จากหมู่บ้านปลายภู.. เคียงคู่ นาวา คืนฟ้าหลัว เมฆหมอกห่มฟ้าหนาวระริกรัว เราต่างมอมมัว..ใต้ผืนฟ้า ซ่อนหลบใต้พลบชายคาเก่า ใต้ร่มเงาแสงดาวพราวพร่าง อับแสงลางเงาดูจืดจาง จะรอเจ้าฉายแสงสว่างมาเยี่ยมเยือน ********* กาลเวลาที่ผันผ่าน อาจจะดูนานนัก..กับการรอคอยใครซักคน..มาเยือน ณ.ที่แห่งนี้มีผองเพื่อน มีชีวิต มีจิตวิญญาณ อันกล้าแกร่ง. ที่คอยต่อเติมแรงใจ..มิเคยจางหาย ถนน..ทางเดินสายนี้ คือความเป็นไป คือสัจธรรมแห่งการดำรงชีวิต ตอไป..ชั่วนิรันดร์ ********