4 กุมภาพันธ์ 2547 18:20 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
จะให้ฉันทำเมินเฉยได้ยังไง
ทั้งที่ทุกอณูลมหายใจยังมีเธออยู่อย่างนี้
เก็บไว้ไม่ได้โกหกหัวใจตัวเองก็ไม่ดี
ขอเพียงเธอรับรู้ความรู้สึกที่ฉันมีก็จะไม่ขออะไร
เวลาที่เธอมองมา
ความเป็นจริงก็คือว่าอยากยิ้มให้
แต่อะไรไม่รู้ทำให้ฉันเย็นชาเหมือนไม่มีหัวใจ
ทั้งที่ทั้งตัวหวั่นไหวเพราะสายตาเธอ
4 กุมภาพันธ์ 2547 18:12 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
เพราะหัวใจก็คือหัวใจ
เจอกับความอ่อนไหวก็มีอ่อนล้าบ้าง
การกระทำแสดงว่าใจเข้มแข็ง แต่ความจริงแสนบอบบาง
เพราะหัวใจคนละเรื่องคนละอย่างกับสิ่งที่ทำไป
เสียใจก็มีบ้างบางเวลา
จะผิดอะไรหนักหนาหากน้ำใสๆจากตาจะร่วงไหล
คนเข้มแข็งจะร้องไห้ไม่เป็นหรือยังไง
หรือเธอไม่เคยเข้าใจไม่เคยร้องไห้อย่างที่ฉันเป็น
3 กุมภาพันธ์ 2547 19:11 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
หลังจากผิดหวังครานั้น
หัวใจดวงนี้ยังเจ็บช้ำไม่หาย
รักแล้วเลิกกับใครมากมาย
จนหมดศรัทธากับรักที่หมายที่ต้องการ
วันนี้ฉันมีเธอตรงที่เดิมของใครๆ
เธอให้ความห่วงใยอย่างที่ฉันเคยหวัง
จะเจ็บมากี่คราวจะมีรักครั้งนี้เป็นกำลัง
จะอยู่เพื่อรักและตั้งมั่นในรักที่มี
3 กุมภาพันธ์ 2547 18:24 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
เพื่อนกันหรอที่ทำอย่างนี้
จำไว้นะเธอไม่เคยมีอะไรดีสำหรับฉัน
ที่ชอบหวังพึ่งคนอื่น และนินทาไปวันๆ
วันนี้อย่างนั้น อย่าคบกันเป็นเพื่อนอีกต่อไป
ไม่หวังจะมาคืนดีต่อกัน
นับจากวันนี้เธอกับฉันขาดกันจำไว้
จะได้ไม่เปลืองเนื้อที่สำหรับหัวใจ
ไม่ต้องคิดอะไรมากมายเรื่องเพื่อนที่ร้ายอย่างเธอ
จะไปนินทากับใครก็ไป
เพราะฉันจะไม่มีเธอในความคิดเสมอ
ไปแล้วไปให้ไกลอย่างกลับมาได้ให้พบเจอ
เพราะฉันจะลืมว่าเคยมีเพื่อนอย่างเธอในวันนึง
2 กุมภาพันธ์ 2547 18:04 น.
ปลาวาฬสีน้ำเงิน
เพราะคิดถึงจึงโทรมา
แต่เสียงเธอกลับพูดว่ามีอะไรไหม
ก็เข้าใจรึเปล่าคนเคยคุยกันแต่ดันเงียบหายไป
จะไม่ให้เป็นห่วงได้ไง ก็คนรักกัน ( อดีต)
เพราะห่วงจึงถาม
ไม่ได้ต้องการให้เธอเบื่อฉัน
แต่เธอตอบมาว่ายุ่ง วางได้หรือยัง
รู้ไหมว่าหัวใจมันสั่งให้คิดยังไง
ฉันเริ่มโมโหเพราะความโกรธ
แต่หัวใจมันบอกว่าจะโทษเธอไม่ได้
เธอวางสายด้วยความเบื่อหน่ายเหมือนฉันไม่มีหัวใจ
ฉันจะทรมานเท่าไหร่ เธอคงไม่เห็นใจกัน
คิดถึงวันเก่าก่อน
วันที่เสียงหัวเราะ และความอาทร มีเต็มวันนั้น
วันนี้เธอคงมีความสุข กับฉันที่ทุกข์กว่าทุกๆวัน
และเข้าใจว่ารักร้าวนั้นจะต่อเท่าไหร่ก็ไม่เหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
720
