Travel Of Love: ทางเดินแห่งรัก

ปลาย..ปากกา

Travel Of Love: ทางเดินแห่งรัก
Chapter 1 
	โคมไฟที่เปิดทิ้งไว้ข้ามคืนมันคงยังเปิดทิ้งจนถึงเช้าวันวันนี้ แก้วน้ำใบหนึ่งที่ไอน้ำระเหยจำตัวกันอยู่ที่รอบๆแก้ว เด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่งตื่นขึ้นหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่เปิดทิ้งไว้ทั้งคืนกับใบหน้าที่แสนจะงัวเงีย เป็นช่วงเวลาที่แสนจะทรมานของแซมเด็กม.4คนนี้  เพราะเธอต้องนั่งทำรายงานสุดโหดข้ามคืนเพื่อส่งรายงานกับอาจารย์ฝ่ายปกครองสุดเฮี๊บ เธอตื่นขึ้นพร้อมกับทำธุระส่วนตัวแล้วรีบนั่งมอร์เตอไซย์รับจ้างไปที่โรงเรียนด้วยความรีบร้อน
	1-2-3-4......23...24 ! มาค่ะ T-T เสียงของอาจารย์ที่กำลังเช็คชื่อตอนเช้ามันทำให้ฉันรู้สึกแย่ที่ต้องเกือบมาสายอย่างนี้เป็นประจำทุกวัน
เกือบสายอีกแล้วนะกนกวรรณ์ครูประจำชั้นของฉันพูดกับฉันอย่างนี้เป็นประจำ ฉันกับครูก้อยสนิทกันมากแล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้ทำผิดอะไรด้วยใช่ไหม*-*
เดือนหน้าโรงเรียนของเราจะมีการแข่งขันกีฬาสีกันนะ ขอให้นักเรียนทุกคนออกมาจับฉลากเลือกสีกันนะคะ เป็นเรื่องที่น่าสนุกมากสำหรับการแข่งกีฬาในปีนี้แต่มันน่าเบื่อมากที่ต้องมาอยู่สีเดียวกับอีตาอาร์มบ้าเนี่ย*-*ทั้งๆที่อยากจะอยู่สีเดียวกับซูมแท้ๆ*-*
จริงๆแล้วอาร์มกับซูมไม่ได้แตกต่างกันมากหรอกนะเป็นนักบาสเหมือนกัน เรียนห้องเดียวกันกับฉันทั้งคู่ 4/1 (สายวิทย์) เรียนก็แย่พอๆกันทั้งคู่ หน้าตาก็ใช่ได้พอๆกัน แต่ทำไมฉันถึงชอบซูมนะ(ตายแล้วพูดอะไรออกไป) อันที่จริงฉันรู้จักกับอาร์มมาตั้งแต่ ป.4 ส่วนซูมเพิ่งมารู้จักกันตอนอยู่ม.2 มันอาจเป็นเพราะฉันสนิทกับอาร์มมากกว่ามั้งเลยทำให้ฉันไม่ค่อยชอบตอนอาร์มมาทำตัวสนิทเกินกว่าเพื่อนน่ะ*-*
พักเที่ยง
พักกลางวันแล้วได้ไปหาอะไรกินสักทีฉันนั่งกินข้าวอยู่กับเพื่อนอีก 2 คน มุก กับเจน
เธอว่าใครหล่อกว่ากันหรอแซม ระหว่างนายซูมกับตาอาร์มน่ะฉันแทบจะกินข้าวติดคอแน่ะเมื่อยายมุกถาม
เราว่านะเค้าก็ดูดีทั้งคู่แหล่ะเจนรีบพูดขึ้น
เราว่าอาร์มเค้าก็น่ารักดีออกนะส่วนซูมน่ะเค้าก็เข้มๆเท่ๆดี แต่ถ้าให้เลือกเป็นแฟนเราว่าเราเลือกอาร์มดีกว่าเพราะเค้าง่ายๆสบายๆดีน่ะพูดไม่ทันไรตาเทพบุตรสุดหล่อของยาย 2 คนนี่ก็เดินมา
หวัดดี 3 สาว แซมเสาร์นี้เป็นวันเกิดของซูมน่ะจะไปบ้านเราไหมตายแล้ววันเกิดซูมจะไม่ไปก็ไม่ได้แต่ ฉันไปไม่ได้อ่ะทำไงดี T-T 
เราคงไปไม่ได้น่ะซูมขอโทษนะเราติดธุระน่ะ 
และแล้วเสาร์นั้นชั้นก็ต้องออกไปทำงานเป็นดีเจเสียงสวยตามเดิม(อยากจะร้องไห้จริงเลย)T-T


