26 เมษายน 2546 23:21 น.
ปลา
รูปใบเก่าที่เราถ่ายคู่กัน
สร้อยคอเส้นนั้นก็ยังเก็บไว้
ที่อยู่บนเตียงก็ยังคงเป็นหมีตัวใหญ่
ไดอารี่ที่เธอให้ก็ยังใช้เขียนอยู่ทุกวัน
ทุกอย่างที่เธอให้มา
ก็ยังเก็บรักษาเอาไว้อย่างนั้น
รวมถึงข้อความที่เธอเคยส่งมาให้ทุกวัน
ก็ยังเก็บบันทึกมันไว้อย่างดี
เพราะยังไม่เคยลืมเธอได้เลย
แม้ว่าฉันจะแค่เคยมีเธออยู่ตรงนี้
ภาพของเธอของฉันที่เราเคยมี
ก็ไม่เคยลืมได้สักทีแม้จะมีใครมาแทนที่เธอตรงนี้ก็ตาม
26 เมษายน 2546 23:18 น.
ปลา
ระรินโรย โปรยปราย ด้วยสายฝน
หวิวไหวสายลม ทนอยู่ ท่ามกลางหนาว
ระรินไหล น้ำตา ไร้แม้ดาว
ร้อนรุ่มร้าว ทนอยู่ ภายในใจ
ไม่มีเธอ เหมือนเดิม ใจไหวหวิว
หัวใจลอย ละลิ่ว ไปถึงไหน
คิดถึงเธอ ร้อนรุ่ม ภายในใจ
ความเหงาโถม เข้าใส่ ใจวังเวง
26 เมษายน 2546 23:13 น.
ปลา
ปลายปากกาพาใจให้ไหวหวั่น
เขียนอะไรลงไปนั้นวันอ่อนไหว
ที่เขียนไปในบันทึกเรื่องของใคร
ไม่ตั้งใจเขียนไปให้ไหวเอน
จะเขียนถึงเขาทำไมกัน
ให้ใจไหวหวั่นไม่ว่างเว้น
เขาก็แค่จะคบกับเราแค่เล่นๆ
อย่าหลงประเด็นให้หวั่นไหวเลยหัวใจ
เห็นตัวอย่างมาก็มากนัก
ว่าเขาเคยรักใครจริงซะที่ไหน
รู้อย่างนี้แล้วจะหวั่นไหวไปทำไม
เลิกคิดเถิดหัวใจอย่าไหวเอน
25 เมษายน 2546 00:10 น.
ปลา
มีเธอมีฉันในวันวาน
ก็สุขแล้วกับการได้รักใคร
พันธนาการของเธอ...ฉันเต็มใจ
ผูกพันไว้ด้วยความยินดี
ถึงแม้ข้างกายตรงนี้จะไร้แม้เงา
แต่เรื่องระหว่างเรายังอยู่ตรงนี้
อยู่ตรงใจของฉันเต็มความทรงจำที่มี
คือเธอคนเดียวคนดี..ที่ฉันยังรักหมดใจ
24 เมษายน 2546 23:00 น.
ปลา
คนอบอุ่นเช่นเธอ
คงไม่ยากที่จะทำให้ใครเผลอรักได้
ก็แววตาของเธอดูอบอุ่นจริงใจ
ถ้าเธอให้ความสำคัญกับใคร...คนนั้นคงโชคดี
แล้วคนขาดความอบอุ่นเช่นฉัน
จะขอมีเธอในฝันบ้างได้ไหมในคืนนี้
แค่ขอเก็บเกี่ยว..เพียงเสี้ยวของความอบอุ่นที่เธอมี
แค่เพียงในฝันคืนนี้ได้มีเธอ...ก็สุขใจ
ไม่ขอเรียกร้องให้เธอมารักกัน
เพราะคนอย่างฉันคงไม่มีสิทธิ์ทำได้
เพราะฉันก็ไม่ได้สำคัญกับเธอกว่าใครๆ
แค่นี้ก็สุขใจที่ได้รักเธอ (ข้างเดียว)
หน้าส่วนตัว
1680
