ลืมเสีย....แล้วหรือไร
เธอหลับไป...แล้วใคร....จะคอยปลอบ
จะคอยมอบ...คำหวาน...พาลหวั่นไหว
จะคอยซึ้ง....อยู่ให้....กำลังใจ
สุดอาลัย....ร่ำร้อง....ขอเธอคืน
ฟ้าจ๋าฟ้า....คืนเธอ....ให้ฉันเถิด
ฟ้าช่วยเปิด....ใจหน่อย....จะได้ไหม
แม้ต้องแรก....เธอด้วย....กับสิ่งใด
ฉันจะให้....ไม่ร้อง...ไม่ต่อรอง
หมดหัวใจ....นึกคิด...ดังไร้จิต
เป็นความผิด...ของฉัน....หรือใครหนอ
สุดที่รัก....โปรดเถิด....เธอจงรอ
ใจจะขอ....ตามไป...อีกไม่นาน