10 พฤษภาคม 2550 15:10 น.
ปะการังสีเงิน
ถ้าสักวัน ที่เธอนั้น ได้รับรู้
คนที่อยู่ ข้างเคียง ในวันนี้
เคยพบพา ประวัติ ที่ไม่ดี
ความรักนี้ มีเปลี่ยน ไปไหมเธอ
ที่เธอเลือก รักฉัน เพราะอะไร
รักเพราะรัก หรือรัก เพราะว่าเผลอ
ที่ฉันเป็น จะรับ ได้ไหมเธอ
ที่ฉันเจอ เธอรู้ จะว่าไง
ไม่มีใคร อยากให้ ตัวเองผิด
ไม่มีใคร อยากคิด ให้หวั่นไหว
ไม่มีใคร จะรุ้ แล้วเข้าใจ
ถึงพูดไป อย่างไร ก็แก้ตัว
ทุกทุกครั้ง ไม่เคย คบเล่นเล่น
รักดั่งเช่น เส้นทาง ที่สลัว
แม้ลึกลึก ในใจ สุดจะกลัว
แต่รู้ตัว ว่ายัง โหยหามัน
1 กันยายน 2548 22:59 น.
ปะการังสีเงิน
มอง"ขอบฟ้า" "แค่คืนหนึ่ง" ให้ซึ้งจิต
พาลไปคิด ที่"ปากดี" บอกเลิกเขา
"เลิกกันเถอะ" แต่"สุดท้าย" ก็เป็นเรา
ที่นั่งเศร้า ไม่เข้าใจ "เหตุผล"เลย
เฝ้า"ตามหา หัวใจ" สุดขอบฟ้า
เหมือน"ปิดตา" ไว้ใน"มุม"ที่เงียบเฉย
สุดจะ"ยื้อ" "เรื่องคืนนั้น" ที่"เกินเลย"
ต้องลงเอย ด้วยเพราะ"เขา ไม่รักเรา"
29 สิงหาคม 2548 16:06 น.
ปะการังสีเงิน
เพราะทุกสิ่ง..ผ่านมา..แล้วผ่านไป
เหมือนกับใจ..ที่ใคร..เคยให้ฉัน
คงมั่นไว้ ..ซื่อตรง..สักกี่วัน
สุดท้ายมัน..ก้อผ่าน..พ้นเลยไป
ไม่มีใคร..จะถูก..หรือจะผิด
ใครจะคิด..ว่ามัน..ไปไม่ไหว
เมื่อไม่รัก ..แล้วจะ..ทนกันทำไม
ฝืนใจไป..ใช่ใจ..จะหวนคืน
ที่ผ่านไป..ใช่ว่า..จะเสียเปล่า
อย่างน้อยเรา..ก้อรู้..ช่วงวันหวาน
แม้สุดท้าย..ได้เพียง..แค่วันวาน
แต่แสนนาน..เท่าใด..ก้อไม่ลืม
อยากขอบคุณ..ที่เคยให้..เป็นคนรัก
อย่างน้อยรัก..ของเรา..ก้อไม่ฝืน
และสุดท้าย..ฉันยัง..ต้องหยัดยืน
จะรื้อฟื้น..คืนใจ..ด้วยตนเอง
1 กรกฎาคม 2548 14:16 น.
ปะการังสีเงิน
ที่รักจ๋า...ลืมตา...มองฉันหน่อย
เจ้าหญิงน้อย...ที่คอย....เฝ้าเรียกหา
รู้ตัวไหม....ทำฉัน.....เสียน้ำตา
เคยสัญญา...ลืมเสีย....แล้วหรือไร
เธอหลับไป...แล้วใคร....จะคอยปลอบ
จะคอยมอบ...คำหวาน...พาลหวั่นไหว
จะคอยซึ้ง....อยู่ให้....กำลังใจ
สุดอาลัย....ร่ำร้อง....ขอเธอคืน
ฟ้าจ๋าฟ้า....คืนเธอ....ให้ฉันเถิด
ฟ้าช่วยเปิด....ใจหน่อย....จะได้ไหม
แม้ต้องแรก....เธอด้วย....กับสิ่งใด
ฉันจะให้....ไม่ร้อง...ไม่ต่อรอง
หมดหัวใจ....นึกคิด...ดังไร้จิต
เป็นความผิด...ของฉัน....หรือใครหนอ
สุดที่รัก....โปรดเถิด....เธอจงรอ
ใจจะขอ....ตามไป...อีกไม่นาน
3 มิถุนายน 2547 11:37 น.
ปะการังสีเงิน
อยากบอกเธอ...ว่าฉัน...นั้นสุดเหงา
อยากมีเงา...เราสอง......จะได้ไหม
โปรดอย่าจาก....ฉันนี้......ไปแสนไกล
หมดหัวใจ....ฝากไว้.....แค่เพียงเธฮ
จะสายไป....หรือเปล่า.....ถ้าขอโทษ
เธอยังโกรธ....ฉันอยู่....อีกไหมหนอ
จะอีกนาน....เท่าไหร่....ฉันจะรอ
แค่เพียงขอ...เธอพร้อม...ยอมคืนดี
ตอนนี้รู้......ดีแล้ว.....ว่าทำผิด
เพิ่งมาคิด..ผิดนี้...มันคงสาย
นอนร้องไห้...ไร้เธอ...ข้างเคียงกาย
แสนเดียวดาย....ใจหาย.....คิดถึงเธอ
อยากขอโทษ...เธอนั้น....สักล้านคำ
ที่เคยทำ...เธอช้ำ...อยู่เสมอ
สำนึกแล้ว...เวลา...ที่ห่างเธอ
ที่พลั้งเผลอ.....อภัยให้....นะคนดี
หน้าส่วนตัว
1113
