10 พฤศจิกายน 2545 17:54 น.
ปลาทูสามเข่ง
คืนนี้หนาวนับดาวพักหลายหน
คืนนี้จันทร์เปร่งมนบนปลายฟ้า
คืนนี้เตรียมดวงใจกวาดเมตตา
คืนนี้มาจับทุกข์ฝังพื้นดิน
คืนนี้ทิ้งความรักไว้ที่บนพื้น
คืนนี้ยืนกลางท้องทุ่งที่กว้างสิ้น
คืนนี้ปัดน้ำตาที่ร่วงริน
คืนนี้เศร้าจำจิตหินทิ้งหัวใจ
กลางใบหญ้ายืนมองเศษฝุ่นพัด
กลางใบหญ้าหยิบใจจัดพร้อมโรยให้
กลางใบหญ้าค่อย-ค่อยโรยดวงใจไป
กลางใบหญ้าเหม่อมองใจที่พัดปลิว
กลางใบหญ้าตอนนี้ละจากทุกข์
กลางใบหญ้าอดีตสุขคราวจบพลิ้ว
กลางใบหญ้าตั้งจิตมั่นเอ่ยในวิว
+ ณ ..ท้องทิวจบเก่าทีคนใหม่เดิน +
10 พฤศจิกายน 2545 16:17 น.
ปลาทูสามเข่ง
ลิ้มรสชาติผิดหวัง ..ครั้งแรก
ประสบการณ์ ..ที่แปลก แตกต่างจะคราไหน
ต้นเต็มใบร่วงโรยแล้ว ...ฝนหายไป
ความหวัง ..พังทลาย ..เมื่อฝนไม่ตกลงมา
เพียงลำต้น ที่แห้ง-แห้ง
ออกน้ำตาล เปลือกจะหลุดสื่อแสดง ถึงความล้า
ผิดหวัง ..ผิดหวัง คำนี้ตรึงใจทุกเวลา
คงทุ่มความหวัง ไว้มากเกินที่จะได้มา ..ผลออกเป็น ล้มลง
ตอนนี้เหลือเพียงลำต้น ..
พังหมด ทั้งใบอันจน ..ทุกข์ยาก ลำบากรั้ง
หมดซึ่งแล้ว ความสำเร็จ + อนาคต + ไม่มีพลัง
จบสิ้นกัน มีความเย้ยที่ส่งเสียงดัง ว่า ........อย่าก้าวไป
ฝนจ๋า ..ลมจ๋า ..เมฆจ๋า
ช่วยต้นไม้นี้ซักครา ..หน่อยจะได้ไหม
ตกมาสิ พัดมาสิ รวมตัวกันสิ ...เฉยอยู่ใย
..... ก่อนที่ใบแห้ง ใบสุดท้าย ..จะร่วงลง
เราผิดเพราะอะไร ใคร่จะรู้
เป้าหมายที่ต้องการ ดันไม่อยู่ จางหายตามประสงค์
ความแห้งแล้ง ...รสชาติความผิดหวัง ..บังฝนตรง
....... ....ต้นไม้นี่ ...ไม้อาจจะเจริญได้ที่จะอยู่ยง .......
.......+ ผิดหวัง ......แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ให้จดจำ+
9 พฤศจิกายน 2545 18:38 น.
