24 กรกฎาคม 2546 15:39 น.
ปลายข้าว
เพียงหลับตาน้ำมันก็รินไหล
เพียงเพราะใจที่คิดไปถึงเขา
เพียงเพราะรักหรืออย่างไรนะใจเรา
เพียงเพราะเขาห่างไกลใจยอมทน
เพียงแค่นี้หัวใจก็ท้อแท้
เพียงเขาแค่ห่างหายเหมือนไม่สน
เพียงเท่านี้หัวใจก็กังวล
เพียงสับสนเพราะไม่รู้อะไรในใจเธอ
เพียงแค่อยากให้เธอเหมือนก่อนเก่า
เพียงสองเราเข้าใจกันเสมอ
เพียงน้อยนิดของใจได้ไหมเธอ
เพียงเพราะเธอคือคนนั้นฉันห่วงใย
เพียงวันนี้อยากบอกให้เธอรู้
เพียงเพราะรู้ว่าเธออาจไม่หวั่นไหว
เพียงเพราะเธอมีคนที่รักอยู่มากมาย
เพียงเพราะฉันไม่มีใครเข้าใจเลย
เพียงวันนี้อยากบอกว่าขอโทษ
เพียงอย่าโกรธยกโทษให้ได้ไหม
เพียงแค่เธอเขียนกลับมาและอภัย
เพียงกำลังใจที่ให้..มีเหมือนเดิม
10 กรกฎาคม 2546 16:27 น.
ปลายข้าว
จะอยู่หรือจะไปไม่เข้าใจตัวเอง
นั่งฟังเพลงยิ่งเศร้าเหงาหนักหนา
ยิ่งครุ่นคิดยิ่งสับสนในอุรา
มีก็แค่..น้ำตาเป็นเพื่อนคอยปลอบใจ
สิ่งที่ได้สำหรับฉันคงแค่นี้
รู้ไหมคนนี้ใจฉันนี้แสนอ่อนไหว
ทุกวันนี้เพราะมีเธอเป็นกำลังใจ
เพราะอะไรเธอเปลี่ยนไปใจสุดตรม
ฉันก็ได้แต่นั่งเศร้าเหงาตรงนี้
รู้ไหมคนดีสิ่งที่ให้มีความหมาย
แต่วันนี้เพราะทุกอย่างนั้นเปลี่ยนไป
ฉันคงได้แต่ทำใจ ..และตัดใจไปจากเธอ
2 กรกฎาคม 2546 14:17 น.
ปลายข้าว
สับสนมากมายในหัวใจ
นั่งดื่มไปร้องไห้ไปใจสุดช้ำ
ที่ผ่านมา..ในเธอว่าห่วงใยกัน
มันสุดช้ำ มันตอกย้ำในหัวใจ
ทำกับฉันได้อย่างไรนะคนดี
เวลาผ่านไปเป็นปี ๆ คำพูดดี ๆ หายไปไหน
นี่นะหรือ...คนคนหนึ่งที่เรารักเราเชื่อใจ
เพราะอะไรบอกได้ไหมกันนะเธอ
ฉันคนนี้ก็มีหัวใจเธอรู้ไหม
ความจริงใจห่วงใยมีเสมอ
แต่วันนี้สิ่งที่ฉันได้พอเจอ
ก็คือเธอ..ทิ้งฉันไปไม่บอกลา
27 มิถุนายน 2546 14:25 น.
ปลายข้าว
ไม่อาจลืมเธอได้ในวันนี้
ทุกวันเวลานาทีที่ผ่านไป
เก็บความทุกข์จมอยู่ในหัวใจ
ไม่อาจบอกใครได้สักคำเดียว
นี้คือความไม่รักดีของหัวใจ
ที่เผลอใจรักไปไม่เฉลียว
คงเป็นเพราะฉันรักเขาข้างเดียว
จึงเหลือเพียงความเปล่าเปลี่ยวของหัวใจ
และวันนี้คงเหลือเพียงความทรงจำ
ที่ยังคอยตอกย้ำไม่เลือนหาย
และวันเวลาคงช่วยให้ผ่อนคลาย
ให้ฉันลืมเธอได้ในสักวัน
26 มิถุนายน 2546 16:51 น.
ปลายข้าว