22 ตุลาคม 2548 23:02 น.
ปลาน้อย...คอยรัก
และแล้วความเลวที่เราทำ
บัดนี้มันเป็นกรรมซ้ำตัวคนก่อ
ทำให้เพื่อนรักต้องเจ็บยังไม่พอ
รู้ทั้งรู้ก็ยังก่อมันเรื่อยมา
สุขกันมาบนความทุกข์ของเพื่อนรัก
ชักไม่หักห้ามใจกันเลยหนา
แม้ว่าเรากะเค้าจะรักกันเท่าฟาก...เท่าฟ้า
แค่คนเจ็บเต็มประดา...คือ..เพื่อนเรา
ตอนนี้กรรมตามทันฉันแล้วซิเพื่อนเอ๋ย
ก็คนที่เคยบอกว่ารักทำฉันเศร้า
เขาทิ้งฉันไปเหลือไว้ให้แต่รักเหงาเหงา
นี่แหละเรา กรรมเก่าเก่า ตอบแทนเราเมื่อวันวาน
21 ตุลาคม 2548 22:31 น.
ปลาน้อย...คอยรัก
รักนะ...คิดถึงนะ...คำนี้ได้ยินบ่อยบ่อย
จนสาว่ามันไม่ค่อยจะสำคัญอะไรหนักหนา
ได้ยินมันเกือบทุกวัน....เกือบทุกเวลา
จนเมื่อก่อนฉันคิดว่า....ก้อแค่คำหวานธรรมดาคำนึง
ก้อทำไมต้องนึกถึงเล่าใจเอ๋ย
แต่ไฉนเลยไม่ได้ยินแล้วคิดถึง
ก้อแค่คำหวานหวานของผู้ชายเจ้าชู้คนนึง
แต่ทำไมพอนึกถึงแล้วสุขใจ
มาวันนี้คำนั้นมันมีค่า
เมื่อเวลาเธอไม่ได้มาเคียงใกล้
หรือตอนนี้เธอลืมคำคำนั้นแล้วหรือไร
ก้อถ้า "ไม่" แล้วทำไม ไม่พูดมัน
ก้อเข้าใจว่าเราต้องไกลห่าง
เรื่องของเราเมื่อวันวานต้องเปลี่ยนผัน
แต่ช่างเถอะถ้าหากเธอหลงลืมมัน
"ขยะใจ" อย่างฉัน ซักวันเธอคงลืม
21 ตุลาคม 2548 22:15 น.
ปลาน้อย...คอยรัก
อยาชวนเธอไปวิ่งเล่นบนสายรุ้ง
ไปชมดอกไม้ในทุ่งแห่งความฝัน
ไปปืน...ป่าย...ว่าย...วิ่ง...บนดวงจันทร์
ให้โลกนี้ เพียงเธอฉัน ให้เรามีกันแค่ "2" คน
ไปนั่งเล่นบนยอดเขาที่ไกลโพ้น
กู่ตะโกนว่า "รักกัน" แสนสุขล้น
ขอวอนให้พระจันทร์ช่วยดาลดล
ขอสายฝน เป็นพยานให้สองเรา
แต่แล้วเจ้านาฬิกาก้อทำฉันตื่น
ความสุขระรื่นก้อพลันต้องเหี่ยวเฉา
ก้อชีวิตจริงตอนนี้มันไม่มีคำว่า "เรา"
เหลือก้อแค่ความเหงา...เปล่าเปลี่ยว...และเดียวดาย
ยังทำใจไม่ค่อยได้กับวันนี้
เป็นวันที่รักเราล่มสลาย
ทุกทุกเรื่องที่สร้างมาต้องพังทลาย
ด้วยคำพูดง่ายๆ 3 คำ "เรา....จบ....กัน
21 ตุลาคม 2548 21:38 น.
ปลาน้อย...คอยรัก
อันหัวใจผู้ชายร้ายหนักหนา
น่าแล่เนื้อเอาเกลือทาให้สาสม
บอกว่ารัก แล้วทิ้งขว้างให้อกตรม
เราต้องจมกับความเจ็บเรื่อยเรื่อยมา
มาแรกแรกก้อมาบอกว่าน่ารัก
มาทึกทักว่าตาสวยเหมือนซอนย่า
มาบอกกันว่าเซ็กซี่เหมือนทาทา
สุดจะหามาเปรียบเทียบให้ดูดี
พอคบกันนานไปได้ซักพัก
น่าเบื่อนัก น่ารำคาญซะเต็มที
หน้าก้อเหมือนศพเน่าเราดีดี
หุ่นอย่างงี้เหมือนกับที่โอ่งมังกร
ไม่ได้ตั้งใจว่าผู้ชายหรอกนะคะ
คือว่า อารมณ์มันพาไป ไม่รุเปงไง แต่กลอนซึ้งไม่ออกอะคะ
17 ตุลาคม 2548 23:26 น.
ปลาน้อย...คอยรัก
อยากบอกคนนิสัยไม่มี
ก้อเธอนะซิมาขโมยใจฉัน
มาบอกว่า "รัก" แล้วจากไปให้คิดถึงกัน
ค อ ย ดู เ ถ อ ะ ซั ก วั น ค น อ ย่ า ง ฉั น จ ะ ล ง ทั ณ ฑ์ เ ธ อ
ถ้าเธอกลับมาเมื่อไหร่
เอาหน้าใสใสมาให้ฉันเพ้อ
จะลงโทษให้สมกับความปวดร้าวเลยนะเออ
ข้ อ ห า ที่ เ ธ อ ทำ ตั ว ไ ม่ ดี
คงอยากรู้ละซิว่าฉันจะทำยังไง
บอกให้ก้อได้...ฉันจะเอาหัวใจของเธอคนนี้
มาถนอมเก็บไว้ในหัวใจแล้วไขกอนอย่างดี
ก้ อ เ พื่ อ ใ ห้ ใ จ เ ธ อ ที่ มี....อ ยู่ กั บ ฉั น ต ร ง นี้....อ ยู่ กั บ ที่ ต ล อ ด ไป