Chapter 2
	วันนี้ฉันต้องไปแข่งขันตอบปัญหาภาษาอังกฤษที่โรงเรียนอัสสัมชัญค่ะ เป็นโรงเรียนที่ฉันคิดว่าดีมากๆเลยนะ แต่ว่าวันที่ไปเป็นวันอาทิตย์ฉันต้องมานั่งรอรถตู้ที่โรงเรียนตอน 6 โมงแน่ะไม่มีใครอยู่ในโรงเรียนเลยน่ากลัวมากๆเลยพวกน้องๆม.3ก็ยังไม่มากัน
	เวลาผ่านไปซัก15นาที่พวกน้องๆถึงค่อยมาเราไปแข่งกันประมาณ 10 คน ฉันเลยดูแก่ไปเลยอ่ะแต่ก็ภูมิใจนะเพราะสวยที่สุด 6.30 รถของครูที่จะพานักเรียนก็มาถึงแต่ว่าครูที่ไปคุมเป็นครูเก้าแม่ของตาอาร์มก็แปลว่าตาอาร์มต้องมาด้วยแต่ก็ดีเหมือนกันฉันจะได้มีเพื่อนกัด(เอ๊ะ ฉันไม่ใช่หมานะ) ทันทีที่เห็นตาอาร์มลงจากรถฉันตะลึงเลยแหละเพราะว่าวันนี้เค้าคงหล่อที่สุดในรถเลยละมั้งเพราะว่าเค้าแต่งตัวมาดูดีมากเลยผิดกับฉันที่ต้องมัดเปียสองเปียไปแข่ง ส่วนตาอาร์มก็คงจะไปเดินเล่นโรงเรียนเค้ามั้ง อาจจะมีสาวๆมาจีบก็แน่นอนอยู่แล้วละหล่อซะขนาดนั้นแต่ว่าทำไมนะวันนี้ไม่เห็นมาแกล้งฉันเลยอาจเป็นเพราะแม่ของเขามาด้วยมั้งมันทำให้ฉันรู้สึกไม่คอยดีเลย
	ตกเย็นการแข่งวันนี้เป็นไปด้วยดีฉันได้ถ้วยนายกด้วยแหละ(เก่งอะไรอย่างนี้)ตาอาร์มน่ะได้เบอร์สาวเต็มเลย วันนี้ทั้งวันเค้าพูดกับแค่ไม่กี่คำเอง(เป็นอะไรไม่รึป่าววะ)
	อาร์ม นายชอบพระอาทิตย์ขึ้นหรือตก เราชอบพระอาทิตย์ขึ้นเพราะมันเป็นการเริ่มต้นของวันใหม่ที่ดีฉันถามไปทำไมวะเนี่ย
	แต่ก็เป็นวันใหม่ที่ต้องมาเรียนเกือบสายทุกเช้าเนี่ยนะน่านเค้าเริ่มจะหาเรื่องฉันแล้ว พรุ่งนี้หลังเลิกเรียนแล้วไปกินไอศกรีมกันป่ะ คือเรามีอะไรอยากจะบอกอ่ะ
 ไปสิ ฉันตอบตกลงไปเฉยเลยแต่ก็ดีเหมือนกันได้กินไอติมฟรี แล้วอีกอย่างฉันก็อยู่บ้านคนเดียวอีกด้วย 
	ที่ร้านไอติมฉันไปนั่งที่มุมสงบๆแบบไม่ค่อยมีคนกับอาร์มกัน 2 ต่อ 2
แซม เราชอบแซมนะ ชอบมา 2 ปี แล้วนะให้โอกาศเราคบเธอเป็นแฟนได้ไหม
อาร์มเราชอบอาร์มนะ แต่แค่เพื่อนเท่านั้นเรารู้สึกดีนะที่ได้เป็นเพื่อนกับอาร์มนะ ขอบคุณนะที่เลี้ยงนะ แล้วก็ขอโทษนะ ฉันเห็นน้ำตาเค้าอยู่นัยตา ฉันเลยออกมาจากร้านแล้วรีบกลับบ้านตายแล้วฉันทำอะไรลงไปเนี่ย


