จันทร์แต้มแต่งฟากฟ้า งามเหงา งามง่ายซุกซอกเงา หลืบเร้น ใจเอยเอ่ยเบาเบา เอื้อนบอก ซ่านแทรกดังคับเค้น ขื่อค้ำอกไฉนฯ รักไล้โลมอ่อนอ้อน เอื่อยไหว หวิวหวั่นวุ่นภายใน ชื่นช้ำ พบพรากพรางผันไป ปลายภพ เคยชื่นกลับกลืนกล้ำ กลัดกลุ้มบ่หายฯ จิตเอยเพียงแต่งแต้ม เติมเอง ไหวหวั่นบ่หวั่นเกรง โศกเศร้า ยามสุขเสพครื้นเครง เริงโลก ละร่างลืมจิตเคล้า คลุกครื้นโลกีย์ฯ ปลายตะวันตกต้อง เตือนตน เบิกบาปบ่มเจียนจน หม่นไม้ ทิวาว่ายวารวน เวียนว่าง ดังรักดังสุขไซร้ สุดสิ้นเสน่หาฯ