ปลาทูสามเข่ง
กระดาษสา ลายลักษณ์ ปักสีหวาน
ที่เบาบาง วานเรียบสวย ลอยลมเล่น
สกิดฝัน แต้มเต็ม กระดาษเย็น
ค่อยหายใจ ..เด่นสดชื่น พื้นแผ่วเบา
หยุดหายใจ ..นับตั้งแต่ กระดาษยับ
เหยียบฉีกพับ สง่าดับ คับแคบเก่า
ขย่ำไป ไร้ปราณี จากที่พราว
พร้อมใจร้าว ดำลง หยุดหายใจ
จากที่เคย ยิ้มแย้ม ปลิวบินเล่น
กับกลายเป็น เศษกระดาษ ที่ทิ้งไว้
ไร้ค่าแล้ว ...ลมหายใจ สลายไป
เหลือทิ้งไว้ เพียงแค่ อดีตมัน
ลมหายใจ เสียงดังแว่ว ว่าร้อนจิต
กระดาษสา คราหมดมิตร ไร้สีสัน
เพื่อนฝูงมอง พวกขยะ ปล่อยชั่งพลัน
+ การหายใจ เกิดพลิกแพลง จบสิ้นลม +
--------------------------------
นับตั้งแต่รวยสวยแล้วเพื่อนฝูงหลากมิตรต่างพากันชื่นชม ลมหายใจเข้าออก สม่ำเสมอ แต่พอความสวยจบลง เหลือแค่ตัวเป็นเพียงขยะ (เพราะถูกทำลาย)..เท่านั่น ลมหายใจก็ถึงเวลาที่จะสิ้นลง ..การเดินทางจบลง ..สีสันหมดลง ..เพื่อนมิตรก็หายลง ...จบลมหายใจ
8 พฤศจิกายน 2545 20:40 น.
ปลาทูสามเข่ง
ดาวเด่นเล่น เพ่นเดิน เพลินท่องเที่ยว
ประกายเพลียว ชวนเพื่อน เขยื้อนหา
เดินล่องลอย ชมจันทร์ ทั่วนภา
เด่นปรีดา ..ดาวอื่นใคร่ ..ยิ้มชอบเธอ
+ ดาวเด่น +น้อย พลอยพราว สกาวสาว
แสงสะอาด ไม่มีคลาว ให้ติเป๋อ
รักเพื่อนปัน ..ดาวอื่น พลางติดเธอ
ไม่มีเพ้อ ไม่มีจาก ..ดาวเด่นไกล ..
+ ดาวเด่น + สวย รวยรัก ปักจากเพื่อน
ดาวเด่นเตือน ความชั่ว ชี้ถูกให้
ดาวเด่น-เด่น สง่างาม ทั่วพื้นไพร
ดาวเด่นใส ..ติดพริ้ง พาเริงวัน
ทางช้างเผือก ..รุ้งน้อย ยังอิจฉา
ดาวเด่นมา ..สีสดใส ร้อยงามสัน
หมู่ดารา อาทิตย์ ถึงดวงจันทร์
เอื้อยชอบกัน ดาวเด่น ...เปร่งประกาย
7 พฤศจิกายน 2545 17:33 น.
ปลาทูสามเข่ง
หัวใจเธอเหมือนสามเหลี่ยมด้านไม่เท่า ..
ไม่มีทั้งหนักและเบา ..เอนไปรักใครหลายๆครั้ง
ตัวตรง 180 องศาแท้ๆ แต่หัวใจมันไม่ตรง ให้ฉันมองเธอน่าชัง
ใจที่ถูกความมิดปิดบัง มองไม่เห็นว่าคนรักใครเป็นใคร
ใจฉันก็คงจะคล้ายสี่เหลี่ยมจัตุรัส ..
รักเธอ ...ไม่มีตัด ..แต่ยังคงสามารถเพิ่ม เติมรัก ทุกครั้งได้
ฉัน ..ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลาง ในวงกลมที่ไม่มีใคร ..
อยู่คนเดียว ..คอยแต่เธอทุกครั้งไป ..ได้แต่ เหม่อลอย
เธอ ..ใจสี่เหลี่ยมด้านขนานรึเปล่า ..?
เอียงไป ..ยากจะเดา หัวใจ ..ที่รักร้อย
หัวใจที่ 360 องศาชัดๆ ..เกินไป ...เผื่อให้ใครเข้ามาจอย
หลอกล้อให้ใครหลงรัก และพลอยคล้อย ..ปล่อยฉันให้เป็นเพียง ..
+ .. ตัวแปรในสมการ ที่ไม่มีใครเข้ามาหาคำตอบได้เลย ..+
หน้าส่วนตัว
727
