29 ตุลาคม 2545 16:04 น.
ปลาทูสามเข่ง
ภาษารัก ... ในไทยที่ใช้พูดกันบ่อยๆ ว่า + ฉันรักคุณ +
แต่เวลายังพาลุ้น ว่าชีวิตคู่ เดินเหินได้แค่ไหน ...
พูดไปแล้ว ..แต่เจ้าตัวทำได้ ก็คงจะดีไป ..
แต่ถ้าเมื่อไหร เกลียดกัน หรือไม่ให้อภัยมัน
+...ประโยชน์ของคำพูดก็คงจะ ธรรมดา...+
ภาษารัก ...ในอังกฤษ เค้าบอกว่ากันน่ะ + I love you +
แต่ผัดดันตู่ ฉันรักคุณ ฝ่ายเดียวสิ จะไม่ว่า ..
ความไม่แน่นอน ...ที่วิ่งผ่านหวิดเข้าทางกาลเวลา
อาจจะพา ความสูข ความทุกข์ เปิดประตูเข้ามา โยนน .....ติดปัน
ภาษารัก ...ประเทศไหน ..ไม่จำเป็นมากนักหรอก
เพียงแค่บอก ..แต่การกระทำ อาจตรงกันข้ามสิ่งฝัน
หาคำบอกรักโก๋เก๋ ..ที่จะบอกรักส่งถึงแก่กัน
ประโยชน์อาจจะมีเพียงบางส่วนเท่านั่น ...น้อยกว่า
+...สิ่งที่ได้รับจากการกระทำของเธอ ...+
28 ตุลาคม 2545 19:30 น.
ปลาทูสามเข่ง
ฉัน ...คือดอกไม้สีฟ้า
ที่ไม่คิดกล้า ผลิบานท้า ..ตะวันส่องแสงแผ่รัศมี
ก็ฉัน ...มันอายตัวเอง ที่สีฟ้า ไม่มีแม้เศษเสี้ยวที่มันคือข้อดี ...
ได้แต่รอเวลาที่ฟ้าจะช่วยมิดดี ...เพื่อตัวเราจะลอบผลิบาน
เค้า ...คือดอกไม้สีชมพู
ที่เลิศหรู กลิ่นหอมพร้อมบานสง่าควบคู่อาทิตย์ประสาน
ก็เค้า ..ตัวสีชมพู ผลิได้เมื่อไหรตามใจที่ต้องการ
สีตัวเค้านั่นหวานงดงาม ..ฟ้าได้ประทานจนฉันเห็นไม่อาจจะท้าทน
ฉัน ..ได้แต่แอบบานแต่ตอนมืดค่ำ
ไม่อาจล้ำเข้าเขต ตะวัน ตั้งหลายหน
ตัวฉัน ..เหี่ยวเฉา ..ยากจะกล้าคิดเข้าไปปะปน
ไม่มีอำนาจพล ..ที่จะบังคับตัวเอง ผลักส่งให้ได้ดี ..
เค้า ..ผู้ที่งามสง่า
ผีเสื้อต่างพา รวมผึ้งประจบใกล้ชิดได้ทุกที่
แต่ฉัน ...ทุกเวลาได้แต่หุบ ไม่กล้าผลิบานไม่มีเวลา ..ได้ซักที
...ได้แต่ปิดบังตัวเองอยู่อย่างนี้ .. ทุกนาที ไม่กล้าลองดีกับตะวัน
27 ตุลาคม 2545 14:43 น.
ปลาทูสามเข่ง
หยุดหอนเห่าส่งเสียงซักทีเถอะเรา
ยังไงเค้า ..คงไม่มาเอ็นดูหาข้าวให้
เพราะไงซะเธอและคนอื่นเห็นฉันเป็นเพียงกระดาษที่ถูกฉีกไป
ไม่มานั่งสนใจ ...หาข้าว หาน้ำ มาให้อย่างเดิม
ไอเรามันโง่ ที่ไปเห่าเซ้าซี้
ไม่รู้ตัวเองซักที ว่าเค้าจะร้ายเริ่ม
เค้าคงไม่มา เล่านิทาน พาไปเดินเล่น ไม่เลย ไม่มาแต่งเติม
สกัดกำลังเสริม สลัดฉันทิ้ง ..ไปจนไกล
ครวญคราง ..ยืนนอนนั่งเห่า โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง
ไม่ว่าจะกี่โมง เช้า กลางวัน เย็น ค่ำ ก็ยังเห่าไม่หยุดได้
หยุดซักทีสิ ไอการวิ่งไล่ งับ..!! ให้ใครเค้ามาสนใจ
กำจัดการเป็นหมาที่ไม่มีใครรักใคร่ ..เปลี่ยนตัวเองเสียซะใหม่
....... มันได้เวลา
26 ตุลาคม 2545 16:55 น.
