2 กุมภาพันธ์ 2547 18:01 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ขอบคุณที่เธอทำให้กัน
ถึงแม้ความรู้สึกนั้นฉันจะตอบแทนไม่ได้
ขอบคุณทุกความห่วงใย
ถึงแม้ความจริงในใจฉันไม่อยากรับไว้ก็ตามที
เธอก็รู้ฉันมีเค้าเต็มหัวใจ
และไม่อยากเก็บเธอไว้ในความรู้สึกนี้
ถึงแม้เค้าไม่เคยสนใจ แต่ฉันก็อยากมีเค้าไว้ในความรู้สึกที่มี
ขอบคุณทุกวินาที ที่เธอทำเพื่อกัน
2 กุมภาพันธ์ 2547 17:47 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
จะไม่สนว่าความจริงเป็นอย่างไร
และจะไม่ใส่ใจกับคำพูดของใครทั้งนั้น
แม้ความจริงฉันต้องเดียวดาย ไม่มีใครข้างกายเข้าใจกัน
และจะรอฟังเพียงคำที่เธอพูดมา
จะหลอกก็หลอกไป
โกหกก็ได้แต่ขอให้รู้ไว้ว่า
ฉันจะยอมเป็นคนโง่เชื่อทุกคำที่เธอพูดมา
ถึงแม้ว่าสายตาบนใบหน้าจะไม่เป็นใจ
หากเธอจะทิ้งกัน
ได้โปรดบอกความจริงนั้นแม้ฉันจะหวั่นไหว
ดีกว่ามีเธออยู่ข้างกายแต่รักนั้นอยู่กับใครๆ
ฉันไม่อยากฝืนร่างที่ไร้หัวใจ อย่างที่เธอเป็น
30 มกราคม 2547 20:05 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ฉันก็เจ็บเหมือนกัน
ที่ต้องปิดบังความจริงไว้
ทำเป็นเมินทำเป็นเฉยเหมือนไม่มีอะไร
ทั้งทีความจริงในใจก็ยังอยากรู้ความเป็นไปของเธอ
ฉันก็ปวดเหมือนกัน
ที่รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำไปนั้นทำให้เธอเมินเฉย
แต่เธอรู้รึป่าวอะไรที่ทำให้ฉันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย
ความจริงที่เธอละเลยจนอาจลืมไป
ฉันก็เจ็บก็ปวดเหมือนกัน
ที่ได้รู้ว่าความผูกพันกำลังหม่นไหม้
ไม่อาจกลับไปเป็นคนเดิมของเธอที่เคยมีหัวใจ
ถึงแม้เธอจะรั้งไว้เท่าไหร่ก็จะไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี
จะเฝ้ามองอยู่ห่างๆ
ถึงความเป็นไปแต่ละอย่างของเธอคนนี้
จะไม่เดินกลับไปแต่ขอให้รู้ว่ากำลังใจจากฉันยังมี
และรู้ไว้นะว่าทุกๆนาทีฉันคนนี้ยังเจ็บเหมือนเดิม
30 มกราคม 2547 18:49 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ไม่ขอให้เธอมองมาทางนี้
ถึงแม้บางทีฉันจะหวั่นไหว
ก็ตอนที่เธอมองเขา ยิ้มให้เขา
แล้วฉันเธอก็ไม่สนใจ
แต่ไม่เป็นไรหัวใจจะยังให้เธอ
ไม่ขอให้เธอส่งยิ้มมาให้อย่างเขา
แต่ขอเพียงยิ้มให้เธอกับเงายามเธอเผลอ
ความจริงจะเป็นอย่างไรไม่ขอพบเจอ
เพราะตั้งแต่รักเธอฉันก็อยู่ในความฝันเพ้อตลอดมา
11 มกราคม 2547 19:02 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
ก็แค่ผู้ชายงี่เง่าคนเดียว
ที่ทำให้ช่วงเวลาหวานๆเป็นเปรี้ยวกลืนไม่ลงอย่างนี้
เพราะเค้าเดินจากไปกับผู้หญิงคนใหม่ ส่วนฉันก็ไม่ใยดี
เหมือนความรู้สึกที่เคยมีหลอกลวงกัน
ส่วนฉันก็เฝ้าเสียน้ำตา
เหมือนลมหายใจของวันหน้าจะขาดลงตรงนั้น
และใช้ชีวิตอย่างไร้หัวใจให้หมดไปวันๆ
จนวันนี้สมองมันสั่งให้เข้าใจ
ก็แค่ผู้ชายงี่เง่าคนเดียวนี้
ก็ไม่ได้เป็นลมหายใจทั้งหมดที่เธอมี เธอรู้ไหม
ขาดเค้าเธอก็ไม่ตาย แล้วไปร้องไห้ ให้เค้าทำไม
แทนที่จะใช้เวลากับวันใหม่ๆให้สดใสกว่าวันเดิมๆ