19 มีนาคม 2545 21:21 น.
ปล้องไผ่
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน
อยากจะเมินหลบหนี
อยากบอกเธอนะคนดี
ฉันเป็นอย่างนี้ก็เพราะเธอ
เมื่อก่อนฉันเคยมั่นใจ
ว่าเราจะไปด้วยกันทุกที่
แต่มาวันนี้เธอกลับไม่มี
แม้หนึ่งนาทีเพื่อพบกัน
19 มีนาคม 2545 21:21 น.
ปล้องไผ่
บอกตัวเองให้เข้มแข็ง
อย่าอ่อนแอกับเรื่องเหลวไหล
อย่าเสียน้ำตาโดยไม่จำเป็นต้องเสียไป
แต่จงหักใจให้ลืมเธอ
19 มีนาคม 2545 21:07 น.
ปล้องไผ่
ขอโทษนะคนดี
ที่ฉันมีใจให้คนอื่น
ไม่อยากให้เธอกล้ำกลืน
จึงพยายามฝืนความรู้สึกในใจ
เธอคือคนที่ฉันรัก
แต่เค้าคือคนที่ฉันอยากอยู่ใกล้
ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร
ไม่อยากเสียใครสักคน
19 มีนาคม 2545 21:07 น.
ปล้องไผ่
ความรักคืออะไร
ในใจเฝ้าใฝ่หา
ถามหารักแท้ทุกเวลา
แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
หรือรักคือการเข้าใจ
คอยปรับทุกข์ยามมองเหม่อ
ค้นหามานานก็ยังไม่เจอ
แล้วฉันควรทำอย่างไร
บางคนว่ารักคือการให้
เอาใจใส่ยามทุกข์ร้อน
ให้กำลังใจและเอื้ออาทร
คอยเคียงข้างกันและกัน
บางคนว่ารักคือการเสียสละ
ยอมสละทุกสิ่งให้ได้เสมอ
แม้ในใจของเขาหรือว่าเธอ
ต้องเจ็บชำเพราะรักสักเท่าใด
แล้วตกลงรักคืออะไร
ทำไมคำตอบมากมายสักเพียงนี้
ทำให้เศร้าให้สุขแต่ก็ยินดี
ที่จะไข่วคว้าหารักกัน
คนที่ไม่เคยมีความรัก
ก็คงไม่รู้จักในความหมาย
ว่ารักแท้มีอะไรซ่อนไว้มากมาย
เราจะเข้าใจมันได้
ถ้ามีความรัก และ รักเป็น
19 มีนาคม 2545 20:52 น.
ปล้องไผ่
หากวันใดเธอทุกข์ร้อน
จงอย่ามองผ่านข้ามฉัน
รู้ทั้งรู้ว่าฉันนั้นไม่ใช่คนสำคัญ
ที่เธอนั้นจะสนใจ
ฉันเพียงจะบอกว่า
ฉันอยู่ตรงนี้เพราะเธอคือเพื่อน
ความรู้สึกทั้งหลายจะไม่ลบเลือน
เพราะเธอคือเพื่อนของฉันตลอดกาล