19 มกราคม 2551 13:51 น.
ปราณรวี
เพียงแว่วแผ่วลมที่พรมพร่าง
ยะเยือกเย็นน้ำค้างกลางดื่นดึก
อยากข่มตาหลับกลับหวนนึก
ตรองตรึกติดแน่นบนแผ่นใจ
ขอบฟ้ากว้างขวางกั้นเกินดั้นด้น
ไกลเกินค้นจบลง ณ ตรงไหน
จึงยิ่งห่างว้างเว้า..เศร้าแล้วไร
ภาระใจผูกมัดยากตัดทอน
มองดาวเดือนเกลื่อนฟ้าดารดาษ
เส้นโค้งวาดระยับขับแสงอ่อน
กระพริบเพรียกเรียกหาด้วยอาวรณ์
คนอยู่ค่อนขอบโพ้น..ดลได้ยิน
ว่าอยากเอื้อมมือไปให้คว้าถึง
จะซาบซึ้งหรือไม่ในถวิล
ความห่วงใยไหลหลากมาจากจินต์
กลัวจะสิ้นรักร้างด้วยห่างกัน
ไม่อาจรู้เฉลยเพื่อเอ่ยเอื้อน
หากเธอเลือนร้างไปในคำมั่น
คงเหลือแต่น้ำตาไห้จาบัลย์
เมื่อถึงวันต้องพรากจากกันจริง
16 มกราคม 2551 01:47 น.
ปราณรวี
ทำงานหนักสลักถ้อยร้อยความรู้
สมค่าครูผู้สอนทุกตอนขั้น
ไม่เคยท้อถอยทิ้งสิ่งสำคัญ
ด้วยศิษย์นั้นมีค่ากว่าสิ่งใด
สอนให้รู้คู่คิดพินิจถ้วน
โลกนี้ล้วนกังขาน่าสงสัย
กาลภายหน้าเมื่อเจ้าโตเต็มวัย
จะได้ใช้วิชาหาเลี้ยงตน
แม้บางครั้งบ่นพร่ำหรือทำโทษ
อย่าถือโกรธน้ำคำทำฉงน
สิ่งเลวร้ายมิไคลคลามาปะปน
ในกมลล้นหลั่งด้วยหวังดี
ไม่ได้หมายตอบแทนเงินแสนหมื่น
ไม่ขอชื่นปรากฏยศศักดิ์ศรี
ขอเพียงศิษย์ข้ามพ้นชลธี
คือหน้าที่ของครูสู่เส้นชัย
>
>
อันพระคุณมากล้นจนเกินกล่าว
ทุกย่างก้าวจดจำคำครูได้
ด้วยนอบน้อมคำนับรับใส่ใจ
จารึกไว้มั่นคงเป็นมงคล
ขอพรพระอธิษฐานผ่านกานท์กลอน
บุญครั้งก่อนสร้างมาทุกคราหน
มอบแด่ครูบูชาทั่วสากล
ให้หลากล้นความสุขทุกโมงยาม
7 มกราคม 2551 00:09 น.
ปราณรวี
สายรุ้งงามยามฝนลาฟ้าสดใส
สีเลื่อมไล้โค้งข้ามยามต้องสูรย์
ทาบฟากโพ้นเพ่งพิศจิตจำรูญ
คล้ายอาบอุ่นฝากไว้ไม่ลบเลือน
รุ้งมิเคยลาลับจากโลกหล้า
แม้บางคราเปลี่ยนผันวันคืนเคลื่อน
เมื่อแสงทองส่องระยับกลับมาเยือน
หลังฝนเลื่อนรุ้งงามอร่ามตา
เปรียบชีวิตมิดมืดด้วยมัวหมอง
ตามครรลองเทียบไว้หายกังขา
อย่าสิ้นหวังยังหายใจใยโศกา
ทางข้างหน้าทอดยาวให้ก้าวเดิน
อุปสรรคคือบทเพื่อทดสอบ
อยู่รายรอบคู่กาลมานานเนิ่น
เพียรอดทนมุ่งหน้ากล้าเผชิญ
ไม่หมางเมินหลีกหนีคงมีวัน
ชัยชนะจะคอยรออยู่ต่อเจ้า
หายโศกเศร้าหายทุกข์..พบสุขสันต์
ความสำเร็จอยู่ใกล้ให้คว้าพลัน
ด้วยบากบั่นมั่นใจในพลัง
เปรียบรุ้งยังเลื่อมลายที่ปลายฟ้า
ทางข้างหน้ามิเคยสิ้นถวิลหวัง
เมื่อเมฆหมอกมืดมิดหยุดปิดบัง
หลังฝนหลั่งฟ้างามยามได้ยล
2 มกราคม 2551 09:12 น.
ปราณรวี
เสด็จลาลับล่วงแล้ว..............สู่สวรรค์
พระภคินีพระทรงธรรม์........แห่งฟ้า
ปวงราษฎร์ต่างโศกศัลย์......ถ้วนทั่ว ไทยเฮย
ขอพระทรงจากหล้า............เสด็จห้วงทิพยสถานฯ
.
31 ธันวาคม 2550 21:33 น.
ปราณรวี
ศรีฤกษ์ศรีสวัสดิ์น้อม........ยาตรา
จวบหนึ่งปีย่างมา..............อีกแล้ว
ทุกข์โศกโรคนานา...........ทิ้งผ่าน พ้นเฮย
ขอท่านจงคลาดแคล้ว.......ล่วงพ้นภยันตรายฯ
อาราธนาคุณพระคุ้ม.........ปกเกศ
ไกลห่างล้างอาเพศ...........ทั่วถ้วน
ผองไทยทุกขอบเขต.........เกษมสุข สราญเอย
ลาภยศสรรเสริญล้วน........หลั่งล้นดลสมัยฯ
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๑ ค่ะ ขออาราธนาคุณพระศรี
พระรัตนตรัยโปรดดลบรรดาลให้ทุกท่านมี
ความสุขตลอดปี และตลอดไปค่ะ
หน้าส่วนตัว
1187
