14 พฤษภาคม 2550 21:48 น.
ปลายตะวัน
ห่วงใต้ ห่วงแสนห่วง
ห่วงทั้งปวง ทหารหาญ
ห่วงองค์ พระภูบาล
จะทรงงาน ด้วยห่วงใย
ห่วงคน สามจังหวัด
ยามพรากพลัด ยามโหยไห้
เหมือนรัก จางจากไป
จางจากใจ ใครหลายคน
ที่ใจ ของใครนั้น
ที่ใครกัน ยังสับสน
ดีชั่ว ลืมตัวจน
มอมเมาตน ดั่งคนเลว
14 พฤษภาคม 2550 21:11 น.
ปลายตะวัน
รักนี้ใช่พลัดพราก
แต่เหมือนจากไปแสนไกล
รักเธอหมดหัวใจ
มิอาจได้อยู่เคียงครอง
ฤาว่าทั้งภพนี้
ไม่มีที่ให้เราสอง
ฤารักที่หมายปอง
จำใจต้องอยู่ตรอมตรม
ฤาที่มิสมรัก
เพราะบาปหนักจึงขื่นขม
รักจึงมิอาจภิรมย์
ต้องตรอมตรมอยู่เอกา
หน้าส่วนตัว
872
