3 สิงหาคม 2545 19:54 น.
ปลา
วันนี้....วันเกิดแม่.....
อาจไม่มีแม้แต่ของขวัญ...กล่องใหญ่ๆ
ที่ผูกริบบิ้นสีสันสดใส
เหมือนใครๆที่เขาให้กัน
จะมีก็เพียงแต่
ใจนี้ที่รักแม่หมดใจ...เท่านั้น
มีแค่เพียงความรักความผูกพันธ์
และก็สัญญาว่าจะเป็นเด็กดี
มีให้แม่แค่นี้ไม่เป็นไรใช่ไหม
ลูกไม่มีสิ่งใดจะให้...ที่ดีกว่านี้
รักแม่...เท่านี้แหล่ะที่มี
ไม่อาจสรรหาสิ่งดีกว่านี้...ให้แม่ได้เลย
1 สิงหาคม 2545 21:56 น.
ปลา
แสงดาวที่พร่างพราว
ดูทอดยาวไม่รู้สิ้นสุดที่ไหน
แต่ทุกครั้งที่เห็นฉันสัมผัสได้
ว่าอุ่นไอของแสงดาวเป็นเพื่อนตลอดเวลา
เธอยังอยู่ตรงนั้นไหม
ที่เดิมที่ใจห่วงหา
ฉันอยู่กับความรักความศรัทธา
ที่เคยมีมาแม้ว่าเธอจะลืมมันไป
แสงดาวยังคงอบอุ่น
โลกที่หมุนทำให้เธอลืมฉันใช่ไหม
คนที่เคยรักทำไมลืมกันได้
แต่ธรรมชาติทำไมยังคงอยู่เป็นเพื่อนเรา
1 สิงหาคม 2545 21:51 น.
ปลา
คำว่ารักที่เคยพูดกัน
เธอแบ่งปันให้คนอื่นอีกใช่ไหม
ฉันคนที่เธอเคยเอาใจ
แต่วันนี้เธอกลับไม่ใส่ใจเหมือนที่ผ่านมา
เวลาที่คบกันมายาวนาน
เป็นแค่เพียงลมผ่านเธอเห็นฉันไม่มีค่า
ขอเพียงความจริง...ให้บอกมา
ฉันผิดอะไรหนัดหนาเธอถึงปันใจ
1 สิงหาคม 2545 21:47 น.
ปลา
ยอมรับว่าเสียใจ
กับการจากไปของบางคน
ยอมรับว่าสับสน
ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร
ยอมรับว่าเสียน้ำตา
ทั้งๆที่ผ่านมาไม่เคยเสียไป
ยอมรับว่าเจ็บใจ
ที่รู้ว่าเธอมีใครอีกคน
เขาคนนั้นคงจะดีกว่า
แต่ที่ผ่านมาทำเป็นไม่สน
ตอนนี้มันเกินอดทน
ก็เลยต้องยอมเป็นคนพูดคำลา
อยู่ต่อไปคนเจ็บก็คือฉัน
เพราะฉะนั้นอย่าฝืนกันดีกว่า
ขอจากไปดีกว่าให้ค้างคา
แค่นี้ก็เกินเยียวยา เกินรักษาแล้วใจ
1 สิงหาคม 2545 21:39 น.
ปลา
ฉันกับวันเหงา๐
พอมาคลุกเคล้าก็เศร้าได้ที่
เธอหมดรักแล้ว ฉันรู้ดี
ทั้งๆที่เมื่อก่อนนี้รักกันจนล้นใจ
ฉันกับวันเดิมๆ
ไม่มีอะไรมาเติมมีแต่เพิ่มความเสียใจ
เธอ...ไม่มีเหลือแล้วเยื่อใย
มันเจ็บที่เคยให้รักไปกับเธอมากมาย
ฉันทำไมช่างโง่งม
เชื่อแค่ลมปากคนใจร้าย
ไม่นึกไม่ฝันว่าเธอจะกลับกลาย
เป็นคนทำลายรักที่เราช่วยกันเพาะมา
กว่ามันจะโตถึงวันนี้
รู้ไหมมันหลายปีแล้วแต่เธอกลับเย็นชา
ทำลายรักที่เคยเชื่อว่ารักกันหนักหนา
ฉันเสียดายวันเวลา...มันควรมีค่ามากกว่าการรักเธอ
หน้าส่วนตัว
1090
