30 มิถุนายน 2550 13:16 น.

....ดูดาย....

ปราณรวี

ชื่อเรื่อง


lotus_206.jpg
ริมสระกว้างกลางไพรห่างไกลโพ้น
แลลิบโทนเขียวชะอุ่มพุ่มไสว
ดอกบัวขาวพราวเด่นเห็นชื่นใจ
ท่ามหมู่ไม้กลางน้ำชุ่มฉ่ำตา

เสียงกบเขียดงึมงำทำนองเสนาะ
เพลงไพเราะรำไรดังใฝ่หา
แทรกประสานขานรับตอบกลับมา
หมู่นกกาน้อยใหญ่ใกล้ใกล้กัน

แลดอกอ้อล้อลมพรมพลิ้วผ่าน
คล้ายดั่งม่านแพรพฤกษ์เคยนึกฝัน
เพียงสัมผัสด้วยตายังลาวัณย์
อยากเก็บฟั่นถักทอขอหนุนนอน

น้ำใสเย็นเห็นเงาต้นไม้น้ำ
ทั้งสูงต่ำคู่เคียงเรียงสลอน
ฝูงปลาเล็กหลบหลอกเข้าซอกซอน
เพื่อซุกซ่อนปลาใหญ่เจ้าไล่มา

ไกลลิบลิ่วทิวเขาทอดเงากว้าง
อาจเวิ้งว้างเงียบงันขวัญผวา
แต่สงบร่มเย็นเช่นพงพนา
ที่มีค่าเทียบทันอัญมณี

เมื่อเพลาสายัณห์ตะวันคล้อย
หมู่เมฆลอยเลื่อนลับจับแสงสี
นกบินร่อนกลับรังริมฝั่งนที
ป่าเขามีชีวิตชีวาอีกคราครั้ง

กระท่อมน้อยริมฝั่ง..ตั้งวิเวก
สงัดเงียบดังเสกด้วยมนต์ขลัง
หลบชีวิตวุ่นวายแมกไม้บัง
เติมพลังจากธรรมชาติที่วาดรอ



lotus_207.jpgflower-21.jpg
อันคำเปรยเอ่ยเตือนคงเลือนราง
เหมือนเปล่าว่างวางไว้ใกล้ๆ ศูนย์
คึกคะนองลำพองใจในเนื้อมูล
หวังเพิ่มพูนน้ำคำ..ลำนำคน

อันโจรป่ามิคณาภาษากฎ
กลับเลี้ยวลดคดไปให้ฉงน
แล้วแก้เกี้ยวเกี่ยวกัดตระบัดกล
ร่ายเวทมนต์ดลมารมารานลอน

สมันน้อยมิรู้ถ้อยกลับถอยถิ่น
เกือบด่าวดิ้นเดียวดายยากไถ่ถอน
ด้วยเห็นพจน์รจนาภาษากลอน
ก็ร้าวรอนร้อนรนจนเจียนตาย

เจ้าหลงมนต์โจรป่าน่าสงสาร
จิตแตกซ่านซานซมล่มสลาย
ไม่รู้ตัวปิดตาเพราะล้ากาย
จึงง่ายดายถูกดึงมาขึงแทน

ปล่อยโจรร้ายร่ายเวทย์กับเศษซาก
ฉุดกระชากลากไปใช้เป็นแผน
ให้ฮึกเหิมยิ้มหัวทั่วดงแดน
เพราะขาดแคลน..คนกล้า..มาต่อกร
				
28 มิถุนายน 2550 03:44 น.

....เด็กดอย....

ปราณรวี

y1p-pl-XrjxRsRfnpDJp3CDeTmWkqFOSvy3UrtvFอยู่ป่าดงแดนดอยภูสอยดาว
ถึงเป็นด้าวดอนไกลใจสุขสันต์
แดดไม่ร้อนนอนดินโชยกลิ่นควัน
มิต้องดั้นด้นหาประดามี

ก็อยู่ได้ไม่ต้องดิ้นฤดีดับ
สิ่งดีดีมีไม่นับทรัพย์ที่นี่
ทั้งป่าดิบคนดอยด้อยในที
แต่มากมีน้ำใจให้กับเรา

มีเด็กดอยใจดีที่รู้จัก
เดินมาดักทักทายให้คลายเหงา
กี่เดือนวันผันไปไม่อยากเดา 
ก็ได้เจ้ามาด้อมมองจ้องดูกัน 

ถึงเป็นเด็กตัวน้อยบนดอยสูง
ก็หมายมุ่งเดินตามแนวความฝัน
มิตรภาพอาบใจได้แบ่งปัน
เป็นเพื่อนกันนานมาชั่วตาปี

อยู่ป่าดงแดนดอยภูสอยดาว
ฤดีร้าวเกือบด่าวดิ้นก็บินหนี
ที่ดื้อดึงขึ้งเครียดเกลียดชังมี
ก็ลดน้อยถอยลงที่พอดีเอย

ภาพ:h**p://www.oceansmile.com/
webboard2/images/10000/00200/
113_2071.JPG  				
25 มิถุนายน 2550 04:58 น.

....ชาชิน....

