29 ตุลาคม 2547 17:42 น.
ปลายฝันวันเหงา
เธออาจจะมีใครหลายคน....
ที่เดินเข้ามาในชีวิต...
ทำให้เธอรักและหลงใหล
หรือคบเป็นคู่ขา...คู่รัก..คู่นอน
แต่สำหรับฉัน...
เธอคือคนแรกที่เข้ามาในชีวิต
สอนความรัก ความอ่อนโยน
ในขณะที่หัวใจยังไม่เคยสัมผัส
กับความรู้สึกใดใดมาก่อน
นอกจากอ้อมอกของพ่อและแม่
เธอ....ทำให้ฉันเข้าใจว่า
ความรักระหว่างชายหญิง
เป็นเรื่องที่สวยงาม
ไม่ต้องการอะไรตอบแทน
นอกจากความรู้สึกรัก
แต่ไม่นาน....
เธอก็เผยธาตุแท้ออกมา
หลังจากที่เรามีความสัมพันธ์กัน
ฉันได้รับรู้ว่า
เธอไม่ได้ต้องการความรักจากฉัน
หรือแม้แต่ใครใคร
เธอเพียงต้องการ ใครสักคน
ที่สามารถเป็นคนรองรับอารมณ์ของเธอ
ฉันไม่เคยคิดโทษเธอหรอกนะคนดี
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!
ฉันก็ยังรอการกลับมาของเธอ
ด้วยความภักดี
แม้จะรู้สึกว่าเหมือนนิยายน้ำเน่า
ที่นางเอกพร้อมที่จะให้อภัย
ต่อการกลับใจของพระเอกที่เคยชั่วร้าย
แต่มันก็คือความคิดของฉัน
และฉันก็ยังรอการกลับมาของเธอเสมอ
คนแรกและคนสุดท้าย ในชีวิตของฉัน
11 ตุลาคม 2547 22:21 น.
ปลายฝันวันเหงา
@ฉันรักเธอ....
เธอรู้ดีใช่ไหม???
แต่ทำไมใจร้าย
ทำลายฉันให้ทรมาน
@ฉันทำดีกับเธอแค่ไหน
สิ่งที่ได้คือความเจ็บปวดความรู้สึกถูกไฟผลาญ
บอกมาเพียงคำเดียวว่าเธอไม่ต้องการ
ฉันจะเดินผ่านไปไม่กลับมารบกวน
@รักรักรัก...ทำให้คนที่เลวเปลี่ยน
แต่คนที่เรกกลับเบียดเบียนไม่สนใจเธอเรรวน
ใจร้ายทำให้หัวใจฉันปั่นป่วน
น้ำตาลูกผู้ชายชวนหลั่งไหล...เป็นสายฝน
@สิ่งที่ได้ตอบแทนความรัก
คือการถูกถากถางจากคนที่รู้จักสอนให้รักแล้วไม่สน
บทเรียนครั้งนี้เจ็บแล้วเจ็บเกินจะทน...
รู้ว่าสับสนจนอยากทำร้ายคนที่อยู่ใกล้เธอ...
@ถ้าจะไปก็ไปไม่ต้องมาห่วงใจหรอก
อย่ามาใช้คำพูดเย้าหยอกว่ายังรักกันเสมอ
อย่าบอกว่าเราเป็นพี่น้องกัน...มันไม่สมควรนะเธอ...
ขอร้อง...เราอย่าเจอกัน...อีกเลย...
@ถือว่าอยู่กันคนละโลกจะได้ไหม???
ถือว่าไม่มีใครที่รู้จักกันมาก่อน เจอกันก็ให้ทำเฉย
มันไม่สมควรที่เราจะเห็นหน้าอย่าเข้ามาใกล้ฉันเลย
ในเมื่อความรู้สึกที่เคย...มันเปลี่ยนไป...
@ฉันจะบูชาความรักของเราด้วยเลือดเนื้อ
เพื่อให้เป็นเครื่องยืนยันว่ารักฉันไม่เปลี่ยน เธอจะเชื่อไหม???
ฉันขอบจบเกมแห่งความปวดร้าวด้วยรอยรักสุดหัวใจ
และลบความรู้สึกเงียบเหงาเอาไว้คนเดียว...
@ลาก่อนเธอที่รัก ของคนอื่น...
ขอบคุณที่เคยหยิบยื่นความรัก ความอาทร ความรู้สึกดีดีมาเกี่ยว
ฉันเป้นคนด้อยวาสนา เกิดมาเพื่อรักเธอคนเดียว
ขอจบชีวิตไว้เพื่อให้เธอเหลียวแลร่างไร้วิญญาณ
หน้าส่วนตัว
1747
