6 เมษายน 2550 02:12 น.
ปราณรวี
เรื่องต่อสู้หนูขอบอกใช่หยอกหนา
เป็นนินจาแมวเหมียวสายเขียวอ่อน
ฝากฝีไม้ลายมือไว้ในดงดอน
ทุกขั้นตอนฝึกไว้จนได้ดี
หากใครมากวนใจให้โมโห
หนูคุยโวสู้ได้ไม่หลบหนี
ใครมาแกล้งแฝงกวนทำยวนยี
ได้ต่อยตีต่อสู้รู้จักกัน
ทั่วแถวบ้านร้านตลาดขยาดหนู
จึงไร้คู่ต่อกรนอนขบขัน
นินจาเหมียวเฮี้ยวซ่าท้าโรมรัน
หากสู้กันท่าไม้ตายใช้ได้เลย
อันหมาหมู่..ที่ไหนไม่กล้าแตะ
เหมียวแสยะยิ้มให้ไปเฉยเฉย
ก็วิ่งรี่..หนีหางจุกก้นเลย
เหมียวทรามเชยไม่โม้หรอก...แค่บอกกัน
รูป: http://funny-cats.blogspot.com/
2006/04/ninja-kitty.html
4 เมษายน 2550 14:57 น.
ปราณรวี
คงเป็นจุดสุดท้ายในชีวิต
รักลิขิตขีดกั้นสั้นหนักหนา
ไร้ทางเดินเมินหมางร้างเลิกรา
สุดสายตาคือห้วงเหวที่เลวร้าย
หากก้าวย่างเดินต่อก็ตกร่วง
เจ็บช้ำทรวงหน่วงหนักรักลาหาย
อยู่ก็เจ็บปวดช้ำย้ำกล้ำกลาย
ก้าวเดินต่อก็คงตายในสายธาร
หมดหนทางวางไว้ให้ไปแล้ว
เหลือเพียงแววรวดร้าวไว้กล่าวขาน
รักจบลงคงเป็นเช่นตำนาน
จากวันวารถึงวันนี้ไม่มีเธอ
เฝ้าเหม่อมองหมองหมางทางข้างหน้า
สุดสายตาคือฟ้าไกลไม่อาจเผลอ
ต้องหยุดนิ่งทิ้งไปใจเผอเรอ
เลิกละเมอเพ้อพร่ำ...คำรักลวง
รูป: http://www.thebeanstock.com/
catalog/images/dream-weaver.jpg
3 เมษายน 2550 10:54 น.
ปราณรวี
เมื่อเศร้านักหยุดพักใจให้หายเศร้า
แล้วทิ้งเงาความช้ำ...ย้ำว่าทิ้ง
คนกลิ้งกลอกหลอกใจให้กลอกกลิ้ง
ความรักจริงมีหรือไม่ในความรัก
ยามฟ้าสีสดใสใต้เงาฟ้า
ลมจักพาความจริงใจไปประจักษ์
เป็นนักสู้ไม่รู้จำจึงช้ำนัก
หยุดเรื่องรักพักไว้ให้จบเรื่อง
ลอยล่องฟ้าพาหัวใจให้ลอยล่อง
ให้เฟื่องฟูดูฟ่องจนฟูเฟื่อง
ที่เคืองขุ่นวุ่นวายใจหายขุ่นเคือง
จบทุกเรื่องให้หมดไปคลายเรื่องทุกข์
ปล่อยช้ำไปตามลมข่มชอกช้ำ
ให้สุขล้ำกล้ำกลายหมายความสุข
อย่าลุกลนจนหมองต้องล้มลุก
เมื่อใจหายคลายทุกข์...ก็สุขใจ
รูป: h**p://www.winwenger.com/
swingsky.jpg
1 เมษายน 2550 22:42 น.
ปราณรวี
รำไรฝนใกล้ตก
ลมพัดโบกใบไม้ปลิว
แดดอ่อนรอนรอนริ้ว
พลิ้วผ้าพัดสะบัดโบย
ฝนหลั่งพรั่งพรูมา
ต้องหลังคาแล้วราโรย
เย็นเยือกใจโหยโหย
โชยกลิ่นช้ำน้ำตาริน
ฝนสาดซัดอีกครั้ง
เหมือนรักชังช่างชาชิน
เปรียบช้ำย้ำจนสิ้น
กลิ่นรักร้างห่างแสนไกล
รอวันที่ฝนซา
ลมจักพารักมาให้
เฝ้าออมถนอมไว้
อย่าให้เป็นเช่นฝนพรำ
รูป: http://www.chitambo.com/
clouds/cloudshtml/precipitation.html
30 มีนาคม 2550 19:09 น.
ปราณรวี
เมื่อมีทุกข์ซุกไว้ให้ใจเจ็บ
ใยต้องเก็บมันไว้ให้ปวดปร่า
โยนทิ้งไปอย่าให้เหลือเบื่อระอา
เจ็บอุราฝ้าแฝงไร้แรงใจ
หากมันหนักอย่าหมักหมมให้ตรมเศร้า
ระบายเอาออกมาอย่าหวั่นไหว
เป็นน้ำตาที่พาเศร้าเป่าออกไป
ความทุกข์ใดจะดับลงที่ตรงนี้
ร้องเถอะนะร้องไปให้มันหมด
ให้น้ำตาที่รินรดปลดล้างหนี้
ที่ค้างใจเหตุเพราะใครไม่ปราณี
จบสิ้นทีบัญชีรักให้หักลง
เมื่อหยุดร้องลองตรองคิดด้วยจิตมั่น
อย่าช้าพลันทำสิ่งใดให้คลายหลง
หยุดความรักเอาไว้จนใจปลง
เจตจำนงรักษาใจให้แกร่งพอ
หลังจากนั้นไม่นานหากพานพบ
ได้ประสบรักใครใคร่ร้องขอ
เพียงรักแท้ให้แก่กันเท่านั้นพอ
อย่าย่อท้อรันทดหมดแรงใจ...
รูป: http://sound-of-cryy.blogfa.com/
หน้าส่วนตัว
1555
