9 พฤษภาคม 2547 11:39 น.
**ปราศนาการ
กาลครั้งหนึ่ง เมื่อไม่นานมานี้
ท่ามกลางความอบอุ่นของปุยเมฆกลางฟ้าใส
ไอหมอกเรียงรายทอดกายโอบกอดทั่วผืนฟ้า
บดบังสายตาที่เฉยเมยจากพืชพันธุ์สู่เบื้องบน
แสงอบอุ่นขาวนวลคู่ควรพืช
พยายามชักชวนเติมพลังให้พืชเริงร่าอยู่ร่ำไป
หากแต่เพียงสาดแสงไร้แรงกล้า
ไม่แกร่งกล้าฝ่าดงหมอกแสนบอบบาง
ฤดูกาลผ่านพ้นไป
พืชผลิใบแทรกผ่านหมอกขาวบาง
เชิดชูกิ่งแผ่ก้านเปิดรับความอบอวลผ่านเมฆหมอก
สัมผัสไออุ่นของชีวิตซึมซาบความอบอุ่นเหนือผืนฟ้า
เอิบอาบซาบซ่านลบซึมเซาของใบเฉา
พืชต่ำต้อยลบปมด้อยเชิดชูใบสู่ฟ้าใส
หวังยอดใบเอื้อมสัมผัสรักอบอุ่นเหนือฟากฟ้า
ปลดลำต้นปล่อยใบชูไสวตามแสงเรืองค้าง
แต่แล้ว ฤดูกาลอันอบอุ่นช่างแสนสั้น
แสงสว่างไสวต้องมนตร์ฤดูกาลจำลาจากฟ้าไป
เปิดโอกาสให้พืชพันธุ์ที่ตาบอดจากแสงอันเจิดจ้า
ลู่รอยยิ้มพิมพ์ใบงามจุมพิตผืนดินที่เฝ้ารอคอยตลอดมา
สายสัมพันธ์เหนี่ยวรั้งอันยุ่งเหยิงจากรากแก้วใส
ผสานกลับคืนวันสดใสจากเบื้องหลังสู่พืชพลัน
ส่งสายน้ำความชุ่มฉ่ำหล่อเลี้ยงความเชื่อมั่นผ่านคืนวัน
ปล่อยคืนฝันให้ฟ้าหมองโปรยปรายหยาดน้ำตา
หากยังคงเหม่อมองละอองใสจากฟากฟ้าอย่างเงียบงัน
คิดถึงวันฟ้าอบอุ่นโอบอุ้มต้นกล้าผู้โดดเดี่ยว
หมดหนทางคืนฟ้าใสใจเบิกบาน
ขอจดจำแค่คืนวานของสองเราตลอดกาล
เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง !!! ฟ้าเงียบงัน
ตัวกลิ้งหลุนเกาะขอบใบคว้าเยื่อใยสุดกำลัง
แหงนหน้ามองเส้นขอบฟ้าไกลแสนไกล
ทำหน้างงคิ้วบูดเบี้ยวเสียรูปทรง
ถามตามตรงนี่แค่ฝัน ฉันละเมอ หรือเพ้อไป
ฟ้ามืดครึ้มเงียบงันไร้เงาจันทร์
ตะโกนถามย้ำออกไปรู้บ้างไหม ฉันฝันถึง
เงี่ยหูฟังสุดขอบใบกลางความมืด
ฟ้าไม่ตอบบอกเป็นนัยใครคือคุณ
หยาดน้ำค้างลื่นไถลร่วงกระทบปรายแสงดาว
ทิ้งประกายร่างแพรวพราวกราวสู่ดิน
ลบภาพฝันแตกสลายร่างกระจาย
หมดคืนวันฝันสวยงาม
น้ำตาใสซับผืนทราย จางหายไป
**ปราศนาการ (Dreamless)
April 09, 2004
23:05
8 พฤษภาคม 2547 12:25 น.
**ปราศนาการ
จากวันนั้น วันสองเรา นั่งเฝ้าฝัน
ร่วมแบ่งปัน ความสุขสันต์ ฉันและเธอ
เพ้อละเมอ อยากพบเจอ เธอทุกวัน
แม้แค่ฝัน ฉันรักเธอ ทุกคืนวัน
มาวันนี้ มีรักเรา ดั่งเฝ้าฝัน
ทุกๆวัน ฉันมีเธอ เธอมีฉัน
เรามีฝัน คลุกเคล้าสุข ทุกข์ร่วมกัน
ทุกๆฝัน ฉันและเธอ ร่วมพบเจอ
เรารู้กัน วันข้างหน้า ยังท้าฝัน
ท้าคืนวัน พลัดพรากฝัน ฉันจากเธอ
มิอาจรู้ ทางเบื้องหน้า นั้นเลิศเลอ
หรืออาจเจอ อุปสรรค ดักขวางปอง
จับมือฉัน ฝันต่อไป อย่าไหวหวั่น
ไม่ประหวั่น พรั่นใจ ให้หม่นหมอง
กอดประคอง เดินต่อไป อย่างอาจอง
น้ำตานอง รักยังครอง ชั่วนิรันดร์
.........................
**ปราศนาการ
April 24, 2004
25 เมษายน 2547 07:41 น.
