13 สิงหาคม 2545 20:08 น.
ปลา
กราบแทบเท้า..แม่..อย่างสุดซึ้ง
กอด..แม่..แนบซึ้งถึงทรวงใน
บอกรัก..แม่..เอื้อนเอ่ยไป
เหตุไฉนรัก..แม่..แล้วจึงอาย
13 สิงหาคม 2545 20:07 น.
ปลา
ไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่ามือที่สาม
เลยต้องพยายามห้ามใจตัวเองไว้
ไม่อยากทำให้คนที่รักกันมานานต้องหมางใจ
ขอเป็นคนจากไปเองก็แล้วกัน
ไม่ได้เป็นคนดีเด่อะไรนักหนา
แต่ที่ผ่านมาเพิ่งสำนึกได้ควรคืน..คืนวัน
ที่เธอสองคนสร้างกันมาก่อนจะเจอฉัน
โชคดีแล้วกัน..ฉันจะไปจากชีวิตเธอเอง
12 สิงหาคม 2545 14:00 น.
ปลา
ดอกไม้ที่อยู่ตรงหน้า
เหล่านกกาที่ส่งเสียง
ต้นหญ้าที่มีน้ำค้างข้างเคียง
มดที่ลำเลียงอาหารเข้ารัง
ดวงอาทิตย์กำลังทอแสง
คลื่นลมที่แรงในบางครั้ง
ระยิบระยับอร่ามน่ามองจัง
รวมถึงเธอที่นั่งอยู่ตรงหน้า
บรรยากาศยามเช้าช่างแสนสุข
ช่างกระตุ้นปลุกต่อมความสดชื่นที่โหยหา
ยิ่งมีเธออยู่ใกล้ๆแนบอุรา
ช่างอิจฉาตัวเองเสียนี่กระไร
12 สิงหาคม 2545 13:36 น.
ปลา
เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเรื่องรักแท้
ไม่เคยแคร์ว่าใครจะรักใคร
จนมาเจอกับตัวเองถึงสัมผัสได้
ว่ามันมีอานุภาพยิ่งใหญ่กว่าที่คิด
12 สิงหาคม 2545 13:34 น.
ปลา
ฉันซาบซึ้งดีอยู่ในใจ
ว่ารักที่เธอให้จริงใจกับฉัน
มันเกิดจากความรู้สึกที่ดีต่อกัน
ก่อเป็นความผูกพันธ์ที่ในใจ
ขอบคุณผู้ลิขิตบนฟ้า
ที่ทำให้ฉันมารู้จักรักยิ่งใหญ่
ความรักมากมายความจริงใจที่ให้
จะไม่มีวันลบเลือนไปขอสัญญา
ไม่ว่าวันนี้...พรุ่งนี้
ก็จะยังมีเธอเรื่อยๆมา
ตราบใดที่เธอเห็นฉันมีคุณค่า
ตราบนั้นฉันสัญญาจะรักเธอต่อไป