26 พฤศจิกายน 2545 14:19 น.
ปลาตู้^_^
ในวันที่สายฝนพรำ บรรยากาศมันดูเศร้าหมองก็เหมือนกับฉันที่ต้องนั่งร้องให้อยู่คนเดียวกับหัวใจที่เศร้าๆดวงนี้ และฉันก็ได้แต่คิดถึงภาพเก่าๆเวลาที่เราเคยมีกัน มันช่างมีความสุขเหลือเกิน ถึงแม้เราอาจจะเคยทะเลาะกันบ้างก็ตาม แต่นั่นฉันก็ยังมีเธออยู่เสมอและตอนนี้ฉันไม่มีเธอเหมือนวันก่อน ซึ่งทำให้ฉันได้มีความเหงา อ้างว้าง เค้วงคว้าง มาอยู่เป็นเพื่อนฉันแทน ซึ่งเมื่อก่อนฉันไม่เคยรู้จักกับความรู้สึกเหล่านี้เลย ฉันต้องฟังเสียงเพลงเบาๆเวลาเหงาทั้งๆที่เมื่อก่อนฉันจะได้ยินแต่เสียงของเธอ อะไรๆบนโลกใบนี้ไม่น่าอยู่และดูไม่สดใส ไม่มีวันไหนที่ไม่มีเธอท้องฟ้าจะสดใสเหมือนวันที่มีเธอ เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่าฉันจะอยู่ไปเพื่อใครบนโลกใบนี้ แต่พอมีเธออย่างน้อยที่สุดฉันก็มีชีวิตอยู่เพื่อเธอ อยู่เพื่อรักเธอมันน่าภูมิใจมากที่สุดเลยนะที่ฉันได้ทำอะไรเพื่อเธอ เพื่อคนที่ฉันรัก แต่อย่างไรก็ตามมาจนถึงวันนี้ฉันไม่มีเธออีกต่อไปแล้ว ฉันก็จะกลับมาเป็นฉันคนเดิม ให้เหมือนก่อน ก่อนที่จะไม่มีเธอ ฉันต้องรักตัวฉันเอง จะไม่อ่อนแอ ฉันจะต้องเข้มแข็ง ฉันต้องอยู่ได้ด้วยตัวของฉันเอง และทำทุกอย่างเพื่อตัวฉันเอง และสุดท้ายฉันต้องยอมตัดใจทั้งๆที่รู้แก่ใจว่ายังรักเธอและคิดถึงเธอตลอดเวลาและทุกลมหายใจของฉัน
...น้ำฝนไหลลงพร้อมกับน้ำตา...
ในวันนั้นที่เธอมาบอกลาฉัน
ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วเวลาที่มีกัน
ความรู้สึกดี-ดีในวันนั้นหายไป
...เงียบเหงา อ้างว้างเข้ามาแทนที่...
ความห่วงใย ความอาทรที่เคยมีได้จางหาย
นับจากนี้ไม่มีเธอเคียงข้างกาย
...เหลือเพียงฉันที่เดียวดายเพียงลำพัง...