Chapter 3
วันนี้เป็นวันกีฬาสีด้วยแหละเป็นเวลาเกือบ 2 อาทิตย์ที่ฉันไม่ได้คุยกับอีตาอาร์ม มีคนบอกมาว่าอีตาอาร์มไปเป็นแฟนกับยายน้องแอนดาวโรงเรียนสุดสวยแถมขี้อิฉฉาคนอื่น อันที่จริงแล้วตำแหน่งดาวน่าจะเป็นของฉันมากกว่าเป็นเพราะอีตาอาร์มดันเอาดอกกุหลาบดอกสุดท้ายไปให้ยายน้องแอนเพราะตาอาร์มชอบมาแกล้งฉัน
ฉันดันไปอยู่สีเดียวกับยายน้องแอนนั่นอีก ขณะที่เต้นอยู่นั้นเองยายน้องแอนบ้านั่นนะดันเต้นมาชนชั้นอีกทำให้ชั้นโมโหทะเลาะกับยายนั่นเกือบจะตบกันดีนะที่ซูมมาห้ามไว้
และแล้ววันนั้นเรื่องทั้งหมดก็จบลงด้วยดีฉันได้ไปกินเข้ากับซูมที่ร้านแห่งหนึ่งไม่ไกลกับโรงเรียนมากนัก
ได้ข่าวมาว่าหักอกอาร์มมานี่ซูมถามขึ้น
นายถามเราทำไมล่ะ จริงๆเราคิดกับอาร์มแค่เพื่อนอ่ะ
รู้ป่ะ2อาทิตย์ที่แล้วน่ะ มันบอกว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับเลยเนี่ยคงเสียใจมากเลยรู้ป่าวซูมบอก
ตายแล้วจะ 5 โมงแล้วเราต้องรีบไปแล้วน่ะต้องไปทำงานอ่ะอย่าลืมเปิดฟังน่ะ 107.75 นะ(นี่มันคลื่นไหนเนี่ย) 
แซม ว่างๆมากินข้าวที่บ้านเราก็ได้นะ
ค่ะ ฉันตอบซูมพร้อมวิ่งหน้าตั้งออกจากร้านไป



Chapter 4
ฉันรีบลงมาจากตึกชั้น 4 หลังจากที่เลิกเรียนในชั่วโมงสุดท้ายเสร็จ ฉันรีบวิ่งไปสนามบาสเพราะซูมดันลืมเอาชีสวิชาเคมีที่จะต้องส่งกับอาจารย์พรุ่งนี้ไปให้ แต่เมื่อออกไปถึงฉันดันไปเห็นตาอาร์มกับอีนางน้องแอนยืนคุยอยู่ด้วยกัน(ตายแล้วมีการถอยเสื้อให้ยายนั่นดูด้วย)อาร์มหันมาทำหน้าใส่ฉันเหมือนหันมาบอกว่าหึงรึป่าวละเราได้เป็นแฟนกับดาวโรงเรียน 
ใครเค้าจะไปสนละก็ฉันไม่ได้ชอบอีตาบ้านั่นสักหน่อย(แต่ทำไมต้องรู้สึกหงุดหงิดอย่างนี้ด้วยนะ)
	ฉันนั่งรอซูมอยู่ซักพักถึงซูมค่อยเดินออกมาจากห้องน้ำดูท่าทางเค้าดูเคลียดมากเลย
	นายลืมชีสไว้ที่โต๊ะอ่ะ เราเลยเอามาให้
	ขอบคุณนะ แซมวันนี้เราไปนอนห้องเธอได้ไหมคือเราทะเลาะกะบพ่อที่บ้านอ่ะ

Chapter 5
อะไรนะ มึงจะไปนอนบ้านแซมหรอ เราไม่ให้ไป มึงมานอนบ้านกูดีกว่าอาร์มแย้งขึ้นทันทีที่ได้ยินซูมขอไปนอนบ้านแซม
เป็นผู้หญิงน่ะไม่ควรให้ผู้ชายไปนอนด้วยสองต่อสองนะแซม เธอนี่ใช้ไม่ได้เลยนะเขาพูดต่อ
นี่...นาย
พอเถอะแซมคือ.....เราชอบแซมเราจะจีบแซมมาแข่งกันดีกว่าอาร์ม ว่าใครจะได้แซมมาเป็นแฟนฉันตะลึงเลยเมื่อได้ยินซูมพูดแบบนั้น(ตายแล้วกลายเป็นศึกชิงนางไปแล้วหรอเนี่ยระหว่าง Rain กับ Wang-Lee-Hom ฉันจะเลือกใครดีเนี่ย) ยายน้องแอนนั่นยืนตาค้างเลยมือทั้งสองคนนั้นแข่งกันจีบฉัน(ดูไปดูมานี้ฉันเหมือนกลายเป็นนางร้ายไปแล้วนะเนี่ย)
วันต่อมาฉันมาโรงเรียนสายอีกแล้ว
ตายแล้วตึกตั้งชั้น 4 ทำไมไม่ทำบันไดเลื่อนว่ะหรือไม่ก็ลิฟก็ได้
1-2-3-4......23...24 ! มาค่ะ T-T เป็นอย่างนี้ทุกวันเลยโรงเรียนน่าจะเริ่มเรียนตอน8 โมงครึ่งนะ 
สิ้นเดือนห้องม.4/1 กับ 4/2 จะไปเข้าค่ายกันที่พัทยานะค่ะครูก้อยนี่ใจดีจริงเลยถึงฉันจะมาโรงเรียนเกือบสายแต่ก็ยังให้จิตพิสัยฉันเต็มทุกครั้งเลย แต่เอ๊ะ วันนี้ไม่เห็นอาร์มเลย คงจะไม่มาโรงเรียนละมั้งหรือว่าจะมาสายไม่หรอกมั้งถึงอีตานั่นจะเรียนเก่งสู้ฉันไม่ได้ก็จริงแต่ก็มีความรับผิดชอบที่มากกว่าฉันหลายเท่าคงจะไม่มาสายแน่ๆ
นี่พวกเธอรู้รึป่าวว่าอาร์มจะไปเรียนต่อเมืองนอกน่ะยายเจนรีบวิ่งมาบอกด้วยความตื่นเต้น


