25 ธันวาคม 2544 18:28 น.
ปลา
วันนี้เธอต้องไปจริงๆแล้วใช่ไหม
รู้สึหวั่นในใจอยู่มากมาย
วันนี้ฉันจะบอกอะไรไปคงยังไม่สาย
หวังว่าเธอคงไม่ใจร้ายไม่ฟังความในใจ
วันนี้ที่ฉันจะบอก
ก็เพราะไม่อยากหลอกตัวเองต่อไป
เพราะมันทนเก็บเอาไว้ไม่ไหว
กลัวเธอจะเปลี่ยนใจที่เคยบอกรักกัน
อยากฟังไหมคนดี
วันนี้ฉันจะเป็นฝ่ายพูดคำๆนั้น
พูดว่ารักเธอมากเหมือนกัน
ยังทันอยู่ใช่ไหมกับคำพูดนี้
วันนี้เธอจะไปในแดนไกล
และฉันก็ขอให้เธอโชคดี
ให้เธอจดจำช่วงเวลานี้
ช่วงเวลาที่มีแต่เราสองคน
วันข้างหน้าไม่ว่าจะเป็นอย่างไร
ให้รู้ไว้ฉันคนนี้จะไม่บ่น
ถึงแม้ระยะทางจะเกินอดทน
ฉันก็จะเป็นคนเดิมตลอดเวลา
25 ธันวาคม 2544 18:14 น.
ปลา
ละครชีวิตกำลังเข้ามา
เมื่อเวลาของเราเริ่มเพิ่มขึ้น
บางครั้งมันก็ทำให้เราขมขื่น
บางครั้งก็สดชื่นกว่าใครๆ
วันพรุ่งนี้ฉันไม่รู้ตัวเอง
ว่าชีวิตจะละเลงทางมุมไหน
แต่ช่างมันเถอะไม่ว่าจะเป็นยังไง
เพราะไม่ว่าวันไหนๆชีวิตก็เป็นของเรา
25 ธันวาคม 2544 17:45 น.
ปลา
มากมายในความรู้สึก
กับหัวใจลึกๆที่เปล่าเปลี่ยว
เพราะเธอไม่เคยแลเหลียว
ไม่เคยอยู่สักเสี้ยวของหัวใจ
มากมายในความรู้สึก
ที่เคยทึกทักเอาว่าเธอใช่
แต่แล้วความรู้สึกที่ได้
กลับต้องเป็นผู้พ่ายอย่างจัง
มากมายในความเจ็บ
ที่ต้องเก็บทั้งที่อยากตะโกนดังๆ
ใครเล่าจะมารับฟัง
คนแพ้ที่ทั้งๆยังไม่เคยได้สู้
23 ธันวาคม 2544 19:40 น.
ปลา
เพื่อนคนนี้ที่คบกันมานาน
แต่หัวใจมันสั่งการให้คิดเกินกว่านั้น
ยิ่งนานไปยิ่งรักเธอมากขึ้นทุกวัน
ยิ่งผูกพันก็ยิ่งเจ็บทุกที
เพราะเธอไม่คิดเกินคำว่าเพื่อน
เพราะเธอไม่ลืมเลือนคิดกับฉันแค่เพื่อนทุกที
รักเธอมากก็ยิ่งเจ็บมากอย่างนี้
ช่วยลืมเสียทีว่าฉันคนนี้เป็นเพื่อนเธอ
23 ธันวาคม 2544 19:26 น.
ปลา
อยากปลอบใจตัวเอง
อยากร้องเพลงกลบความอ่อนแอ
อยากมีคำปลอบโยนเมื่อแพ้
อยากมีรักแท้ไว้เป็นกำลังใจ