11 ธันวาคม 2545 20:13 น.
ปลา
เมื่อเธอไม่มีรักแท้ให้กัน
ก็อย่าหวังว่าฉันจะมีใจรักใคร่
เมื่อเธอไม่มีความจริงใจ
ก็อย่าหวังว่าฉันจะให้ความสำคัญ
7 ธันวาคม 2545 20:32 น.
ปลา
อย่ามาอ้างว่าห่วงใย
เพราะเธอไม่มีสิทธิแล้วในคำนี้
เพิ่งจะมาเห็นค่าฉันเหรอพ่อตัวดี
ที่เธอเคยอยู่ตรงนี้แต่ฉันรู้สึกว่าไม่มีตัวตน
หวงก้างกันซะมากกว่า
บอกว่าห่วงใย...แต่ที่ผ่านมาไม่เห็นเธอจะมาสน
คำว่าห่วงใยเธอคงแค่พูดให้ฉันหลงกล
ขอโทษนะ...มันคงไม่ได้ผลเหมือนที่ผ่านมา
4 ธันวาคม 2545 21:12 น.
ปลา
ทนเจ็บกับความปวดปร่า
กาลเวลาจะช่วยได้ไหม
ตอนนี้มันชาจนล้าใจ
มันอ่อนไหวจนใจอ่อนแอ
ถามใจว่าทำไมต้องปวดปร่า
ในเมื่อเขาไม่เคยจะมาแยแส
ใจก็ตอบไม่ได้เอาแต่อ่อนแอ
ทั้งที่แท้ๆไม่เคยเป็น
บอกกับใจ..ก็แค่คนนิสัยไม่ดีจากไป
ทำไมต้องร้องไห้น้ำตากระซ่านเซน
หวังไว้สักวันหนึ่งคงจะทำใจได้ไม่ยากเย็น
แต่ตอนนี้ที่เป็นคือ...ร้าวใจ/
3 ธันวาคม 2545 20:18 น.
ปลา
เคยเชื่อในสัญญารักของเรา
เคยคิดว่าวันเก่าๆจะทำให้เธอซึ้งใจได้
ไม่เคยคิดว่าเธอจะทิ้งกันไป
แต่วันนี้ซึ้งแล้วใจ...ต่อให้คบกันนานแค่ไหน..
เคยรักกันมากเท่าไหร่..ก็ต้องเลิกรา
3 ธันวาคม 2545 20:13 น.
ปลา
เธอมาขอโทษบอกว่าเสียใจ
ขอกลับมาเริ่มต้นใหม่กับฉันอีกครั้ง
คงเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะเพราะเจ็บจนใจแทบพัง
เธอยังคิดอีกเหรอว่าฉันยังมีเยื่อใย
ไม่อยากเจ็บจนกลายเป็นคนขี้แย
ไม่อยากให้มีแผลมาซ้ำที่เก่าของใจ
ยอมเจ็บครั้งเดียววันนั้นที่เธอจากไป
ไม่อยากเริ่มต้นใหม่...เพราะฉันรักใจตัวเองมากกว่าเธอ
หน้าส่วนตัว
800
