26 มกราคม 2546 20:40 น.
ปลาทูสามเข่ง
แกล้งร้องไห้ถือเชือกเดินไปหา
พร้อมน้ำตาไปพบเธอถึงที่บ้าน
กะจะให้เธอมาปลอบนิดสงสารทาน
แสดงละครปานจะตายต่อหน้ากัน
ถือเชือกไปเดิน ดุ่ม - ดุ่ม ใจหมายที่
ฆ่าตัวตายคือฉากดีแสดงนั้น
ให้เธอมองเห็นใจฉันเมื่อเจอกัน
เอาละมัน !! เดินไปเลยแสดงชม
ตามที่คิดเธอเห็นฉันตรงหน้าบ้าน
ทำท่าทางเหมือนไฟผลาญตามที่สม
คงตกใจและสงสารร้าวระทม
ตามแผนเราที่เตรียมพรมมายาแทง
เธอเข้าใกล้ออกปากพูดฉันรอรับ
คำพูดนั้นฉันอยากดับ !! จริงไม่แกล้ง
เธอบอกว่าถ้าจะตายโปรดเปลี่ยนแปลง
ที่ผมแพงตายที่อื่นได้ไหมคุณ
25 มกราคม 2546 20:02 น.
ปลาทูสามเข่ง
ถึงโดนเกลียดหลังจากปากฉันบอกรัก
ถูกหักอกหลงรักเธอ ...จนอ่อนไหว
น้ำตาคลอต่อหน้าเธอไม่ใส่ใจ
เธอก็ยัง ..เฉยไว้ กลัวเสียฟอร์ม
คนอย่างนี้ ..เลวดีนักรักได้ไง !!
เธอยังเฉยไม่สนใจใครที่ล้อม
หลงตัวเองคนหมายเยอะแมลงตอม
หยิ่งหัวใจหยิ่งกลัวฟอร์มหยิ่งทั้งตัว
หลังจากฉันสารภาพบอกรักแล้ว
คิดอีกทีน่าเอาแก้วมาทุบหัว
ดันลดกายไปบอกรักคนต่ำมัว
ให้ใจช้ำน้ำตาทั่วเปลืองกำลัง
เวลานี้ ........พอใจละไม่เสียดาย
เศร้ามากมายเธอไม่รักดีกว่าพลั้ง
ไปรักคนใจทุเรศตัวแค่ดัง
ถึงอกพังดีกว่าตายแทบเท้าเธอ
24 มกราคม 2546 17:08 น.
ปลาทูสามเข่ง
เหนื่อยไหมคนดีที่มีฉันเป็นคนรัก
คงจมปัก ..กับสิ่งที่เกลียดใช่ไหม ?
อย่าฝืนทนอยู่ด้วยกัน ..อีกต่อไป
ขอร้องนะ เลิก - เลิกไปไม่เจอกัน
ยังฝืนทำสีหน้าเป็นมิตรแบบนี้ ?
กับคนที่ไม่รักเลย ..ไหนต่อไหน
จะเจ็บปวดอย่างนี้หรือ ? เจ็บหัวใจ
เธอทนไหว ..? แต่ฉันนะ ...ไม่กล้าทน
เพราะว่าไม่อยากเห็นเธอต้องอึดอัด
เวลาพบก็เดินปัดให้ฉันพ้น
... ... ไม่อยากเลยต้องระแวงกลั้นอดทน
ท่าทางที่ ...มันเจือปน ..ไม่ไว้ใจ
ลาเถอะนะ ..จบกันแบบนี้นะ
ตรงจังหวะ ..ที่รักหักรับไม่ไหว
อย่ากล้ากลั่นลองดีรักเดินหน้าไป
ไม่อยากให้คนที่รัก ..ต้องฝืนตัว
22 มกราคม 2546 18:56 น.
ปลาทูสามเข่ง
ถึงร้างแล้วความรัก ..แตกสลาย
การวางวายไม่พบเจอเธอกับฉัน
ความแตกต่างห่างกายไปร้าวผูกพัน
มีแค่วันวานครั้งหนึ่ง ...บันทึกใจ
เหมือนฟ้าดินต่างถิ่นไกลเกินเอื้อม
ฉันและเธอเกิดความเสื่อมความมั่นใกล้
ฝุ่นละออง ..ที่เคยปลิวก็ตกไป
เหลือเพียงรอยอดีตไว้ตราใจเรา
เพื่อนกันนะ ตอนนี้ ..เพียงเท่านี้
เพื่อนรักที่ช่วยเหลือใส่ใจเค้า
เคยรักกัน ..อย่างไรนั่นก็ลดเบา
ระหว่างเราเหลือแค่ใจของเพื่อนตาย
อดีตที่ผ่านมาเธอกับฉัน
การรักกัน ..ประสบการณ์จะไม่หาย
เก็บไว้นะ ..ความสงจำอย่าเสื่อมคลาย
บายรักแท้ ..ที่วายเหลือแค่เพื่อนกัน
21 มกราคม 2546 18:38 น.
ปลาทูสามเข่ง
หลงตัวเองอีกแล้วมั้งฉัน
การรู้สึกเหมือนเธอก็รักกัน ...ใช่ไหม ?
รู้สึกว่า ..เธอเองก็คงมีใจ
.. อาจเป็นไปไม่ได้ ..แต่ฉันรู้สึกมัน
เดินผ่านเธอ ..ก็ทักแล้วหยอกล้อ
เดินสวนเธอ ..ก็ยิ้มและมองคลอเสมอนั่น
ฉันรู้สึกเองใช่ไหม ..ว่าเธอก็คงรักกัน
แต่มันก็แค่ฝัน ..ฉันคงคิดไป
ไม่อาจจะทนความรู้สึกนี้ได้ชั่วครู่
ตอนที่เธอมาเอ็นดู ..มาอ่อนโยนตอนใกล้
จินตนาการฉันเจ้าหญิง เธอเจ้าชาย ..ไปไกล
ภาวนาไปไหน - ไหน ขอให้เป็นจริง
เธอคงรักกันด้วยละมั้ง ..
รู้สึกไหมถึงพลัง รักฉัน ..ไม่เคยนิ่ง
หลั่งออกมา ..ไหลก็มารู้สึกรักที่อยากชิง
แม้ความจริงก็เพียงแค่ ..หลงตัวเอง
หน้าส่วนตัว
809
