29 กันยายน 2545 17:00 น.
ปลาทูสามเข่ง
หัวใจ..ฉัน สี่ห้อง ภายในล้อม
ด้วยความพร้อม ที่มอบ...ความหวานให้..
ถึงจะเล็ก มอบให้ได้ .. ไม่ทั่วใจ..
แต่ฉันจะ สะสมไว้ให้เต็ม.....เพื่อมอบแด่เธอ
รับไหวไหม ?...ถ้าฉันมอบ ทั้งหมดที่มีอยู่..
อยากให้รู้..ว่าหนึ่งใจ นั่นเฝ้าเพ้อ..
ถึงใจไม่มาก อยากให้รับ..เพราะฉันไว้ใจเธอ..
ที่จะเฝ้ารักษา ไม่ปล่อยให้คอยเก้อ.. สลายดวงใจ
อยู่ที่เธอละ...จะรับไหม ดวงใจนี้..
ที่ฉันมี ให้รับ เพื่อเก็บไว้...
เผื่อวันหนึ่ง เธอจะคิดถึงกัน เมื่อยามเราห่างไกล...
แต่ดวงใจ ที่เต็มในกล่อง..จะไม่หดไป..เพราะคิดถึงกัน
26 กันยายน 2545 22:37 น.
ปลาทูสามเข่ง
.......เผยดวงจิต ไตร่ตรอง คิดคนหนึ่ง
ดวงดาวพึง แลมอง พ้องค้นหา
ว่าเธอนั่น คิดถึงใคร ที่ผ่านมา
แล้วจึงพา ใจเธอ ล่องลอยไป
.......เฝ้าร่ำไห้ ไขว่คว้า หาทางออก
เธอแกะปอก ความสดใส หนีจางหาย
ใจของเธอ ได้หยุดนิ่ง คล้ายความตาย
เพราะมัวพ่าย ความห่วงหา เค้าหนึ่งคน
.......หาเค้าแล้ว แต่ว่า....ไม่สำเร็จ..
ผ่านถึงเจ็ด แปดปี ไม่ได้ผล
ความรักเธอ..ความคิดถึง ถูกอับจน..
หาคำตอบ..กลายเป็นคน ไม่รับความจริง ...
.......ว่าเค้านั่น..จากเธอ ไปนานแล้ว
รักที่แพรว งอกสวย กลับหยุดนิ่ง..
เค้าจากลา หาคนใหม่ ไปพึ่งพิง
และกลับทิ้ง เธออยู่กลับ.. ความเดียวดาย
26 กันยายน 2545 11:22 น.
ปลาทูสามเข่ง
เสียงคลื่นผ่าน กระทบ ทรายริมฝั่ง
กังวาลดัง ด้วยเสียงน้ำ คะนองใหญ่..
มีน้ำวน..กลางสมุทร อยู่ไกลๆ
ล่าเหยื่ออื่น ทีลื่นไหล ผ่านเข้ามา
มหาสมุทร พื้นเงียบ คล้ายสงบ
แต่ประจบ ด้วยสัตว์ร้าย หลายนานา
เพียงเรือล่ม อาจจมหาย ในพริบตา..
ถ้ารอดมา คงอีกไกล ฝั่งแลเลือน
..แต่..ครั้นใต้ ท้องสมุทร ใครรู้ว่า
สัตว์สวยมา ทั้งเล็กน้อย หน้าคล้ายเหมือน
ปะการัง สวยงาม เงาดวงเดือน
ไม่อยากให้ มันปราดเปรื้อน ด้วยมือคน
มีพิษร้าย..ด้วยสิ่ง ไม่รู้เห็น
สิ่งนั่นเป็น ศัตรู ลอยปะปน..
ท้องทะเล อาจปั่นปวน.. หนีไม่พ้น..
ความงามจน..ด้วยมนุษย์ พร้อมกระทำ
โดนไหมละ น้ำหมุน กับคลื่นซัด
จะช่วยปัด ความใจมืด ไว้ที่ต่ำ
ปะการัง งดงาม ถูกกระทำ...
ความหมองคล้ำ ..ถูกคลอบงำ หมดเสรี
25 กันยายน 2545 23:51 น.
ปลาทูสามเข่ง
หวังได้ไหม? ให้หิ้วหน่อย...นะตะกร้า..
อย่ารอช้า...ตะกร้าจ๋า..หนทางไกล..
ช่วยส่งที...ส่งหน่อย จะได้ไหม :
สกิดใจ ..เอื้อเฟื้อหน่อย นะคนดี..
ก็..ฉันขี้เกียจ จะก้าว น่ะตะกร้า..
งั้นฉันวอนฟากฟ้า...ให้เสก..มนตร์ใส่ที
ให้ตะกร้า..น่ารัก ยิ้มยินดี
น่า..นะให้ตะกร้ามี..ความใจอ่อน..เพลงอ่อนใจ
ยอมไหมละ? ตะกร้า..หิ้ว ฉันไหม..
อยากบันดาลใจ..ให้ตะกร้า เปิดรับฉัน..
หวังน่ะหวัง ให้เธอ.. เปิดรับพลัน..
ฉันจะยิ้ม เป็นสิ่งแบ่งปัน แทนหัวใจ
25 กันยายน 2545 22:25 น.
ปลาทูสามเข่ง
ขอบใจนะ...ที่เห็นกัน เป็นคลองหนึ่ง
ไล่ของเสีย มาใส่บึง...ไม่แยแส...
อยากจะไป ก็ไป ...ไม่เหลียวแล..
ไม่เผื่อแผ่..ความอาทร...ให้แก่กัน..
ขอบใจนะ...ที่เห็นเป็น ท่อระบายน้ำ
จะเดินล้ำ..ไหลผ่าน...ไม่กลับหัน
ความคิดถึง เป็นน้ำเสีย กันและกัน..
ความสดใส ไม่แบ่งปัน เหมือนวันวาร
จาก..น้ำใส ถูกใช้ เป็นน้ำเสีย..
และไล่เบี้ย ให้ตรอกย้ำ..เข้ามาสาน
คลองอย่างฉัน โดนเข้าเต็ม ..เหมือนประจาน
ขอบใจนะ..ที่เผาผลาญ ท่อ+คลองอย่างฉัน ...ให้ไม่ลืม
หน้าส่วนตัว
842
