24 พฤษภาคม 2550 00:32 น.
ปลายตะวัน
น้ำคำย้ำ ล้ำค่า ราคาคน
บ้างซ่อนกล จนใจ ให้ไหวหวาม
บ้างบางครั้ง มิรู้ยั้ง ในคำความ
บ้างเอื้อนตาม แต่ใจ ไม่กลั่นกรอง
จึงกอร์ปให้ ใจเจ้า นั้นร้าวหมอง
หากเคยต้อง ทำนองคำ ให้ช้ำหนา
ขออย่าเพิ่ง ท้อใจ แล้วไคลคลา
ใจใคร่สา ขออภัย ด้วยใจจริง
ด้วยหมายหยอก ใช่กลอกกลิ้ง ในหญิงนั้น
คำจำนรร ใช่เสียดสี สิ้นศรีหญิง
เธอก็คือ เพศแม่ เช่นแท้จริง
อย่าละทิ้ง ที่นี้ แล้วลี้ไกล
หากแม้นเธอ มิยินยอม เราพร้อมหนี
จะหลีกลี้ ลาจาก พรากห่างหาย
มิอยากก่อ เวรกรรม ช้ำจนตาย
ให้ใจได้ เปื้อนปน มลทินคำ
หากแม้นเจ้า มิอภัย คงใจหมอง
หลับตื่นต้อง ตระหนกใน หวาดไหวหวาม
มโนธรรม คงย้ำเตือน ทุกโมงยาม
ดั่งเลวทราม ชั่วย้ำ ย่ำวจี
23 พฤษภาคม 2550 23:25 น.
ปลายตะวัน
เหนื่อยล้า กับค่าคน
คอยคุ้ยค้น ไขว่คว้าฝัน
หมายสร้าง คุณค่ากัน
หลับตารั้น หวงกั้นตน
ห่วงโซ่ อุปทาน
กลสะพาน แก้สับสน
ถูกลืม กลบลงจน
ไร้โภคผล เพียงธุลี
เพียงหนึ่ง ฤากล้าแกร่ง
คงสิ้นแรง สิ้นศักดิ์ศรี
ฤาท่อง โลกเสรี
เพียงฤดี ด้วยลำพัง
ฤาเจ้า รั้นร้าวลึก
จงตรองตรึก ก่อนสิ้นหวัง
ก่อนเจ้า จะภิณท์พัง
ชนรุ่นหลัง หลั่งน้ำตา
(สิ้นหวังในการสรรค์สร้างระบบ SupplyChain )
22 พฤษภาคม 2550 16:44 น.
ปลายตะวัน
เจ้าฉางน้อย กรอยใจ หายไปไหน
ทิ้งเพื่อนใหม่ หนีไป ไม่แยแส
หรือไล่ล่า ตามหา ตับตุ๊กแก
ไม่เชือนแช เพื่อนแล้ว หรือไรเลย
หรือฉางน้อย ท้องร่วง เป็นห่วงนัก
คงร่วงหนัก หนมปังรา นิจจาเอ๋ย
ก็เตือนแล้ว ไม่แคล้วคำ ที่พร่ำเลย
โอ้เพื่อนเอย คงเพลียหนัก พักผ่อนกาย
ตั๊บแก....
22 พฤษภาคม 2550 15:58 น.
ปลายตะวัน
ปราณรวี เรียกเราเป็น ดังเช่นพ่อ
ชวนใจท้อ กระไร แม่คุณเอ๋ย
พี่นี้ยัง ขบเผาะ เอ๊าะอยู่เลย
ไยจึงเอ่ย คำขาน ให้รานทรวง
งั้นขอเป็น เช่นคำพ้อ "พ่อยาใจ"
ให้"ปอ"ได้ แอบหนุน อุ่นแสงสรวง
จะห่มห้อม ตอมรัก ให้ตักตวง
ให้เต็มห้วง แห่งฝัน ปราณรวี
22 พฤษภาคม 2550 10:06 น.
ปลายตะวัน
กำลังใจ จากที่ใด มิเท่าที่
ณ.ใจนี้ ในตน รู้ทนไหว
ยามล้ารัก รินสักเพียง แค่ถ้วยใจ
ช่วยห่างหาย คลายคลอน รักร้อนรน
หน้าส่วนตัว
1390