**ปราศนาการ
เฝ้ามองเธอ เพ้อน่ารัก ทึกทักเอา
ทุกคืนเรา หยอกล้อกัน ในความฝัน
แค่ใจฉัน ได้เฝ้าฝัน คิดถึงกัน
มีใจกัน เพียงในฝัน ทุกนาที
ขอแค่มี ที่ๆเพียง ได้เคียงใกล้
อยู่ในใจ คนพร่ำฝัน ทุกราตรี
ไม่ขอตื่น แม้วันคืน ล่วงนที
ขอยอมพลี รักที่มี ล้นหัวใจ
ร้อยนาที มีเพียงเธอ ที่เพ้อฝัน
อยากเจอกัน อยากรักเธอ ได้ยินไหม
กระซิบไป หัวใจเธอ เป็นของใคร
ขอได้ไหม คนอย่างฉัน อยากดูแล
ไม่ผันแปร แค่รักแน่ รักแท้จริง
กอดแนบอิง พิงไหล่ฉัน ฝันดูแล
โอบรักแท้ แนบในฝัน วันคืนแพ้
มิใจแคบ ปล่อยเธอเหงา ร้าวรานฝัน
จงแบ่งปัน ปรายความฝัน ให้ฉันเถิด
รักบังเกิด เพริศพริ้งพราว ราวในฝัน
แววตาฉัน พร่ำบอกรัก ทุกคืนวัน
มอบรักกัน คืนวันฝัน กลับเป็นจริง
...
**ปราศนาการ
ป.ล. เก็บเอาคืนฝันวันประทับใจในอดีตมาปัดฝุ่นครับ
19 เมษายน 2547 06:22 น.
**ปราศนาการ
นั่งหน้าแป้น หน้าแฉล้ม ดูแช่มช้อย
น้ำลายย้อย หยดติ๋งๆ บนคีย์บอร์ด
ตาชม้อย คอยหลบเลี่ยง เยี่ยงตาบอด
อยากโอบกอด แม่เนื้อนวล ไร้มวลสาร
มือขยับ จับโขยก คันโยกเมาส์
ดั่งมัวเมา เคล้าโลกีย์ โลกสื่อสาร
มิพบพาน แสงตะวัน นภากาล
ณ.ขอบบาน กรอบกระจก ธำรงเหมือน
แฝงพลัง รั้งเหนี่ยวจิต มิคิดหน่าย
มิเคยพ่าย ความสนุก สุดล้ำเหลือ
จากเว็บนี้ ไปเว็บนู้น สุดระเอือม
สุดจะเอื้อม ระงับใจ ปิดหน้าจอ
แทบจะท้อ พอมองดู อรุณเคลื่อน
เหมือนคอยเตือน เวลาเลื่อน มิรั้งรอ
คอยตัดพ้อ ความสนุก ควรหยุดหนอ
ตะวันทอ แสงริบหรี่ กระพริบสื่อ
บอกเป็นนัย ปันหัวใจ จากหน้าจอ
ไปหน้างอ อยู่หน้ากอง ผองหนังสือ
ไปหารือ เรื่องการบ้าน ดั่งฝึกปรือ
ให้เลื่องลือ ชื่อของข้า นั้นแน่แท้
อันตัวเรา เล่าก็เชิด ล้ำเลิศฤทธิ์
ใจมัวคิด ทะนงตน จนแน่แล
คงได้แค่ เจ้าดีด๊อก ประกอบแน่
ให้เพื่อนแท้ ประคองเกรด มิเอียงอาย
จึงแอบอิง พิงอาศัย ปราศรัยมิตร
คอยประชิด พึ่งความคิด ตามมิตรสาย
มันแน่จริง ทำเสร็จหมด ร้อยคมคาย
มิเสียหลาย คบเป็นมิตร พิชิตใจ
ค่อยกระซิบ ริบความรู้ เพื่อนคู่ฮา
เรามันบ้า ร่วมกัน แต่หนไหน
กะอีแค่ ถ้อยคำ จะเป็นไร
จะไปไหน ให้ตูก๊อป ซะดีๆ
**ปราศนาการ
*ป.ล. เหอๆ รีบไปทำงานทำการบ้านให้เสร็จเรียบร้อยก่อนดีกว่าจะได้ใช้เวลาอย่างสบายใจนะครับ
ผมเองก็ต้องไปแล้วล่ะ ทำไม่ทัน แ.แล้..ว ฮาๆๆ... เฮ่อ มึนๆ
19 เมษายน 2547 00:35 น.
**ปราศนาการ
เฝ้าครวญคร่ำ พร่ำแสงดาว มานานนม
หวังเชยชม ข่มอารมณ์ พรหมลิขิต
อยากเชยชิด จิตใจดาว ราวพิชิต
คบเป็นมิตร หวังใกล้ชิด จุมพิตดาว
อรุณค่ำ ล้ำเลิศพิศ นิมิตพราว
งดงามราว นฤเมฆ เสกราวฝัน
จิตใจเงา เฝ้าดาวไกล ทุกคืนวัน
ภวังค์ฝัน ภมริน โบยบินไป
พร่ำคำรัก ปักฝังจิต หวังใคร่มิตร
รู้สักนิด มิตรใกล้ชิด นั้นคิดไกล
จิตสกนธ์ พลันไสว พร่าหัวใจ
ดาวในไพร มิใช่ใคร ดวงใจฉัน
**ปราศนาการ
+ ครับอยากให้ทุกๆคน รักความรู้สึกของตนเองให้มากๆนะครับ +
หน้าส่วนตัว
761