Chapter 6
ฉันรู้สึกใจหายวาบที่เจนพูดอย่างนั้นฉันรีบวิ่งไปถามซูมเรื่องที่อาร์มจะไปเมืองนอก จริงๆแซมพ่อของเค้าบอกให้เขาไปอยู่กับเขา
 แล้วจะไปวันไหน
วันที่เราไปค่าย
งั้นก็พรุ่งนี้ละซิ
วันนี้ฉันกลับบ้านไปพร้อมด้วยความใจหายอยู่ดีๆก็จะจากฉันไปเฉยเลย ฉันนึกในใจว่าถ้าไม่มีตาบ้านี่อยู่ด้วยแล้วฉันจะมีความสุขได้ไง น้ำตาของสาวน้อยผิวขาวร่างเล็กได้ไหลออกมาT^T
Chapter 7
ฉันไปเข้าค่ายด้วยใบหน้าอันเศร้าหมองเหมือนกับผีดิบสวยๆนี่เอง เมื่อถึงตอนแคมป์ไฟยายมุกเอาผ้ามาปิดฉันเพื่อจะเล่นปิดตาตีแตงโม
Surprise ดูซิใครมาแซมเธอลืมตาขึ้นพร้อมมองหน้าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า
ไหนบอกว่าจะไปเมืองนอกไง
คือ....ทุกคนในห้องร่วมมือกันช่วยอาร์มน่ะทำให้เธอชอบอาร์ม
พวกเธอนี่ร้ายจริงๆเลย
เข้าค่ายในวันนั้นเป็นวันที่พิเศษสุดๆสำหรับฉัน ฉันกับอาร์มได้คบกันเป็นแฟนกันใครๆก็รู้กันทั้งนั้น
เวลาผ่านไป 1 ปี ตอนนี้ฉันขึ้น ม.5 แล้ว ฉันย้ายห้องเช่ามาอยู่ใกล้โรงเรียนทำให้ไม่ต้องมาสายอีก อยู่มาวันหนึ่งมีโทรศัพน์มาที่บ้านฉัน
สวัสดีค่ะบ้านกนกวรรณ์ค่ะ
อะไรนะคะ ได้ค่ะ
เวลาพักเที่ยงฉันเรียกเพื่อนๆทุกๆคนที่ฉันรู้จักมาหา
คือ...คือ...ฉันจะไปเรียนต่อที่อังกฤษน่ะ จะขึ้นเครื่องพรุ่งนี้แล้วด้วย
อะไรนะทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน
วันต่อมาอาร์มกับเพื่อนสนิทของฉันทุกๆคนมาส่งฉันขึ้นเครื่อง
อาร์ม...เราดีใจนะที่รู้จักกับนาย รักมากนะแต่ยังไงเราคงแพ้ระยะทางอยู่ดี นี่แหวนเงินเราสั่งทำมาคู่นึงพอดีเก็บไว้นะ การเดินทางของหัวใจเราน่ะมันจบแล้วนะ มันหยุดลงเมื่อตั้งแต่นายมาร่วมเดินทางไปกับเรานะขอบคุณนะที่ทำให้ฉันรั.........กนาย
ภาพเด็กหนุ่มที่กำลังมองเครื่องบินที่หญิงสาวคนที่เค้ารักกำลังค่อยๆบินจากไปเป็นภาพที่น่าประทำใจอย่างยิ่งและนี้ก็เป็นบทสรุปของทางเดินแห่งรักทางก็เป็นเพราะฉันรักนายไง