13 มกราคม 2548 15:55 น.
ปลายภู
ณ. ปลายขอบม่านฟ้าเงาสลัว
ไหวสั่นระริกรัวเหน็บหนาว.
แสงสีทองส่องขอบฟ้าวับวาว
นอกสั่นหนาวแต่ภายใน..ผ่าวร้อน
* *
ครุ่นคิดหวั่นใจในพันผูก
สองเราร่วมปลูกสร้างเติมฝัน
มาวันนี้มอดดับลงกลางคัน
ปิดเขตแบ่งคั่น กั้นหว่างใจ
* *
หนักหน่วงล้นเหลือ..อกเอ๋ย
ใยเจ้าทรามเชย ห่างหาย
ปล่อยข้าฯ..รวดร้าวทุรนทุราย
ฟูมฟายความหลังเก่า..เฝ้าปลอบโยน
*************************************************
ในความรู้สึกที่..หนักอึ้งอบวนอยู่ในภวังค์แห่งความคิด
ถ่ายเท..ปลดปล่อย
อย่างน้อยพอได้ระบัดระบาย..บ้าง
ปลายภู
หน้าส่วนตัว
1202
