3 มิถุนายน 2546 15:30 น.
ปลายข้าว
ทิ้งไปเถอะนะ ....อย่าเก็บไว้ในใจ
กับความรู้สึกที่มีให้เขาเสมอมา
ทิ้งไปอย่าให้เหลือคุณค่า
กับวันเวลาที่เสียไป
.....จงทำวันนี้ให้ดีกว่าวันเก่า.....
ดูซิ..เขายังไม่เหลือเยี่อใย
แล้วเธอจะไปคิดถึงเขาทำไม
จงทำวันนี้และวันต่อ ๆ ไป
เพื่อสิ่งใหม่ ๆ ที่ดีกว่าเดิม
3 มิถุนายน 2546 14:56 น.
ปลายข้าว
ในโลกใบน้อยร้อยด้วยความรัก
ทุกคนจักให้อภัยในสิ่งผิด
แล้วนำมาเป็นเกล็ดหนึ่งของชีวิต
ที่ต้องคิดเรียนรู้สู้ต่อไป......
สิ่งใดที่เล็กน้อยปล่อยละบ้าง
ทำจิตใจให้เบิกบานและสดใส
ควรยิ้มสู้กับปัญหาทุกคราไป
จงจำไว้สิ่งที่ได้รับกลับเป็นครู
30 พฤษภาคม 2546 16:40 น.
ปลายข้าว
สำหรับความห่วงใยที่เธอให้
สำหรับฉันคงได้เพียงแค่นี้
ฉันอยู่ตรงไหนของใจเธอนะคนดี
ช่วยบอกฉันสักทีให้รู้กันไป
หรืออยู่ได้เพียงรอบ ๆ ใจเธอ
ไม่อาจที่จะอยู่ภายในใจของเธอได้
หรือว่าเพราะเธอมีใครอยู่ในใจ
มีที่ว่างสักนิดให้ฉัน....นั้นมีไหม
หรือไม่มีที่ว่างไว้.... สำหรับ(ใจ)...ของฉันเลย
30 พฤษภาคม 2546 12:09 น.
ปลายข้าว
ตลอดเวลาที่เราได้คุยกัน
ก่อเกิดความพูกพันธ์ขึ้นในใจ
เนิ่นนานวันเริ่มสัมผัสได้
ถึงความห่วงใยที่มีต่อเธอ
อยากบอกว่าคิดถึง ..คิดถึงเสมอ
อยากคุย อยากพบ และอยากเจอ
แต่ทำไมเธอถึงเงียบหายไป
....หัวใจที่ดีในวันนั้น...วันนี้กับเงียบเหงา....
คงเหลือไว้เพียงความว่างเปล่า
เหลือเพียงฉันที่เศร้าอยู่คนเดียว
29 พฤษภาคม 2546 11:25 น.
ปลายข้าว
ฉันผิดที่คิดไปรักเธอ
และผิดที่เธอก็คิดรักฉัน
และผิดที่เราไม่ควรรักกัน
เพราะความรักของสองเรานั้น
แท้จริงเป็นได้แค่ฝันเท่านั้นเอง
.....เพราะ.....
เธอมีเขาอยู่ฉันก็รู้
ฉันมีเขาอยู่เธอก็รู้
แล้วเราจะสู้รักกันไปทำไม
หรือจะเจ็บอีกครั้งเธอกับฉันจะทนได้
ขอเถอะนะ....ขอหยุดหังใจ
เหลือเพียงสิ่งดี ๆ เก็บไว้ในหัวใจก็พอ
หน้าส่วนตัว
729
