7 มกราคม 2545 15:21 น.
ปลายฟ้า
ณ วันก่อน
กลอนรักเร่าร้อนหวั่นไหว
สัมผัสหวานหวั่นกลั่นจากใจ
คำรักสะท้านไหวทุกวลี
เมื่อวันผ่าน
คำหวานจางจืดชืดหาย
กลอนรักสัมผัสกระจัดกระจาย
อีกเปรอะเปื้อน้ำตาที่ปลายนิ้ว
7 มกราคม 2545 14:52 น.
ปลายฟ้า
ค่ำคืนดึกดื่น...
นิทราผวาตื่น
ปวดร้าวในค่ำคืน
ที่เงียบเหงา...
ใจไพล่ประหวัด
ท่ามกลางสงัดดึก
แห่งหมู่ดาว..
หวนถึงกาล
รักมาหันเหห่างหาย
ความทรยศของชาย
ณ แรกรัก
ปวดแปลบแทบบ้า
หริ่งหรีดร้องเร่ง
รวดร้าว เร้าอุรา
อยากจะเข้าสู่นิทรา
เพื่อลืมเลือน
22 กันยายน 2544 05:10 น.
ปลายฟ้า
ขอบคุณที่ยังไม่ลืมกัน
ขอบคุณสำหรับทุกคืนวันที่มีค่า
ขอบคุณทุกๆอย่างที่ผ่านมา
ขอบคุณทุกวันเวลาที่มีเธอ