ปลาทูสามเข่ง
หากสินค้าตุ๊กตาเดินพูดได้
ฉันขอเข้าล่องสิ่งใจตัวน้อยนั่น
เป็นตุ๊กตามีหัวใจแน่นผูกพัน
จะเข้าฝันแบ่งปันรื่นกระทบใจ
ใครเพ้อฝันลอยใจในอากาศ
ฉันคอยวาดแต้มแต่งฝันไม่หวั่นไหว
จะคอยมองส่องสืบคนเดือดร้อนไฟ
ฉันคอยหยิบริบบิ้นใจส่งให้เธอ
จะแปลงเป็นตุ๊กตาให้ใครรัก
ให้เธอปักดวงใจทอถักเฟ้อ
เห็นซะว่าตุ๊กตาตัวนี้ลงสีฝันให้แก่เธอ
แต้มดาวฝันที่ไม่ให้เป็นแค่ละเมอปรีกบินเริ่มความจริง
จะช่วยฝันแบ่งรักส่งใส่ให้
ส่งวางใจผลึกไว้เก็บเข้าผิง
ยิ้มรับสูขอยู่ข้าง-ข้างรักพักพิง
เป็นตุ๊กตา ..ที่สานฝันให้เป็นจริงเพื่อมอบให้แก่ ..ทุกคน ..
25 ตุลาคม 2545 22:55 น.
ปลาทูสามเข่ง
ถ้าสมมติว่า เราได้ผจญภัยละก็ ...คงดีไม่น้อยเลยละ ...เราไปกันสองคนนะ ถ้าให้ตะเกียบหนึ่งคู่ แทนชีวิตแล้ว ^---^ คงหักไม่ได้ง่ายๆ ...แต่ถ้าขืนเดินทางคนเดียวละก็ ตะเกียบ 1 ข้างคงจะหักร้าวง่ายๆแน่ๆ ...งี้นเราไปกันเลยดีกว่านะ ถือตะเกียบไปด้วย ^---^ เผื่อมีไรจะได้หยิบกินด้วย ...!! อุอิอุอิ
เดินทางกัน ละอ้างว้าง ทิ้งโดดเดี่ยว
ล้างความเปลี่ยว ใส่ใจฝัน ให้ร้อนแป้น
แล้วเดินทาง ..ไปด้วยกัน ไม่หวั่นแบน
เดินสู่แกน รัศมี ผจญภัย ...
ถือตะเกียบ ..!! ด้วยรัก หักเหลี่ยมโหด
1 คู่โปรด เตรียมโลดแล่น บินปรือไหว
ถ้าให้มัน แทนชีวิต ...ให้ใคร-ใคร
ไม่ต้องกลัว จะหักไป เพราะคู่กัน
ถ้าสมมติ ก่อนเส้นชัย มีหลุมมืด
ที่ดำปืด คอยดักปัก ชิวิตผัน
ไม่ต้องกลัว ใจมันเลย อย่ากลัวมัน
เดินทางพลัน ไม่ต้องกลัว สู้เรี่ยวแรง
ถ้าหนึ่งข้าง คงหักง่าย สบายก่อน
ถ้า 2 ข้าง ใจคงร้อน หอนเหี่ยวแห้ง
ถือตะเกียบ ..ใจเย็น อย่าเปลี่ยนแปลง
อีกไม่นาน คงถึงแสง แว๊บเส้นชัย
เธอมีฉัน เดินคู่ ไปเป็นเพื่อน
อย่ากลัวกลืน ใจต้องฟื้น ลื่นเหาะไหว
ตะเกียบคู่ ...ถือให้แน่น ..ไปชิงชัย
+ ...จำไว้นะ ..เพราะยังไง ฉันข้างเคียง ...+
หน้าส่วนตัว
1045