ปราณรวี

7938b72d8000f641.jpgเหลือเพียงใจร้าวร้าวคราวรักล่ม
ดิ่งฝังจมตรงนี้ที่เคยฝัน
แตกสลายมลายไปในชั่ววัน
จึงเกินกลั้นความเหงาเศร้าฤดี

เพียงทำใจให้ยอมรับกับเจ็บปวด
ที่ไล่กวดตามไปในทุกที่
เจ้าหาญหักปักอุราล้าเต็มที
แรงที่มีเริ่มน้อยถอยลงไป

ครั้นไม่อาจเลี่ยงหลบกลบรอยช้ำ
ทนกลืนกล้ำย้ำต่อก็ไม่ไหว
เพราะคงแพ้พ่ายยับกับพิษภัย
ต้องฝืนใจกล้าแกร่งแรงต้านมี

เมื่อชาชินกลิ่นโศกโรคความเศร้า
ถึงหงอยเหงาเพียงใดมาไล่บี้
ก็ก้าวผ่านพ้นได้แต่โดยดี
ชีวิตนี้หนทางยังยาวไกล

อย่าทุกข์ท้อทรมานนานไปนัก
แค่หยุดพักสักคราจนฟ้าใส
เมื่อเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าลาจากไป
ปลุกดวงใจให้ก้าวย่างอย่างทระนง


รูป: h**p://fc01.deviantart.com/fs13/
p/2006/361/7/7938b72d8000f641.jpg  				
22 มิถุนายน 2550 06:00 น.

....เยื่อใย....

ปราณรวี

y1p-pl-XrjxRsSRxaeHS_zeujd6zZorMUvHrcBtMภายในใจไหวหวั่นฉันเฝ้าคิด
คอยวนเวียนตามติดเหมือนปิดกั้น
ที่ครั้งหนึ่งนานเนาเรามีกัน
จนถึงวันแรมร้างห่างกันไกล

ยังเฝ้าถามความรู้สึกลึกลึกนั้น
ว่าคงมั่นจริงแท้มากแค่ไหน
จึงไม่อาจขาดสะบั้นที่พันใจ
ยังร่ำไห้โศกาด้วยอาวรณ์

คล้ายสูญสิ้นเยื่อใยไปหมดแล้ว
เหลือแต่แววเร้นลับกับสังหรณ์
ใยความเหงาเข้ามาพาร้าวรอน
 ทนซุกซ่อนนอนซมขื่นขมใจ
 
ไม่อาจคิดก้าวไปในพรุ่งนี้
มองฟ้าที่หมดจดเคยสดใส
กลับหมองหม่นทนรับกับความนัย
ที่เป็นไปตามลิขิตชีวิตเรา

เมื่อหมดแรงยื้อไว้เพื่อใกล้ชิด
ด้วยไร้สิทธิ์..คิดไปใจจึงเศร้า
ขอเพียงความทุกข์ถอยค่อยบางเบา
ถูกปัดเป่าจางหายไปเสียที


รูป : h**p://www.palungjit.com/club/
uploads/popeye_349885752idaimT_ph.jpg  




....ภาพมายา....


CalmSeaSunsetSS.gif
เมื่อทบทวนหวนคิดจิตหวั่นไหว
จากกันไกลเสียแล้วสิ้นแววหวาม
สูญเวลาไปเปล่าไยเฝ้าตาม
เพื่อพบความแห้งแล้งแห่งใจเธอ

คล้ายดั่งคนเดินผ่านบนลานฝัน
ไม่สำคัญใดใดให้เพ้อเจ้อ
มีเพียงเราเขลาไปใฝ่ละเมอ
แอบพร่ำเพ้ออยู่นานรานร้าวใจ

เพราะแตกต่างห่างกันเกินหันหน้า
จะพูดจาเล่าแจ้งแถลงไข
ต้องปล่อยความตามเห็นให้เป็นไป
แล้วแต่ใครจะพินิจพิจารณา

ด้วยอ่อนล้าเกินตนจะทนรับ
เพื่อพบกับคลื่นลมโถมเข้าหา
ขอหลบหลีกภาพลวงห้วงมายา
ปรารถนาแห่งใจไม่มีแล้ว  


superior_01.jpg				
21 มิถุนายน 2550 04:32 น.

....กรุ่นไอดิน....

ปราณรวี

y1p-pl-XrjxRsTpw23XGPJkAisaYW3zeIiq7pTDiกรุ่นไอดินกลิ่นฟางกลางท้องทุ่ง
หอมจรุงผดุงจิตให้คิดถึง
จากถิ่นฐานบ้านมาพารำพึง
ไร้ที่พึ่งพิงพักเมื่อหนักใจ

ระลึกถึงกึ่งอาวรณ์ตอนลมพัด
ดอกหญ้าพลิ้วปลิวสะบัดปัดเอนไหว 
ละลิ่วลอยคล้อยนภาลาลับไป
อีกเมื่อไรจะย้อนกลับนับวันรอ

ดั่งดินแห้งแล้งร่วนจวนใจขาด
อเนจอนาถรอฝนหล่นมาหนอ
ทุ่งนาร้างว่างเปล่าไร้เงาคลอ
ด้วยทุกข์ท้อก่อกำเนิดเกิดพืชพันธุ์

เจ้าบ่ายหน้าหมายมุ่งสู่กรุงใหญ่
ทอดทิ้งให้ดินหม่นปนโศกศัลย์
ทั้งป่าเขาลำเนาไกลเขตไพรวัลย์
ยังคงมั่นคอยพะนอรอเจ้าคืน

ตะวันเริ่มส่องแสงทั่วแหล่งหล้า
ปลุกต้นหญ้าทิวใหม่ให้สดชื่น
เรียกความหวังพลังใจไว้หยัดยืน
และเต็มตื้นกำลังใจในทุกคน

อีกไม่นานจะโบยบินคืนถิ่นเก่า
ช่วยคลายเศร้าเหงากลาย..หายสับสน
พลิกทุ่งร้างสร้างใหม่ให้มวลชน
คงสุขล้นบนดินแดนแห่งแคว้นไทย


รูป: h**p://www.maion.com/
photography/_photos/nami0510.jpg 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปราณรวี
Lovings  ปราณรวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปราณรวี
Lovings  ปราณรวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟปราณรวี
Lovings  ปราณรวี เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงปราณรวี