23 เมษายน 2546 19:50 น.
ปลาทูสามเข่ง
ว่ากันว่าเงินเหรียญทรัพย์สิ่งนอกกาย
พอตอนตายเก็บไม่ได้กายไม่สน
หยิบเท่าไหรก้อผ่าน - ผ่านสุดจะทน
กระเสือกกระสนดั้นด้นจะรับไป
มีมาก ..มีน้อยมันก็ดื้อจะอยู่ถิ่น
ส่วนวิณญาณก้อแด้ดิ้นห่วงของไว้
ด้วยเหตุนี้ จิตใจคนจึงหนักใจ
เพราะฉะนั้นผลาญเร็วไวให้หมดลง
17 เมษายน 2546 21:28 น.
ปลาทูสามเข่ง
เธอบอกว่าฉันคิดตื้นๆ
เห็นเธอมีใครอื่น ก็สะอื้นอะไรนักหนา
ร้องไห้จะเป็นจะตายเลิกกันเลย จบๆลาๆ
ฉันก็จะฆ่าตัวตายขึ้นมา ..คิดตื้นจริงเลย
ก็ได้ .. ฉันจะลองคิดไกลๆ
เธอจะได้ไม่ขับไส ฉันก็จะได้ไม่ถูกใครเย้ย
หวังว่าเธอคงจะปลื้มกับความคิดและไม่เฉยเมย
เธอจะได้ไม่พูดเสย บ่น - บ่น ด่า - ด่าว่าขี้แย
ในเมื่อเธอมีใครอีกหลายคน
และให้ฉันทนไม่คิดสั้น - ตื้นจนมีแผล
ตกลง คิดไกล - ไกลใช่ป่ะ เรื่องอนาคตจะได้ไม่บ่นแจ
ฉันคิดว่าจะแอบฆ่าเธอซะเลย .. ต่อไปจะได้ไม่เสียเวลางอแง
.... ถามหน่อย คิดไกลพอยัง ??
11 เมษายน 2546 19:40 น.
ปลาทูสามเข่ง
จ่ายมา จ่ายมา
มีทั้งค่า น้ำ-ไฟ ที่ใช้สรร
ค่าเครื่องใช้ บริโภค จับทั้งวัน
ค่าบริการ 108 นั้น อย่าลืมไป
ค่าน้ำมัน ค่าซื้อของ ค่าหนังสือ
ค่ามือถือ โทรทางไกล ต้องจ่ายไว้
ค่าอาหาร ส่วนอีกอย่าง คือค่าใจ
ไม่ต้องให้ ไม่เป็นไร ฟรีทุกเดือน !!
9 เมษายน 2546 19:06 น.
ปลาทูสามเข่ง
จาบอกรักเธอ ++ เธอกลับปฏิเสธ
จายิ้มให้เธอ ++ เธอก็นึกสังเวชว่าขอเงินไปค้า
จาอยู่ใกล้เธอ ++ เธอกลัวติดเกลื้อนที่เป็นมา
จาเช็ดน้ำตา ++ เธอก็หาว่าจาเอาน้ำตาไปดื่มกิน
จาจับมือเธอ ++ กลัวสัมผัสมือสากแล้วจับได้
จาหัวเราะใส่ ++ เธอก็เห็นฟันดำที่มีกลิ่น
จายกน้ำให้ ++ เธอก็หาใส่ยาฆ่าหญ้าให้มากิน
จาทำอาหารที่หอมรวยริน ++ ก็มาว่ากินไม่ได้กลัวตาย
.... จาเอายังไงละ ที่นี้ ..
ว่านู่น ว่านี่ ไม่เอาสักอย่างได้
จาทำให้ทุกอย่าง ก็อ้างอยู่ได้ ว่าไม่จริงใจ
จะเรียกร้องอะไร ในเมื่อให้หมดไป และหมดเลย
เออ เม หัวใจให้อ่ะ เอาม่ะ
จะเอาป่ะละ เด๋วจาให้ทั้งดวงเปิดเผย
ประทับตรา ว่ารักเธอไง นานเท่าไหรก็เหมือนเคย
เธอก็หาว่า ใจฉันดำอีกละเว้ย !! จะเอาไง น่ารำคาญจริง
9 เมษายน 2546 18:13 น.
ปลาทูสามเข่ง
....... ซับเหงื่อหน่อยนะคนดี ..
เหนื่อยรึเปล่าบอกคนนี้คนที่อยู่ใกล้
กับการวิ่งของเธอให้ถึงชัยชนะที่แสนไกล
ถึงตัวเค้าที่ถือเหรียญไว้เพื่อสวมให้ตัวเธอเอง
ฉันที่คอยตามประกบเธอไม่ห่าง
วิ่งตามแต่มิอาจย่างกายอยู่ใกล้หรือทำเบ่ง
พูดเต็มปากว่าคนของฉันอย่างนั่นพูดไม่ได้ตัวฉันเอง
ไม่มีสิทธิ์ที่จะมุ่นหรือเพ่งหวานแหววกับตัวเธอ
เธอวิ่งตามเค้าฉันวิ่งตามเธอเช่นกัน
วิ่งอย่างนั่นทั้ง - ทั้งที่ฉันไม่รู้ว่าสุดแล้ว
.......................
จะทำอะไรเพื่อยื้อเย้อ
สร้างสัมพันธ์ต่อเธอ - ฉันหลังจากที่เค้าพบเธอ
วิ่งตามไป มีอะไรดีต่อหัวใจที่น้ำตาเอ่อ มันเจ็บใจ
เลยคิดว่า.. ถ้ากลางคันเธอบาดเจ็บ - ขาหัก
วิ่งไม่ไหว ต้องตั้งหลัก ฉันจะช่วยให้ไหม
ช่วยดูแล ดีกว่า วิ่งตามโดดๆ โดยไม่เกิดอะไร
เพื่อพยุงเธอให้ถึงเส้นชัย ..เจอเค้าและก้าวไป
..... เธอ-เค้าด้วยกัน ..............